Με τον Λάζαρο Μαύρο
Ε Κ Ε Ι Ν Ο Ι που έσπευσαν να εισηγηθούν προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, για τις απειλές που η Άγκυρα εκτοξεύει με το στόλο της, καλύτερα να αποσύρουν την εισήγησή τους και να την ξανασκεφτούν ωριμότερα. Όσο εμπειρότερα, ωριμότερα και σοφότερα θα έπρεπε να σκέφτεται ένας λαός, όπως ο κυπριακός, που διαθέτει πολλών δεκαετιών πικρή πείρα και γνώση για το τι εστί, μέχρι πού μπορεί να φτάσει και τι παράγει το ΣΑ των ΗΕ.
Είναι βέβαιο ότι οι εισηγητές της προσφυγής δεν δέχονται και ασφαλώς απορρίπτουν, ως καταστροφική, την παραπομπή του κυριαρχικού δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, επί της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, σε διαπραγματεύσεις. Ασφαλώς αντιλαμβάνονται ότι κάτι τέτοιο ακρωτηριάζει και θέτει υπό αμφισβήτηση το ίδιο το κυριαρχικό δικαίωμα. Την υλοποίησή του και τα μέτρα που η ΚΔ, όπως κάθε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, δικαιούται μονομερώς ν’ αποφασίσει και να λάβει για την άμυνα και την ασφάλεια άσκησης του κυριαρχικού του δικαιώματος.
Τ Ο Σ Ω Ν ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ εμπειρίες της Κύπρου στο ΣΑ/ΟΗΕ, δεν είναι άραγε αρκετές για να γνωρίζουν άπαντες ότι, το πιθανότερο αποτέλεσμα μιας προσφυγής, θα είναι εκείνο το πασίγνωστο «καλούνται τα μέρη σε συνομιλίες»; Και, συνεπώς, αν υλοποιηθεί η αστόχαστη εισήγηση για προσφυγή στο ΣΑ, θα καταλήξει, κατά πάσαν πιθανότητα, σε… νομιμοποίηση της Τουρκίας ως «ενδιαφερόμενου μέρους» και ως «συνομιλητή» για την… τύχη του κυριαρχικού δικαιώματος της Κύπρου; Καθισταμένου πλέον, με βούλα του ΣΑ/ΟΗΕ, ως αμφισβητουμένου; Εκτός κι αν οι εισηγητές της προσφυγής γνωρίζουν αίφνης κάποιαν άλλη πιθανότητα, που αγνοεί όλος ο υπόλοιπος κόσμος!
Ε Γ Κ Α Ι Ρ Α η στήλη ανέδειξε φορτικά ότι τα «θεόσταλτα» υποθαλάσσια κοιτάσματα μπορούν ν’ αποβούν είτε «ευλογία» είτε «κατάρα». Όπως άλλωστε, επί αιώνες, κι η γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου. Αμφότερες οι πιθανότητες, «ευλογία ή κατάρα», ως αποτέλεσμα της επιδεξιότητας ή της αδεξιότητας, της επάρκειας ή της ανεπάρκειας, με την οποία η κυβέρνηση χειρίζεται το θέμα. Και του υλικού περιεχομένου τής πολιτικής της.
Με πρώτιστη την ύπαρξη ή ανυπαρξία στρατηγικής ΠΕΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ της τουρκικής επιβουλής. Την ύπαρξη ή την ανυπαρξία στρατιωτικής ισχύος, δικής μας και συμμαχικής, ικανής να αποτρέπει αποφασιστικά τον Τούρκο επιδρομέα. Έχει, μήπως, τα προσόντα γι’ αυτή την πολιτική ο πρόεδρος Χριστόφιας, η κυβέρνηση μειοψηφίας του και το υπό την προεδρία του «Άτυπο Συμβούλιο Αρχηγών» τών κ.κ. Ομήρου, Αναστασιάδη, Α. Κυπριανού, Καρογιάν, Συλλούρη και Ιωάννας Παναγιώτου;
ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΑ 17.9.11
Εάν, μετά από εννέα χρόνια Ερντογάν στην εξουσία, ο κ. Χριστόφιας δεν ήξερε (20.7.11) αν οι δηλώσεις Ερντογάν «ήταν μια έκρηξη ενός αυθόρμητου ανθρώπου ή η γραμμή της Τουρκίας», πώς περιμένετε να έχει οποιαδήποτε πολιτική αποτελεσματικής αντιμετώπισης της Άγκυρας; Διαφέρει πολύ από την παραδοχή του ότι δεν ήξερε καν ότι η μοναδική ναυτική βάση της χώρας του γειτνιάζει με τον μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό του κράτους του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου