Του Σταυρου Τζιμα
Κάθε άντρας και γυναίκα άνω των δέκα εφτά χρόνων είχε το δικό του καλάσνικοφ, κάθε χωριό και γειτονιά, κάθε γυμνάσιο και λύκειο τη δική του αποθήκη οπλισμού και πυρομαχικών. Τέτοια συσσώρευση όπλων ούτε στη Σοβιετική Ενωση και τη Γερμανία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είχε υπάρξει.
Ο Ενβέρ Χότζα αποθήκευε όπλα επί πενήντα χρόνια στην Αλβανία, περιμένοντας την επίθεση των «σατανάδων» ιμπεριαλιστών που τελικά εκδηλώθηκε, όχι απ’ έξω αλλά από τους ίδιους τους συντρόφους του που εξόπλιζε και εκπαίδευε. Η παράνοια της «εχθρικής περικύκλωσης» που διακατείχε το καθεστώς, οδήγησε σε μαζική ψύχωση.
Ο Χότζα και το καθεστώς του κοιμούνταν και ξυπνούσαν με το άγχος της εισβολής των Γιουγκοσλάβων «ρεβιζιονιστών» από τον Βορρά, των Ελλήνων «πρακτόρων» του καπιταλισμού από τον Νότο και των «Αγγλοαμερικανών ιμπεριαλιστών» από τη θάλασσα και τον αέρα.
Επινόησαν, λοιπόν, και εφήρμοσαν το σύστημα της «παλλαϊκής άμυνας», που προκάλεσε τη συγκέντρωση στη μικρή αυτή χώρα πολλών εκατομμυρίων όπλων και ασύλληπτα για τα δεδομένα της ποσοτήτων πυρομαχικών -ακόμη και νευροπαραλυτικών αερίων- τα οποία όταν κατέρρευσε το καθεστώς βρέθηκαν απροστάτευτα, κάποια εξ αυτών λεηλατήθηκαν και η τωρινή ηγεσία προσπαθεί να απαλλαγεί από τα υπόλοιπα, αναθέτοντας σε ΝΑΤΟϊκούς την καταστροφή τους.
Με βάση αυτό το σχέδιο, οι Αλβανοί εξοικειώνονταν με τα όπλα και διδάσκονταν την τέχνη του πολέμου από τα σχολεία ακόμη. Οι μαθητές στα δημοτικά εξασκούνταν με… ξύλινα όπλα, άκουγαν για τους κακούς δαίμονες που επιβoυλεύονται την πατρίδα και τη δική τους ελευθερία και όταν έφταναν στο γυμνάσιο, στα δεκαέξι, άρχιζε η εκπαίδευση σε στρατόπεδα, με πραγματικά όπλα.
Αγόρια και κορίτσια μάθαιναν να πυροβολούν, να λύνουν και να δένουν με «κλειστά μάτια» το καλάσνικοφ, να εκσφενδονίζουν χειροβομβίδες, ενώ άπαντες υποβάλλονταν στη δοκιμασία κατά την οποία καθηλωμένοι σε όρυγμα περνούσε από πάνω τους το άρμα μάχης και αυτοί έπρεπε να του κολλήσουν μικρή αντιαρματική νάρκη ή να του πετάξουν αυτοσχέδια μολότοφ!
Οι άντρες μετά τη στράτευσή τους, τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, προσέρχονταν, έως τα πενήντα πέντε τους, στα στρατόπεδα για εκπαίδευση στα νέα όπλα, το ίδιο και οι γυναίκες.
Σήμερα στην Αλβανία, δεν υπάρχει γυναίκα πάνω από τα σαράντα που να μην ξέρει να πυροβολεί, να επιτίθεται με εφ’ όπλου λόγχη και να μην ξέρει να χειρίζεται ρουκετοβόλο!
Πηγή:Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου