Τα όσα μας φώτισε η καθηγήτρια οικονομετρίας ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ, με τις καταγγελίες της, λίγο-πολύ μας είναι τις τελευταίες μέρες γνωστά. Αυτά που μας είπε και όσα έχουν προηγηθεί με αποκαλύψεις κατά του σάπιου και διεφθαρμένου γαλαζιοπράσινου φασιστικού και ληστρικού καθεστώτος, είναι ικανά ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Για να καταλάβουμε συνολικά τους πραγματικούς λόγους ΜΑΤΑΙΩΣΗΣ της επίσκεψης Παπανδρέου, στους πανίσχυρους οικονομικά εβραιοαμερικανούς, ας δούμε και το παρακάτω πολύ, μα πολύ πρόσφατο και ΕΓΚΥΡΟΤΑΤΟ, γιατί τα δυο γεγονότα συνέπεσαν ταυτόχρονα και στραπατσάρησαν ανεπανόρθωτα τον αρχηγό της λυστοσυμμορίας:
Τα σημαντικά πρόσωπα που θα συναντούσε στην Αμερική ο Γκαγκάς Παπανδρέου, δεν είναι φυσικά οι αχυράνθρωποι Λαγκάρντ και Κι Μουν. Ήθελε να συναντηθεί σε οικογενειακή σύναξη, με τους κορυφαίους Εβραιοαμερικάνους. Λοιπόν, ένας από τους 30 πλέον ισχυρούς Εβραιοαμερικάνους, είναι ο Martin Feldstein, Εβραίος Εσκενάζυ της Αμερικής, Οικονομολόγος καθηγητής στο Χάρβαρντ. Ο πανίσχυρος Εβραίος, καθόλου συμπτωματικά, έδωσε χθες 16-9-2011 συνέντευξη στη ‘Ντόϊτσε Βέλε», της οποίας τα ενδιαφέροντα στοιχεία είναι τα παρακάτω:
«……Νομίζω ότι το βασικό γεγονός είναι, ότι η Ελλάδα πρόκειται να πτωχεύσει (προεπιλογή). Δεν υπάρχει κανένας τρόπος, με τον οποίο η Ελλάδα να μπορέσει να αντέξει οικονομικά και να εξυπηρετήσει τα χρέη, έτσι όπως αυτά προκύπτουν, ιδιαίτερα με τα επιτόκια που απαιτούν οι αγορές. Έτσι, η συμφωνία που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση για να προσπαθήσει να πεισθούν ιδιώτες κάτοχοι Ελληνικών ομολόγων, να ανταλλάξουν τα ομόλογα (που κατέχουν με νέα), είναι στην πραγματικότητα μια προεπιλογή (=πτώχευση). (Με την ανταλλαγή) Θα πάρουν 80 σεντς στο δολάριο και έτσι θα χάσουν το 20 τοις εκατό, (και αυτό θα είναι) επιτυχία, όσον αφορά την αξία των ομολογιών τους (που πιθανότατα θα έχαναν συνολικά). Αλλά νομίζω ότι είναι μόνο η αρχή. Νομίζω ότι θα υπάρξει πολύ μεγαλύτερη προεπιλογή (=πτώχευση), επειδή η Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη κατάσταση.
Όσον αφορά τα δημοψηφίσματα (εγκρίσεις ή μη) στη Γερμανία, πιστεύω ότι η Γερμανία προσπάθησε να τηρήσει την αρχική ιδέα για το ευρώ, τους κανόνες του Μάαστριχτ και έχει ανακαλύψει )καταλάβει) ότι αν το κάνει (αν επιμείνει) σ’ αυτό, χώρες όπως η Ελλάδα και ίσως και άλλες, θα καταλήξουν σε προεπιλογή (=πτώχευση). Έτσι, η Γερμανία ωθείται σε έναν πιο ενεργό ρόλο, μαζί με την ΕΚΤ, υποστηρίζοντας το FSF (=Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), για να βοηθήσει αυτές τις περιφερειακές χώρες. Αλλά δεν είναι αυτό που ππροέχει για να το κάνουμε αυτό, επειδή πιστεύω ότι όταν η αγορά παρασέρνει τη Γερμανία, δεν είναι η κατεύθυνση (επιλογή) του Γερμανικού δημοσίου, όπως αντιλαμβάνομαι, θα ήθελα να πω.
Πώς μπορεί λοιπόν αυτή η κρίση να σταματήσει και ίσως ακόμη πιο σημαντικό, ποιος μπορεί να τη σταματήσει;
Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί πραγματικά να σταματήσει με την έννοια ότι πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι ασυνεπής. Και αν συμβεί αυτό, οι άνθρωποι θα λένε ότι είναι τραγικό και οδυνηρό, αλλά δεν νομίζω ότι είναι αλήθεια αυτό. Έχουμε δει προεπιλογές (=πτωχεύσεις) σε όλο τον κόσμο σε πολλές χώρες, και (αυτό) τις βοηθά να καθαρίσουν τα βιβλία τους και το ποσό που θα χρωστούν δεν θα είναι καταστροφικό. Αλλά πιστεύω ότι (η πτώχευση της Ελλάδας) στη συνέχεια θα οδηγήσει σε μια προεπιλογή (=πτώχευση) της Πορτογαλίας.
Αυτό που δεν ξέρουμε είναι, το πόσο αδύναμη είναι η κατάσταση στην Ιταλία και στην Ισπανία. Δεν παίρνει κανείς μια έντιμη αξιολόγηση της δημοσιονομικής κατάστασης και τις προοπτικές για τις τράπεζες και τις χώρες αυτές.
Στη περίπτωση που η Ελλάδα εγκαταλήψει το ευρώ, αυτό είναι ένα βήμα που θα το υποστηρίζατε;
Νομίζω ότι θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδας. Επειδή νομίζω ότι ακόμη και αν η κατάσταση του χρέους καταφέρει να λυθεί προσωρινά, ακόμη και αν είναι σε θέση να (αξιοποιήσει) τη βοήθεια που παίρνει από τους άλλους και δείξει ικανότητά (διαχείρισης), ώστε απλά να (ρυθμίσει) οριστικά με μερική προεπιλογή (μερική πτώχευση) ορισμένα από τα χρέη, το ερώτημα είναι τι θα συμβεί μετά από αυτό. Η Ελλάδα δεν μπόρεσε να επιτύχει πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών (συναλλαγών) και χρόνο με το χρόνο δεν έχει πετύχει αύξηση της παραγωγικότητας και την ανάπτυξη της αγοράς, όπως έχει κάνει η Γερμανία. Οπότε πώς μπορούν να γίνει πιο ανταγωνιστική;
Σε μια οικονομία με κυμαινόμενη συναλλαγματική ισοτιμία, ή με δυνατότητα προσαρμογής των συναλλαγματικών ισοτιμιών της (=συνεχείς υποτιμήσεις εθνικού νομίσματος), θα της επιτρέψει να ανταποκριθεί στην αγορά, η ελληνική συναλλαγματική ισοτιμία θα μειώνεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και έτσι θα κάνει τα προϊόντα της πιο ανταγωνιστικά. Αλλά με μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Είσασταν πάντα ένας ευρωσκεπτικιστής, έτσι νομίζετε ότι θα είναι το ευρώ περίπου μετά από πέντε χρόνια από τώρα;
Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο πράγμα για να το πω. Νομίζω ότι το πιο πιθανό είναι, ότι το ίδιο το ευρώ θα επιβιώσει, αλλά ότι ορισμένες από τις χώρες (της ευρωζώνης), μπορεί να εγκαταλείψουν το ευρώ και να γυρίσουν πίσω στο εγχώριο (εθνικό) νόμισμά τους. Έχω προτείνει και στο παρελθόν, ότι η Ελλάδα μπορεί να πάρει προσωρινή άδεια απουσίας, έτσι ώστε, με συμφωνία με τα άλλα μέλη της ΟΝΕ να επιστρέψει, στο ας το ονομάσουμε η «νέα Drachme» και ότι θα προσπαθήσει να βέλει στο σπίτι της μια τάξη.
Και μόλις οι προοπτικές της είναι καλές και το χρέος της είναι κάτω και το έλλειμμά της, τότε θα είναι σε θέση να υποβάλει (νέα) αίτηση για ένταξη και πάλι. Θα μπορούσαν (στην ευρωζώνη) να επεκτείνουν την αρχή αυτή, σίγουρα στην Πορτογαλία και ενδεχομένως αν χρειαστεί να το κάνουν σε άλλους.
Δώστε μας την πρόβλεψή σας: Πώς θα δούμε την Ευρώπη οικονομικά και πολιτικά 15 χρόνια από τώρα;
Δεν είμαι σίγουρος, παρ’ όλα τα ωραία πράγματα που είπατε σχετικά με την ικανότητά μου να προβλέπω, αν κοιτάξουμε μπροστά για 15 χρόνια και να πούμε τι πρόκειται να συμβεί στην Ευρώπη. Αλλά νομίζω ότι αυτό που είναι πιο πιθανό να δούμε είναι ότι όλες οι χώρες που είναι σήμερα στη νομισματική ένωση δεν θα παραμείνουν. Και θα εκπλαγείτε αν η Ευρώπη μεταβεί στο είδος του φορολογικού συστήματος που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου υπάρχει κεντρική φορολογική αρχή η οποία καθορίζει τους φορολογικούς συντελεστές και ως εκ τούτου θα αναδιανέμει τα χρήματα σημαντικά μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.
Συνέντευξη: Michael Knigge
Συντάκτης: Rob Mudge»
ΠΗΓΗ: Deutsche Welle
Μετάφραση: Μπαρμππανίκος Αρβανίτης
Οπότε????? Οπότε του λέει του Γκαγκά κατακούτελα, ότι δεν χρειάζεται να κάνει το ταξίδι στο Νιουορκ για να κηρύξει πτώχευση!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου