Η δικαιοσύνη κάνει τον κρατικό υπάλληλο – εκδικητική δικαιοσύνη και ο νέος φαρμακευτικός νόμος

Η δικαιοσύνη κάνει τον κρατικό υπάλληλο – εκδικητική δικαιοσύνη και ο νέος φαρμακευτικός νόμος
26 Αυγ 2023    Από τον Uli Gellermann
Η πρόσφατη επανεκτίμηση [διεκπεραίωση] της κρίσης του κορωνοϊού σε νομικό επίπεδο αντικατοπτρίζει εμφανώς ένα «βάρος ενοχής» εις βάρος των πολιτών από διάφορα επίπεδα της κοινωνίας που επικρίνουν τα μέτρα. Υπάρχουν πιθανοί λόγοι για αυτό, μεταξύ άλλων, στο σημερινό status quo της γερμανικής δικαιοσύνης;

Αν κάποιος πιστεύει τον Βασικό Νόμο, τότε «(...) Δικαστές (...) ανεξάρτητοι και υπόκεινται μόνο στον νόμο» – Άρθρο 97 ΓΓ του Θεμελιώδους Νόμου. Αυτή η «ανεξαρτησία» εξαρτιόταν πάντα από εκείνους που διορίζουν τους δικαστές.
Ο πρώην δικαστής του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, καθηγητής Δρ Ernst-Wolfgang Böckenförde, για παράδειγμα, μιλά για «κομματική πατρωνεία [πατροναρχία ]» και «προσωπική επέκταση της εξουσίας των κομμάτων». Στο πλαίσιο του καθεστώτος Corona, αυτή η επέκταση της εξουσίας έχει γίνει ιδιαίτερα σαφής. Από τον μεγάλο αριθμό πρόσφατων περιπτώσεων που απέδειξαν αυτή την εκκαθάριση της ανεξαρτησίας, τρεις ξεχωρίζουν ιδιαίτερα. .


[σχετικό δημοσίευμα--«Αβάσιμο» – Δικαστής απορρίπτει αγωγή κατά της AstraZeneca]

Επιστήμονες κατά της μάσκας
Τον Απρίλιο του 2021, ο δικαστής οικογενειακού δικαστηρίου της Βαϊμάρης Christian Dettmar ήρε την απαίτηση μάσκας σε δύο σχολεία της Βαϊμάρης με δικαστική απόφαση. Προηγουμένως, ο δικαστής είχε λάβει επιστημονική γνώμη που απέδειξε ότι η βλαπτικότητα των μασκών έθετε σε κίνδυνο την «ευημερία του παιδιού». Για την έκθεση, είχε ζητήσει μια σημαντική συλλογή αρμόδιων εμπειρογνωμόνων: Ο υγιεινολόγος, ειδικός στη μικροβιολογία, την ιολογία και την επιδημιολογία λοιμώξεων, καθώς και ειδικός στην υγιεινή και την περιβαλλοντική ιατρική, καθηγητής Dr. Med.
Η Ines Kappstein, Πρόεδρος της Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Regensburg και ειδικός στον τομέα των επιστημονικών μεθόδων και διαγνωστικών, ο καθηγητής Dr. Christof Kuhbandner και ο καθηγητής Dr. rer. Ulrike Kämmerer, η οποία κατέχει διδακτορικό στον τομέα της αναγνώρισης ιών και της οποίας το έργο επικεντρώνεται στην ανθρώπινη βιολογία, την ανοσολογία και την κυτταρική βιολογία.

Η περίπτωση του δικαστή Christian Dettmar
Το ανώτερο περιφερειακό δικαστήριο της Θουριγγίας ανέτρεψε την απόφαση με το σκεπτικό ότι αρμόδιο δεν ήταν το οικογενειακό δικαστήριο αλλά το διοικητικό δικαστήριο. Και η εισαγγελία ερεύνησε τον Christian Dettmar για διαστρέβλωση της δικαιοσύνης. Στο γραφείο και στο σπίτι του οικογενειακού δικαστή, η αστυνομία εμφανίστηκε για κατ' οίκον έρευνα, κατάσχεσε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα και έψαξε επίσης το αυτοκίνητό του. Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Θουριγγίας Bodo Ramelow είχε προσωρινά ταχθεί υπέρ αυστηρότερων και αυστηρότερων μέτρων για την καταπολέμηση του κορονοϊού αποτελεί αναμφίβολα μέρος του πολιτικού υπόβαθρου της δικαστικής εκστρατείας κατά του δικαστή Christian Dettmar.

Περίπτωση του γιατρού Elfriede Krutsch
Προφανώς λιγότερο βαρυσήμαντη και όμως υποδειγματική είναι η περίπτωση της Βερολινέζας γιατρού Elfriede Krutsch.
Τον Απρίλιο του 2020, συμμετείχε σε ένα εγγεγραμμένο συλλαλητήριο για την υπεράσπιση του Βασικού Νόμου. Η συγκέντρωση δεν άρεσε στην αστυνομία που αναπτύχθηκε εκεί από τη Γερουσία του Βερολίνου: προσπάθησε να εκφοβίσει τους διαδηλωτές μέσω στοχευμένης καταστολής.
Η κυρία Krutsch ακολούθησε την παρότρυνση της αστυνομίας και ξαφνικά αρπάχτηκε βάναυσα από τους αστυνομικούς από πίσω στο λαιμό και τον ώμο χωρίς προειδοποίηση και χωρίς να της απευθυνθούν [να της μιλήσουν]
Πανικόβλητη, κρατήθηκε από μια πινακίδα του δρόμου. Στη συνέχεια αναγκάστηκε να μπει σε ένα περιπολικό και μεταφέρθηκε μαζί με άλλους σε ένα «κέντρο κράτησης». Στις 09.11.2022, καταδικάστηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Tiergarten σε πρόστιμο 120 ημερήσιων αμοιβών ύψους €15 έκαστος για αντίσταση κατά των αστυνομικών σε συνδυασμό με επίθεση σε αυτούς τους αστυνομικούς και για απόπειρα σωματικής βλάβης. Η «αντίσταση» δεν έχει ποτέ αποδειχθεί, πόσο μάλλον αποδειχθεί. Η διαδικασία έφεσης θα διεξαχθεί στις 11.09.2023 στο Περιφερειακό Δικαστήριο Moabit.

[σχετικό δημοσίευμα--Η εισαγγελία ζητά τρία χρόνια φυλάκισης για τον οικογενειακό δικαστή της Βαϊμάρης]

Δοκιμές ψεκασμού για το «ευρύ κοινό»
Η νέα λογική του κορωνοϊού του δικαστικού σώματος γνωρίζει μια τρέχουσα, ιδιαίτερα παράλογη υπόθεση: Μια οδοντίατρος έχασε την ακοή της μετά από εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού και μήνυσε μάταια. Σύμφωνα με το περιφερειακό δικαστήριο του Mainz, η ζημία που υπέστη η γυναίκα είναι μικρότερη από το όφελος για το ευρύ κοινό. Στο άρθρο 1 του Βασικού Νόμου, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη. Το άρθρο 2 προσθέτει: «Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα. Η ελευθερία του ατόμου είναι απαραβίαστη». Αυτό φαίνεται διαφορετικά στο Mainz, ο οδοντίατρος είναι προφανώς τόσο άχρηστος που μπορείτε να κάνετε ένα ανθρώπινο πείραμα σε αυτήν με μη επικυρωμένο σπρέι, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί το κέρδος της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Αυτό είναι προφανώς το «ευρύ [γενικό ] κοινό» για τους κρατικούς δικηγόρους.

Αναδιάρθρωση σε διαμορφωμένη κοινωνία
Από τη Θουριγγία μέχρι το Βερολίνο και το Μάιντς: Υπάρχει ένα νέο γερμανικό δικαστικό σώμα, που εξασφαλίζει τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας και εκδικείται τους πολίτες που αντιστέκονται. Τίποτα από αυτά δεν έχει καμία σχέση με το γραπτό δίκαιο. Πρόκειται προφανώς για τη μετατροπή του κράτους από αστική δημοκρατία σε διαμορφωμένη κοινωνία. Αλλά ενώ αυτός ο σχηματισμός ήταν ακόμα το θέμα μιας δημόσιας συζήτησης στη δεκαετία του '60, που αναγκάστηκε από τον Ludwig Erhardt, η πλειοψηφία των γερμανικών μέσων ενημέρωσης σήμερα πάσχει από μια αυτολογοκρισία που πλησιάζει σε ένα Gleichschaltung. Επιπλέον, υπάρχει το άρθρο 130 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα, το οποίο ψηφίστηκε σχεδόν απαρατήρητο και χωρίς μακρές διαβουλεύσεις από την Bundestag αργά το βράδυ της 20.10.2022 μια επέκταση της ποινικής διάταξης για την υποκίνηση μίσους, η οποία καθιστά αξιόποινο αδίκημα μια «χονδροειδή ευτελισμό» της σύγκρισης των αντιδημοκρατικών περιορισμών του κορωνοϊού με τα ναζιστικά μέτρα.
Οι επικριτές της κυβέρνησης είναι «δεξιοί» και «επιβλαβείς για την υγεία»

Οι Ναζί είχαν δημιουργήσει το δικό τους «Λαϊκό Δικαστήριο» για να εξαλείψουν το δικαστικό σώμα της Βαϊμάρης. ένα δικαστήριο εκτός του κανόνα που ίσχυε μέχρι τότε. Το σημερινό γερμανικό δικαστικό σώμα φαίνεται φυσιολογικό, όπως το δικαστικό σώμα πριν από το καθεστώς Corona. Αλλά ως αποτέλεσμα μιας ιδεολογικής εκστρατείας που διεξάγεται από τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία καταγγέλλουν τους επικριτές της κυβέρνησης ως «δεξιούς» και «επιβλαβείς για την υγεία», οι δικαστές και οι εισαγγελείς προφανώς βλέπουν τους εαυτούς τους στον αγώνα κατά των νέων Ναζί. Και ως δημόσιοι υπάλληλοι, επιδιώκουν αυτόν τον προφανή κίνδυνο για τη δημοκρατία με μεθόδους που είναι συγκεχυμένα παρόμοιες με εκείνες των Ναζί. Αυτό το ιδεολογικό δικαστικό σώμα μπορεί να διδαχθεί μόνο στους δρόμους και τις πλατείες.

Το άρθρο ανατυπώνεται με την ευγενική άδεια του συγγραφέα. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην ηλεκτρονική πλατφόρμα www.rationalgalerie.de στις 24 Αυγούστου 2023.

Ο Uli Gellermann είναι σκηνοθέτης και δημοσιογράφος. Οι εμπειρίες του με τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς αποτελούν τη βάση για την κριτική του στα μέσα ενημέρωσης. Είναι ο διαχειριστής της ιστοσελίδας rationalgalerie.de.

Περισσότερα για το θέμα - § 140 StGB ή: Πώς η γερμανική δικαιοσύνη θα μπορούσε να εκφυλιστεί σε κατασταλτικό μηχανισμό