Η Άγκυρα χάνει τον έλεγχο

Τουρκία – Κουρδιστάν
Ανατροπή σκηνικού

Όλο και πιο αιματηρές γίνονται οι επιθέσεις του PKK

Η τεχνολογική υπεροχή των Τούρκων, ανεπαρκής μπροστά στην ετοιμότητα και τους σχεδιασμούς των Κούρδων ανταρτών

Δύο σημαντικές επιθέσεις του PKK στο τουρκικό έδαφος μέσα στον ίδιο μήνα (Οκτώβριο), με σημαντικές απώλειες και στις δύο για τις τουρκικές δυνάμεις, μία τρίτη λίγες ημέρες μετά, χωρίς απώλειες αλλά αξιοσημείωτη γιατί αφορούσε την επίθεση με ρουκέτες ενός σταθμού ραντάρ της τουρκικής αεροπορίας, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά από την έναρξη της κουρδικής εξεγέρσεως στα μέσα της δεκαετίας του ’80, η κατάρριψη την ίδια περίοδο ενός τουρκικού F-16 και ενός μεταφορικού ελικοπτέρου από φορητούς αντιαεροπορικούς πυραύλους των ανταρτών, είναι μάλλον επαρκείς ενδείξεις των σοβαρών πλέον δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι στον αγώνα τους εναντίον των Κούρδων ανταρτών.

Του Μάνου Ηλιάδη

Μία σύντομη αναφορά στις επιθέσεις αυτές είναι αρκετή για του λόγου το αληθές, όπως και για την τελείως διαφορετική εικόνα που δημιουργείται μέσα από αυτές σε σχέση με τις φάσεις της κουρδικής εξεγέρσεως των δεκαετιών ’80 και ’90.

Στην πρώτη επίθεση, η οποία έγινε στις 3 Οκτωβρίου εναντίον δυνάμεως 50 ανδρών που παρείχε πλευρική κάλυψη στο φυλάκιο του Άκτουτουν, κοντά στα τουρκοϊρακινά σύνορα, οι αντάρτες σχεδόν διέλυσαν τελείως την δύναμη αυτή, προκαλώντας της 17 νεκρούς και 21 τραυματίες.

Το εντυπωσιακό στην επίθεση ήταν ότι το εν λόγω φυλάκιο δεν ήταν κανένας «μαλακός στόχος», αλλά μια αρκετά ισχυρή δύναμη, αποτελούμενη από έναν ενισχυμένο λόχο Στρατοχωροφυλακής, τμήμα Ειδικών Δυνάμεων, διαθέτουσα τρία πυροβόλα των 203 χλστ., δύο των 155 χλστ., τρεις όλμους των 81 χλστ. Και ένα άρμα μάχης, με το σύνολο της όλης δύναμης να ανέρχεται σε 300 άνδρες. Το σημαντικό ήταν ότι η επίθεση έγινε πριν από τον προγραμματισμένο χρόνο, γιατί τους εντόπισε μία θερμική κάμερα και αναγκάστηκαν να την επισπεύσουν και να επιτεθούν στον μέσον της ημέρας (στις 13:00), με αποτέλεσμα να χάσουν το στοιχείο του πλήρους αιφνιδιασμού.

Αυτό που ήταν αξιοσημείωτο από τουρκικής πλευράς, όπως αποκάλυψε ο τουρκικός Τύπος, ήταν πως υπήρχαν πληροφορίες από πριν περί επικείμενης επιθέσεως, οι οποίες κατέφθαναν επί ημέρες στο Γενικό Επιτελείο, ακόμη και την προηγούμενη της επιθέσεως, ενώ αρκετές ώρες πριν από την επίθεση τα τουρκικά UAV μετέδιδαν συνεχώς εικόνες από την προώθηση και προετοιμασίες των ανταρτών, χωρίς να ληφθεί καμία δράση για την εξουδετέρωσή τους. Αλλά ακόμη και όταν άρχισαν να καταφθάνουν στην περιοχή ενισχύσεις, μεταξύ των οποίων και τέσσερα επιθετικά ελικόπτερα, σημειώθηκε σημαντική καθυστέρηση στο αίτημα παροχής αεροπορικής καλύψεως, με αποτέλεσμα τα δύο F-16 που εστάλησαν να επέμβουν πολύ αργότερα.

Ανέτοιμοι


Τα συμπεράσματα προφανή:

Έλλειψη συντονισμού και ετοιμότητας σε επίπεδο επιτελείου που μόνο «χαλάρωση» μπορεί να χαρακτηρισθεί, καθυστέρηση στην μετάδοση αιτήματος για αεροπορική κάλυψη (αν και το μέγεθος της δυνάμεως των ανταρτών, περί τους 350 άνδρες, και η έκθεσή της μέρα – μεσημέρι στην επιχείρηση ήταν αρκετά για να αποτελέσουν αεροπορικό στόχο) – στοιχείο που άπτεται της διακλαδικότητας και κυρίως η εντυπωσιακή αδυναμία εκμεταλλεύσεως των πληροφοριών.


Από πλευράς ανταρτών, αυτό που προκάλεσε εντύπωση ήταν η ικανότητά τους να συγκεντρώσουν μία δύναμη, επιπέδου τάγματος περίπου, σε μία περιοχή ελεγχόμενη από πλείστα επίγεια, δορυφορικά και εναέρια μέσα επιτηρήσεως και απόφαση προσβολής μίας περίπου ισοδύναμης δυνάμεως, με την κύρια προσπάθεια να εστιάζεται όχι στον κύριο στόχο, αλλά στην δύναμη των 50 ανδρών που παρείχε πλευρική κάλυψη στο φυλάκιο, την οποία ουσιαστικώς διέλυσαν (17 νεκροί, 21 τραυματίες, 2 αγνοούμενοι – προφανώς αιχμάλωτοι). Από μόνη της η επιτυχής εκτέλεση της φάσεως διεισδύσεως μίας τέτοιου μεγέθους δυνάμεως, μέσα από μία έντονα επιτηρούμενη περιοχή, καταδεικνύει επαρκή διοίκηση, πειθαρχία και εκπαίδευση των τμημάτων των ανταρτών και οπωσδήποτε υψηλό ηθικό.


Η εκτέλεση μίας άλλης επιχειρήσεως μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, και συγκεκριμένως στις 15 Οκτωβρίου – ενέδρα εναντίον λόχου της ταξιαρχίας ορεινών καταδρομών στο Χακιάρι -, με αποτέλεσμα τον θάνατο 5 ανδρών και τον τραυματισμό άλλων 15, μεταξύ των οποίων και ο διοικητής της ταξιαρχίας, και την κατάρριψη ενός ελικοπτέρου από φορητό αντιαεροπορικό πύραυλο, δίνει στοιχεία τόσο για την ικανότητα του κουρδικού επιτελείου να εκτελεί σημαντικού μεγέθους επιχειρήσεις, μέσα σε σύντομο διάστημα, όσο και για το ηθικό και την εκπαίδευση των Κούρδων ανταρτών που δεν διστάζουν να εμπλακούν ακόμη και με τμήματα καταδρομών.


Λίγες ημέρες μετά, η κατάρριψη ενός τουρκικού F-16 με φορητό πύραυλο και η επίθεση με ρουκέτες RPG εναντίον σταθμού ραντάρ της τουρκικής αεροπορίας στο όρος Άμανος ολοκλήρωσαν την εικόνα για τις δυνατότητες των ανταρτών

Αν και – λογικώς - επιθέσεις της εκτάσεως του Άκτουτουν δεν πρέπει να αναμένεται να συνεχισθούν, η επιχείρηση αυτή και η άλλη που επακολούθησε, εκτός από τα προφανή συμπεράσματα που προαναφέρθησαν, δίνουν μια τελείως διαφορετική εικόνα των δυνατοτήτων των δύο πλευρών από αυτή των προηγουμένων δύο δεκαετιών.

Οι Τούρκοι που πραγματοποίησαν τεράστιες επενδύσεις στον τομέα συστημάτων επιχειρήσεως, επικοινωνιών και φυσικά συστημάτων διοικήσεως και ελέγχου, εμφανίζουν μία απόδοση και αποτελεσματικότητα σημαντικά μικρότερη από το παρελθόν (απώλεια της εμπειρίας των δεκαετιών του ‘ 80 και ’90; Μεγαλύτερη εξάρτηση από τεχνικά μέσα;)

Αποτελεσματική

Αντιθέτως, οι Κούρδοι αντάρτες εμφανίζονται, παρά τις όποιες βελτιώσεις των Τούρκων σε τεχνικά μέσα, σημαντικά επαρκέστεροι, καλύτερα εκπαιδευμένοι, με υψηλό ηθικό και πειθαρχία και επιλογή στόχων τελείως διαφορετική από το παρελθόν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, αντί του μεγάλου αριθμού «μαλακών» στόχων του παρελθόντος (απροστάτευτα έργα υποδομής ή μικρά φυλάκια αστυνομικών κ.λ.π.) ο μόνος μαλακός στόχος πουν επέλεξαν κατά την περίοδο αυτή ήταν και αυτός στόχος των τουρκικών Ε.Δ. ( ραντάρ της αεροπορίας).

Πηγή:Κόσμος του Επενδυτή

αρ.φυλ.312

σελ.35