Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Θεόσταλτος...





Οι Έλληνες εδώ και καιρό, είχαν χάσει τον δρόμο τους. Κινδύνευαν να χαθούν ως Έθνος μέσα στην χλιδή και στην καλοπέραση τους. Αυτό που τους ενδιέφερε, ήταν το τι φοράει ο τάδε και η τάδε στην TV, με ποιον τα έχει και εάν περνάει καλά. Τα ήθη είχαν ξεπέσει. Τα έθιμα, είχαν αντικατασταθεί με έθιμα άλλων λαών και εθνών.

Ο ένας έκλεβε τον άλλον και όλοι ήταν για την πάρτη τους. Κανένας δεν κοίταζε τον διπλανό του, για να τον βοηθήσει εάν χρειάζονταν. Όλοι είχαν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου, για το ποιος θα βγάλει τα περισσότερα χρήματα και να τα επιδείξει στον απέναντι.

Οι γυναίκες, ενδιαφερόντουσαν μόνο για την καριέρα τους, τα λούσα (κομμωτήριο, shopping therapy κλπ).

Οι άντρες, ενδιαφερόντουσαν εάν ο ολυμπιακός, παναθηναϊκός κλπ , θα αγοράσουν τον τάδε παίχτη που θα κάνει την διαφορά και με πόσα εκατομμύρια ευρώ, τι αυτοκίνητα θα αγοράσουν για να ρίξουν της γκόμενες στην παραλιακή…

Αδιαφορούσαν οι πάντες για τα πάντα. Κοίταζαν το εγώ τους. Εκτός από την Αριστερά…

Η αριστερά βρήκε πεδίον δόξης λαμπρό, να δραστηριοποιηθεί σε τομείς που θα της απόφεραν στο μέλλον κέρδος. Εκλογικό και οικονομικό κέρδος.

Η αριστερά επένδυσε, στους τομείς που είχαν αφήσει, οι παραδοσιακά πατριώτες Έλληνες, όπως η διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Τα ζευγάρια εκτός του ότι έκαναν ελάχιστα παιδιά (υπογεννητικότητα), δούλευαν και οι δύο και «πάρκαραν» τα παιδιά τους στα σχολεία, στα φροντιστήρια, στα κάθε είδους parking (βλέπε, παιδότοποι κλπ) με αποτέλεσμα, να τα γαλουχήσουν όπως ήθελαν οι αριστεροί ινστρούχτορες που είχαν καταλάβει , με περίεργο τρόπο, τις θέσεις αυτές.

Έτσι είδαμε να αναγεννάται ο εθνομηδενισμός και η αθρησκία με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το Έθνος μας να αλωθεί εκ τον έσω.

Οι γυναίκες προσπάθησαν να πάρουν την θέση του άντρα και οι άντρες έχασαν τον ρόλο τους. Αυξήθηκαν τα ποσοστά των ομοφυλοφίλων και τα τελευταία χρόνια βλέπουμε πιο πολλούς ομοφυλόφιλους στην τηλεόραση ( έχει ξεκινήσει να υπονοείται , στις διάφορες εκπομπές της τηλεόρασης, ότι για να είσαι «in», πρέπει να το μαστιγώνεις το δελφίνι …), παρά κανονικούς ανθρώπους.

Την οικογένεια την παραμέρισαν και τα δύο φύλα (από νορμάλ ανθρώπους και όχι από ψυχασθενείς της αριστεράς).

Αυτά όλα είδε ο ΘΕΟΣ και μας έστειλε τον Γιώργο. Α. Παπανδρέου. Είναι αλήθεια. Είδε ότι χανόμαστε μέσα στα πάθη μας και έστειλε τον ΓΑΠ, για να μας ελευθερώσει από τα πάθη μας. Είναι Θεόσταλτος (Godsend).

Ο Γιώργος, χωρίς να το θέλει βέβαια, κάνει το θέλημα του ΘΕΟΥ.

Θα βάλει τόσο δυσβάσταχτα μέτρα, που όλοι πλέον δεν θα κοιτάνε τα λούσα και την χλιδή, αλλά θα κοιτάνε πως θα περάσει και αυτή η μέρα… Θα μας πηδήξει όλους, μέχρι να βάλουμε μυαλό.

Είμαι σίγουρος ότι μέχρι να φύγει ο ΓΑΠ, όλοι μας θα έχουμε πάθει το σύνδρομο της Στοκχόλμης και θα τον αναζητήσουμε αυτόν ή το πρόσωπο του μέσα από τους απογόνους του (μελλοντικούς πρωθυπουργούς).

Όπως είπε (και αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα), θα υπάρχει (ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει) ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια. Τι ποιο ωραίο; Ο άντρας θα δουλεύει για να συντηρήσει την οικογένεια (αυτό άλλωστε δεν γινόταν πριν 25 χρόνια;) και η γυναίκα, θα είναι υπεύθυνη για το σπίτι και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Έτσι τα παιδιά, θα βγούνε σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία και όχι αριστεροί ψυχασθενείς.

Ο Ελληνικός εθνικισμός, σε 25-30 χρόνια από τώρα (ανεξαρτήτως το τι λένε τώρα) θα στήσει άγαλμα στον Γεώργιο Α. Παπανδρέου, που έσωσε (άθελα του) το Ελληνικό Έθνος από την καταστροφή.

Οι Έλληνες θα ξεκινήσουν να ενδιαφέρονται για τον συνάνθρωπο τους (μην έχοντας και άλλη επιλογή…) και θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται ξανά με την πολιτική και τα εθνικά θέματα. Δεν θα αφήσουν ξανά να τους κυβερνήσουν κατώτεροι ηγέτες, από αυτούς που πραγματικά αξίζουν.

Πραγματικά, εάν ο ΓΑΠ, δεν ψήφιζε το λαθρονομοσχέδιο, περί της απόδοσης ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες και μερικά άλλα νομοσχέδια (βλέπε ανέγερση ισλαμικού τεμένους κλπ), θα ήταν πραγματικός ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ.

Παρόλο που θα πονέσουμε όλοι μας, με τα μέτρα που θα πάρει ο ΓΑΠ (ασχέτως ότι δεν οδηγούν πουθενά), είναι αναγκαία για να βάλουμε μυαλό και να βρούμε τον Εθνικοκοινωνικό δρόμο, που έχουμε χάσει εδώ και πολλά χρόνια.

Η αλλαγή αυτή, θα είναι βίαιη και σοκαριστική, αλλά θα επιτύχουμε. Είναι βέβαιο αυτό, διότι ως Έθνος ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε

Δεν υπάρχουν σχόλια: