η γιορτή της Ανάληψης γιορτάζει εκείνο το μέρος του άπειρου μυστηρίου του Χριστού με το οποίο επιστρέφει νικηφόρα, με την αναστημένη και μεταμορφωμένη σάρκα του, στα δεξιά του Θεού Πατέρα, για να κυβερνήσει όλη τη Δημιουργία ως βασιλιά και να αγιάσει όλη τη Δημιουργία ως αρχιερέας. Η συντριπτική, λαμπρή δόξα του Χριστού που φάνηκε για λίγο στο μυστήριο της Μεταμόρφωσης, εκπληρώνεται τώρα για πάντα στο μυστήριο της Αναλήψεως. Ο Υιός του Θεού ανέλαβε την ανθρώπινη σάρκα μας, η οποία κρατείται τώρα και για πάντα στην αιώνια δόξα του ίδιου του Θεού, της Αγίας Τριάδας. Η θεότητα μοιράζεται την ανθρωπότητά μας, για να μπορέσει η ανθρωπότητα να συμμετάσχει στη θεότητά Του.
-------------
Σημαίνει αυτό ότι ο Ιησούς ανεβαίνει στο διάστημα; Συνεχίζει να περνάει κάπου τον Πλούτωνα; Τι σημαίνει αυτό? Ο Άγιος Παύλος περιγράφει ένα μυστικιστικό όραμα στο οποίο ανελήφθη στον «τρίτο ουρανό». Στην αρχαία εβραϊκή αντίληψη του κόσμου, ο πρώτος παράδεισος ήταν ο αέρας, η περιοχή των νεφών και των πτηνών. Ο δεύτερος παράδεισος ήταν ο πιο απομακρυσμένος που μπορούσαμε να δούμε, το στερέωμα του γαλάζιου ουρανού και των αστεριών, σαν θόλος πάνω από τον κόσμο. Και τότε, υπήρχε ο τρίτος ουρανός, ένα είδος πνευματικού βασίλειου στο οποίο κατοικούν ο Θεός και οι άγγελοι. Έτσι ο ορατός ουρανός είναι ένα είδος μυστηριακού συμβόλου για το αόρατο πνευματικό βασίλειο στο οποίο κατοικεί ο Κύριος: «Ο ουρανός των ουρανών». Ο Ιησούς λοιπόν σηκώθηκε και μετά κρύφτηκε από ένα σύννεφο, αποκαλύπτει ότι τώρα περνά στο αόρατο βασίλειο όπου κατοικεί ο Πατέρας. Αυτό γιορτάζει αυτή η μέρα.
Για τη δεύτερη ανάγνωση, είχαμε την επιλογή να διαβάσουμε είτε από την Προς Εφεσίους είτε από τους Εβραίους. Αυτό το τμήμα από τους Εβραίους είναι ένας λεπτομερής προβληματισμός για το μυστήριο της Ανάληψης του Ιησού στην Καινή Διαθήκη. Λέει ότι « ο Χριστός δεν μπήκε σε ένα ιερό φτιαγμένο από τα χέρια, αντίγραφο του αληθινού, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα ενώπιον του Θεού για λογαριασμό μας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου