Ταξίδι «ναρκοπέδιο»!

06/01/2008

ΤΕΛΙΚΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ... ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ Ή ΠΑΛΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ;

Τα τεκμηριωμένα «όχι στην επίσκεψη» από σοβαρούς διπλωμάτες κόλλησαν στο γραφείο της Ντόρας και δεν έφτασαν ποτέ στον Καραμανλή

Μεγάλο ρίσκο αναλαμβάνει ο Κώστας Καραμανλής εμμένοντας, υπό τις πιέσεις κυρίως της Ντ. Μπακογιάννη αλλά και… της αμερικάνικης πλευράς, στην πραγματοποίηση –τελικά– της επίσημης επίσκεψης στην Τουρκία, στο τριήμερο 23-25 Γενάρη σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, παρά την καλά προσχεδιασμένη αύξηση της τουρκικής προκλητικότητας τις τελευταίες ημέρες, τόσο σε επίπεδο παραβιάσεων και παραβάσεων όσο και με τις νέες σοβαρές προκλήσεις στην περιοχή των Υμίων, επαναφέροντας έτσι το θέμα των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

Και αυτό το ρίσκο το επισημαίνουν τόσο κυβερνητικά στελέχη (δύο τουλάχιστον υπουργοί έχουν εκφράσει έντονο προβληματισμό για τη σκοπιμότητα πραγματοποίησης της επίσκεψης τούτη την περίοδο και συγκυρία) όσο και διπλωμάτες.

Μάλιστα, σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας, σοβαροί διπλωμάτες, οι οποίοι είτε έχουν προβληματισμούς είτε ακόμα και διαφωνούν, έχουν αποστείλει σχετικά σημειώματα με επιχειρήματα ισχυρά, τα οποία ωστόσο έχουν «μπλοκαριστεί» στο γραφείο της υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη και δεν έχουν φτάσει στο πρωθυπουργικό γραφείο!

Άλλωστε είναι γεγονός ότι εκ των θερμότερων υποστηρικτών της πραγματοποίησης της επίσκεψης τώρα είναι η Ντ. Μπακογιάννη, με το επιχείρημα ότι αν η επίσκεψη δεν πραγματοποιηθεί, τότε το κόστος για τα εθνικά συμφέροντα θα είναι σημαντικό.

Η υπουργός Εξωτερικών τονίζει ακόμα ότι «η εξωτερική πολιτική δεν χαράζεται με βάση το συναίσθημα, αλλά με τη λογική»…

Ένα άλλο κέντρο που «πιέζει» για την πραγματοποίηση της επίσκεψης τώρα είναι και η Ουάσινγκτον. Ούτως ή άλλως οι ΗΠΑ δεν έχουν κρύψει τη μεγάλη ενόχλησή τους για το «ρωσικό άνοιγμα» Καραμανλή, άνοιγμα που επικυρώθηκε και με την πρόσφατη επίσκεψη Καραμανλή στη Μόσχα και τις συμφωνίες που έγιναν εκεί.

Σύμφωνα μάλιστα με έγκυρες πληροφορίες, η αμερικανική πλευρά έχει διαμηνύσει αυτή της την ενόχληση, με την παράλληλη «πίεση» να γίνει η επίσκεψη στην Άγκυρα, μέσω της Ντ. Μπακογιάννη.

Μέσα σε αυτό το κλίμα έχει ενδιαφέρον η θέση που διατύπωσε την Πέμπτη ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης, επισημαίνοντας πως μια πιθανή αναβολή της επίσκεψης θα βαρύνει εκείνον που θα την αναβάλει και συνεπώς θα υπήρχε σοβαρό κόστος για τη χώρα μας…

Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής φέρεται έντονα προβληματισμένος εξαιτίας του αρνητικού κλίματος που έχουν διαμορφώσει οι τουρκικές προκλήσεις και θα προτιμούσε να αναβάλει για μια ακόμα φορά την επίσκεψη. Αλλά ανησυχεί για τις πιθανές παρενέργειες, καθώς με ελληνική πρωτοβουλία η επίσκεψη έχει αναβληθεί τρεις-τέσσερις φορές στο (κοντινό) παρελθόν…

Ρίσκο και… παγίδα;

Ωστόσο ο αντίλογος στην πραγματοποίηση της επίσημης επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία σε αυτή τη συγκυρία παραμένει.

Και είναι ισχυρός, τόσο που η εκτίμηση για μεγάλο ρίσκο Καραμανλή ή ακόμα και για παγίδευσή του απʼ την Ντ. Μπακογιάννη κυριαρχούν σε πολιτικο-διπλωματικό επίπεδο, ακόμα και εντός της κυβέρνησης.

Μάλιστα σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, κατά τη συνάντηση Ντόρας - Μπαμπατζάν, στην πρόσφατη επίσκεψη του τούρκου ΥΠΕΞ στη χώρα μας, συζητήθηκαν ακόμα πιο «σκληρά» θέματα απʼ αυτά που δημοσίως ανακοινώθηκαν.

Αν είνʼ έτσι, που μάλλον είναι, τότε δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός να βρεθεί προ αρνητικών εκπλήξεων κατά τις επίσημες επαφές που θα έχει στην Άγκυρα.

Πέραν αυτού όμως, το σενάριο-εφιάλτης είναι να προβούν οι Τούρκοι σε σοβαρές προκλήσεις κατά το τριήμερο της επίσκεψης, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Το ίδιο άλλωστε είχαν κάνει και κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του τότε υπουργού Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη στην Άγκυρα, με μπαράζ παραβάσεων και παραβιάσεων, με παραβίαση ακόμα και των ελληνικών χωρικών υδάτων στην περιοχή των Υμίων, σε μια καταφανή προσπάθεια να νομιμοποιήσουν τη θεωρία τους περί «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

Υπενθυμίζουμε μάλιστα ότι τότε ήταν τόση η ένταση των προκλήσεων, ώστε υπήρξε ακόμα και προβληματισμός αν ο κ. Μολυβιάτης θα έπρεπε να διακόψει την επίσκεψη (κάτι που τελικά δεν έγινε)!

Μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να έχουμε παρόμοιο κλίμα μεγάλης έντασης απʼ την τουρκική πλευρά, όταν ο έλληνας πρωθυπουργός θα είναι στην Άγκυρα;

Έχει, λένε ορισμένες πληροφορίες, δώσει διαβεβαιώσεις ο «κουμπάρος» Ερντογάν ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Αλλά πόση μπορεί κάποιος, έστω και καλόπιστα, εμπιστοσύνη να δείξει σε τέτοιου είδους «διαβεβαιώσεις»;

Όχι μόνο λόγω της –εν πολλοίς μυθοποιημένης– αντίθεσης με το τουρκικό «βαθύ κράτος».

Αλλά και επειδή τα… προεόρτια έχουν κιόλας ξεκινήσει, με τις πρόσφατες προκλήσεις, με το όργιο των παραβάσεων και παραβιάσεων, με την αμφισβήτηση ξανά της περιοχής των Υμίων, δηλαδή με θέμα, επίμονα επαναλαμβανόμενο, «γκρίζων ζωνών.

Οπότε εγείρονται πολλά και μεγάλα ερωτήματα για τη σκοπιμότητα πραγματοποίησης της επίσκεψης.

Τι θα κερδίσει, ας πούμε, η Ελλάδα απʼ την επίσκεψη;

Πόσο έχει γίνει σοβαρή προετοιμασία της επίσκεψης;

Παράλληλα δηλαδή με την –αναπόφευκτη…– φωτογραφία του έλληνα πρωθυπουργού να καταθέτει στεφάνι στο μνημείο του Ατατούρκ, που προξενεί τόσους αρνητικούς, επώδυνους συνειρμούς σε κάθε Έλληνα, θα φέρει κάτι επιστρέφοντας ο Καραμανλής;

Κάτι που θα αποτελεί συμβολή στην ειρήνη, αλλά και στη μη αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων εννοούμε, όχι –φυσικά– κάτι που θα συνεχίζει τη στρατηγική του κατευνασμού που εγκαινιάστηκε επί εποχής Σημίτη - Γιώργου, αλλά δεν απέφερε τίποτα θετικό για την Ελλάδα!

Το αντίθετο μάλιστα.

Η χώρα μας επί χρόνια προσφέρει στην Άγκυρα δίχως κανένα θετικό γιʼ αυτήν αποτέλεσμα.

Προσφέρει τη στήριξή της στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, προσφέρει εύσημα και κλίμα υπέρ της Τουρκίας, προσφέρει και εισπράττει ως «αντάλλαγμα» τη διεκδίκηση «γκρίζων ζωνών», το casus belli αν η χώρα μας επεκτείνει –όπως απόλυτα δικαιούται απʼ το διεθνές δίκαιο– τα χωρικά της ύδατα, τη μη επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης…

Καμιά δηλαδή χειρονομία καλής θέλησης απʼ την τουρκική πλευρά, η οποία μόνο απολαμβάνει την ελληνική… καλή διάθεση και ουδέν ανταποδίδει.

Πώς η Ελλάδα μετά την επίσκεψη Καραμανλή θα συνεχίσει να διαμαρτύρεται για τις τουρκικές προκλήσεις;

Με ποιο κλίμα;

Εδώ φτάσανε ακόμα και τα περίφημα ΜΟΕ να τα καταστήσουν κουρελόχαρτα οι… σύμμαχοι και γείτονες!

Εμείς λοιπόν θα συνεχίσουμε να αποδυναμώνουμε μόνοι μας τα επιχειρήματά μας;

Πολιτική χωρίς επιστροφή;

Μέσα σε αυτό το κλίμα, που κάθε άλλο παρά ευχάριστο προκύπτει, διατυπώνεται και μια άποψη που θα πρέπει σοβαρά να μας απασχολήσει, πρωτίστως δε τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση, αλλά και τον πολιτικό κόσμο συνολικότερα.

Σύμφωνα μʼ αυτήν, η χώρα μας μπαίνει σε μια πολιτική χωρίς επιστροφή, επί ζημία των συμφερόντων της.

Για παράδειγμα η Ελλάδα, συνεχίζοντας να στηρίζει και μάλιστα άνευ ανταλλαγμάτων την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, αποδυναμώνει κάθε προοπτική συμμετοχής της σε άλλου είδους πρωτοβουλίες.

Αποδυναμώνει με λίγα λόγια τη διεθνή της θέση χωρίς –επαναλαμβάνουμε– το παραμικρό αντάλλαγμα.

Όταν, ας πούμε, θα έρθει στην Ελλάδα τον Μάρτη ο γάλλος Πρόεδρος Ν. Σαρκοζί και –σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες– θα προτείνει την ανάληψη πρωτοβουλίας για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας που θα κατευθύνεται στην «ειδική σχέση» και όχι στην ένταξη, τότε τι θα κάνει η χώρα μας;

Επίσης, θα ρωτήσουμε απλά:

Δηλαδή μετά την επίσκεψη Καραμανλή τα Ύμια θα πάψουν να αποτελούν –για την Τουρκία– «γκρίζα ζώνη»;

Θα μπορεί, για παράδειγμα, κάποιο ελληνικό ΜΜΕ, κάποιο σωματείο, σύλλογος, φορέας να κάνει στα Ύμια μια εκδήλωση;

Δεν περνάμε άραγε το μήνυμα «σφάξε με αγά μου» ή… ότι υποβάλλουμε τα σέβη μας στην… Πύλη με τις επιλογές μας;

Και κάτι άλλο:

• Διατείνονται απʼ το ΥΠΕΞ ότι έχουν αριθμητικά μειωθεί οι παραβιάσεις.

Γιατί όμως δεν μας λένε ότι ποιοτικά έχουν αναβαθμιστεί;

Ότι δηλαδή η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας έχει περάσει σε ανώτερα ποιοτικά επίπεδα;

Επειδή, τέλος, τα πάντα έχουν αξία και σημασία, δεν θα έπρεπε ο Καραμανλής να δει και τις επιπτώσεις του χρόνου πραγματοποίησης της επίσκεψης σε συνδυασμό με τις κυπριακές προεδρικές εκλογές;

Διότι το να πάει στην Άγκυρα δύο βδομάδες περίπου πριν από τις εκλογές στην Κύπρο, αυτό ντε φάκτο και άσχετα από τις προθέσεις του αποδυναμώνει τη σθεναρή, πατριωτική στάση του Τάσσου Παπαδόπουλου και αντικειμενικά βοηθά τους αντιπάλους του…