Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

16 χρόνια που (δεν) άλλαξαν τον κόσμο!

Οι φωτογραφίες των συλλαλητηρίων του 1992 για το Σκοπιανό αποδεικνύουν ότι η Ιστορία μπορεί και να επαναλαμβάνεται...

Τα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό του 1992 από τα πρόσφατα τα χωρίζουν δεκαέξι ολόκληρα χρόνια. Τι έχει μεσολαβήσει; Πολλά και διάφορα.

Διαδηλώτρια το 1992 η Ντόρα Μπακογιάννη, με σημαία ανά χείρας και έχοντας μαζί της την έφηβη ακόμα Αλεξία, θα διαχειριστεί, δεκαέξι χρόνια αργότερα, το ζήτημα που σημάδεψε και εξακολουθεί να σημαδεύει την ελληνική εξωτερική πολιτική. Κάποια στιγμή, ο πατέρας της Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα υποστηρίξει δημοσίως ότι "σε δέκα χρόνια θα έχουμε ξεχάσει το Σκοπιανό...". Το αν δικαιώθηκε ή όχι το γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου η σημερινή υπουργός Εξωτερικών...


Ορισμένα, ωστόσο, παραμένουν σχεδόν αναλλοίωτα: τα Σκόπια, κατ αρχάς, εξακολουθούν να είναι οχυρωμένα πίσω από τα ίδια αλυτρωτικά στερεότυπα. Κυβερνών κόμμα και σήμερα στην Ελλάδα, όπως και τότε, είναι η ΝΔ... Οσο για τους πρωταγωνιστές των συλλαλητηρίων, ο φακός αποδεικνύει ότι, σε έναν ορισμένο βαθμό, παραμένουν σχεδόν οι ίδιοι: Παπαθεμελής, Ψωμιάδης, κλήρος και λαός, τοπικοί παράγοντες...

Σαφώς και υπάρχουν διαφορές: η ομόθυμη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου -διακομματική σχεδόν- έδωσε τη θέση της σε πιο περιορισμένες συμμετοχές.

Κρας τεστ

Τώρα πια, επισήμως τουλάχιστον, το πρόσταγμα δείχνει να έχει ο ΛΑΟΣ και ο Μητροπολίτης Ανθιμος, ενώ η μαζικότητα των συλλαλητηρίων είναι σαφέστατα μικρότερη...

Στο αυλάκι του Σκοπιανού, άλλωστε, κύλησε πολύ νερό... Μέσα στα δεκαέξι χρόνια που πέρασαν, ο πατριωτισμός, το απόλυτο πολιτικό «προϊόν» των αρχών της δεκαετίας του 90, νοθεύτηκε από ισχυρές δόσεις «ρεαλισμού», υπερατλαντικές και ευρωπαϊκές πιέσεις, νέα γεωπολιτικά δεδομένα...

Μπορούσε, άραγε, να έχει συμβεί κάτι διαφορετικό; Ορισμένοι απαντούν καταφατικά, υποδεικνύοντας διπλωματικές ευκαιρίες που -κατά τη γνώμη τους- «πήγαν χαμένες»...

Αλλοι, πάλι, μιλάνε για διαψεύσεις ελπίδων, εθνικές υποχωρήσεις και πολιτικές μοιρολατρίες...

Το βάρος των δεκαέξι επιπλέον χρόνων πέφτει στους ώμους... Αλλά, όπως και να χει, η Ελλάδα, εκτός από τους σεισμούς, έμαθε να ζει και με το Σκοπιανό. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Χ. ΜΑΧΑΙΡΑΣ

Πηγή:Έθνος

Σχόλιο: Σε επιπλέον φωτογραφίες που παραθέτει η εφημερίδα "Εθνος", στο φύλλο (αρ.φυλ.1326) της Κυριακής 9 Μαΐου σελ. 18-19, βλέπουμε σχόλια κάτω από αυτές όπως:

Ιερό πλήθος και πολιτικό πάθος στα συλλαλητήρια του 1992, όπου η ιεραρχία, έδωσε δυναμικό "παρών". Στη φωτογραφία σε πρώτο πλάνο, ο τότε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων. Γύρω του γνωστοί "πράσινοι" τοπικοί παράγοντες της εποχής, όπως ο δήμαρχος Καλαμαριάς Θ. Λαζαρίδης, μυστακοφόροι και οι δύο. Λίγα μέτρα πιο κάτω, εικονίζεται νεαρός βουλευτής Θεσσαλονίκης της ΝΔ., ο οποίος δώδεκα χρόνια αργότερα θα γινόταν... πρωθυπουργός.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα... Στ. Παπαθεμελής και Π. Ψωμιάδης στην εξέδρα του συλλαλητηρίου του 1992. Ομιλητής, ο βουλευτής τότε της ΝΔ και στέλεχος αργότερα της Πολιτικής Άνοιξης, Δημήτρης Σταμάτης, από τους στενότερους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά.

Θεσσαλονικιός ο Διονύσης Σαββόπουλος και με ισχυρά εκείνη την εποχή τα "εθνικά αντανακλαστικά" του, θα συμμετάσχει σε όλες τις διαδηλώσεις, καταγγέλοντας ως ανιστόρητα τα επιχειρήματα της ΠΓΔΜ.

Ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, ο Μανώλης Γλέζος εξέφρασε με την παρουσία του στις κινητοποιήσεις της εποχής τη μία όψη των διαθέσεων του χώρου του. Το ΚΚΕ και ένα σηματικό τμήμα της ανανεωτικής Αριστεράς διαχώρισαν τη θέση τους και άσκησαν έντονη κριτική στην πραγματοποίηση των συλλαλητηρίων.

ΥΓ.Είδατε ποιοί συμμετείχαν στα συλλαλητήρια τότε; Όσοι τα καταδικάζουν σήμερα. Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί ανάλογα με τα συμφέροντα και τις καρέκλες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: