γράφει ο Δ. Ζαφειρόπουλος H βιομηχανία κατασκευής μειονοτήτων
Εκτός από την στοιχηματικού τύπου προσμονή της επίσημης αναγγελίας της χρεωκοπίας της χώρας (μιας και η πραγματική οικονομία και η κοινωνία έχουν χρεωκοπήσει ήδη), την εβδομάδα που πέρασε είχαμε δύο πολύ σημαντικά δικαστικά γεγονότα, τα οποία δυστυχώς δεν είχαν την ανάλογη δημοσιότητα. Για την ακρίβεια είχαμε την γνωστή δίκη των ΟΥΚάδων στο Ναυτοδικείο Πειραιώς την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου και την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου ο γράφων (ως εκδότης του Ελεύθερου Κόσμου) και ο Κων/νος Πλεύρης δικάζονταν από τις "ομοφυλοφιλικές" οργανώσεις της χώρας. Το μεν δικαστήριο των ΟΥΚάδων ξεκίνησε αλλά διεκόπη για της 16 Δεκεμβρίου, η άλλη δε υπόθεση αναβλήθηκε για τις 11 Νοεμβρίου.
Όσον αφορά στους άνδρες των ΟΥΚ, πέρα από το αν φώναξαν ή δεν φώναξαν τα συνθήματα, πέραν του αν αυτά ήταν προσβλητικά ή όχι, το σημαντικό είναι το απαράδεκτο της ελληνικής πολιτείας να παραπέμπει στο δικαστήριο τους πιο εκπαιδευμένους υπερασπιστές της Πατρίδος. Όμως πολύ πιο σημαντικό από το ίδιο το γεγονός της παραπομπής τους είναι η αποδοχή από το ναυτοδικείο ως πολιτικής αγωγής (δηλαδή ως άμεσα θιγόμενου) ενός ατόμου που δήλωσε Μακεδόνας και μιας Αλβανίδας. Και στο δικαστήριο με τους "ομοφυλόφιλους" περιμένουμε να δούμε αν οι διάφοροι εκπρόσωποι τέτοιων οργανώσεων θα αναγνωριστούν δικαστικά ως τέτοιοι.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει μία σειρά δικών που έχουν σαν πρωταγωνιστή τον Π. Δημητρά και τους διάφορους ανά καιρούς εκπροσώπους μειονοτήτων που αυτός παρακινεί ή ανακαλύπτει. Πότε Εβραίοι, πότε Ρομά (γύφτοι εάν δεν το αντιληφθήκατε), πότε Μακεδόνες, πότε μετανάστες, πότε ομοφυλόφιλοι εμφανίζονται μαζί με τον ακούραστο αλλά και καλοπληρωμένο ως εκπρόσωπο διαφόρων ΜΚΟ, γιο του υπουργού της 21ης Απριλίου Δημητρά και προσπαθούν να δημιουργήσουν νομικά προηγούμενα. Ακόμη και όταν χάνουν το δικαστήριο, εάν έχουν πετύχει την αναγνωρισή τους ως άμεσα θιγόμενης πολιτικής αγωγής, έχουν νομικά αναγνωριστεί ως μειονότητα με συγκεκριμένα διακριτά δικαιώματα.
Στην πλειοψηφία αυτών των δικαστηρίων επέλεξαν να έχουν ως αντιπάλους την εφημερίδα μας και τον Κων/νο Πλέρη, κάτι που μας τιμά ιδιαίτερα. Αυτό συνέβη γιατί ευθέως κατεγγέλουμε εδώ και χρόνια την συγκεκριμένη προσπάθεια τους, αναλύουμε τις επιπτώσεις που έχει αυτός ο δικαιωματισμός και δεν περιοριζόμαστε σε λαρυγγισμούς και απειλές που ποτέ δεν πραγματοποιούνται. Όμως σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η παραγωγή μειονοτήτων και δικαιωμάτων γι' αυτές;
Με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η απανταχού αριστερά βρέθηκε ξαφνικά χωρίς κοινωνικό αντικείμενο. Η εργατική και όλες οι άλλες οι κοινωνικές τάξεις της γύρισαν την πλάτη και έτσι αυτή έπρεπε να βρει κάποια άλλη ομάδα για να στρέψει την προπαγάνδα της και να δικαιολογήσει την ύπαρξή της. Έτσι ανακάλυψε τις μειονότητες και τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών. Ειδικά δε με τα μεταναστευτικά ρεύματα να διογκώνονται, οι τριτοσκοσμικοί παράνομοι ή μη έποικοι των χωρών μας φάνταζαν ως οι ιδανικοί προστατευόμενοι αυτής της νέας αριστεράς που ανακήρυξε τον εαυτό της ως νταβατζή του κάθε αδικήμένου. Στην Ελλάδα ειδικά, με τα τόσα ανοιχτά εθνικά θέματα, εκτός από τους μετανάστες η ύπαρξη ή η κατασκευή μειονοτήτων αναζητούντων δικαιώματα από την καταπίεση των Ελλήνων, αποτέλεσε και αποτελεί προσφιλές σπόρ.
Η αστική δημοκρατία που ζούμε και η Γαλλική επανάσταση, από την οποία εμπνέεται, αυτή η ιερή αγελάδα που δυναστεύει τις κοινωνίες μας, εξασφαλίζουν ίση αντιμετώπιση από τον νόμο για όλους τους πολίτες. Οπότε γιατί κάποιοι οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ή περιγράφονται με διάφορα χαρακτηριστικά ως μειονότητα, οφείλουν να έχουν διαφορετικά και επιπλέον δικαιώματα; Γιατί δηλαδή οι Εβραίοι και οι γύφτοι πρέπει να έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους Έλληνες γειτονές τους, δεν είναι και αυτοί πολίτες του ίδιου κράτους;
Απλούστατα, γιατί οι μειονότητες έχουν πολλά περισσότερα ωφέλη ως τέτοιες. Φορολογικές απαλλαγές, χρηματικές επιδοτήσεις, προνόμια στην εκπαίδευση και ένα σωρό άλλα που στερούνται οι πλειοψηφίες. Όσο δε γι' αυτούς που προβάλλουν την ανάγκη ύπαρξης αυτών των προνομίων, τους απανταχού δηλαδή Δημητράδες, μέσω των διαφόρων ΜΚΟ, έχουν βρει ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα. Προσφάτως δε και η σεξουαλική συμπεριφορά έγινε διακριτό δικαίωμα και οι διάφοροι Βαλλιανάτοι από την μια προσπαθούν να πείσουν για το κοινωνικά φυσιολογικό της συμπεριφοράς τους και από την άλλη κλαψουρίζουν για περισσότερα δικαιώματα ως μειονότητα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο εξάλλου, πως η πλειοψηφία των ομοφυλοφιλικών οργανώσεων είναι ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενες από διάφορα υπουργεία.
Πλήρωνε λοιπόν Έλληνα φόρους, περίμνε στην ουρά στα νοσοκομεία, ψάχνε για μία θέση στα νηπιαγωγεία και κυρίως Έλληνα θα πρέπει να αισθάνεσαι απολογούμενος επειδή καταπιέζεις όλους αυτούς τους κακόμοιρους διαφορετικούς από εσένα. Πλήρωνε από αυτά που δεν έχεις, για να μπορούν οι εβραίοι να έχουν φοροαπαλλαγές, οι γύφτοι να παίρνουν χρηματικά επιδόματα, οι μετανάστες να έχουν προνομιακή μεταχείριση στους δημόσιους οργανισμούς, οι "gay" να διοργανώνουν γιορτούλες πληρωμένες από εσένα, οι σκοπιανοί να βρίζουν την Ελλάδα στο εξωτερικό με τζάμπα ταξιδάκια, και κυρίως οι διάφοροι αριστεροί και επαγγελματίες ανθρωπιστές να έχουν ένα εισόδημα. Μα τι κλέφτες να γίνουν ή να ασκήσουν κάποιο επάγγελμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου