Δευτέρα 22 Αυγούστου 2022

DANCING SPRITES ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΟΥΕΡΤΟ ΡΙΚΟ. Ο Frankie Lucena φωτογράφισε πολλά sprites να ξεπηδούν από μια ισχυρή καταιγίδα στα ανοιχτά

DANCING SPRITES ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΟΥΕΡΤΟ ΡΙΚΟ: 

συμβουλή για κυνηγούς καταιγίδων: Στρέψτε τις κάμερές σας ακριβώς πάνω από το βροντερό σύννεφο. Μπορεί να δείτε κάτι σαν αυτό:

Ο Frankie Lucena φωτογράφισε το display χθες 21-8-22 από το Cabo Rojo του Πουέρτο Ρίκο. Έπιασε τουλάχιστον μισή ντουζίνα sprites να ξεπηδούν από μια ισχυρή καταιγίδα στα ανοιχτά: χάρτης .

«Αυτά είναι dancing sprites», λέει ο Lucena. "συμβαίμουν όταν ένα sprite event περιέχει πολλά sprites που ανάβουν σε μια ακολουθία. Τα συνδύασα στοιβάζοντας 10 καρέ βίντεο για να δείξω πόσο εντυπωσιακό ήταν πραγματικά αυτό το γεγονός." Ένα βίντεο αργής κίνησης δείχνει τους μεμονωμένους (individual) χορευτές.

https://www.youtube.com/watch?v=6cuV8lpTyEY

[το σχετικό τιτίβισμα
Frankie Lucena    @frankie57pr

Amazing red sprite captured tonight facing SE from Cabo Rojo, Puerto Rico at 1:47am local time (05:47 UTC).

21-8-22   https://twitter.com/frankie57pr/status/1561275858991648770]

===============

Οι αρχαίοι φαντάζονταν τις καταιγίδες και τις αστραπές ως απόδειξη του τιτάνιου αγώνα (titanic war) μεταξύ των θεών στον ουρανό.

Η αλήθεια, αποδεικνύεται ότι είναι ακόμη πιο περίεργη και πιο ενδιαφέρουσα από τέτοιους μύθους. Κοιτάξτε πάνω από τα μαύρα anvil σύννεφα των μεγάλων καταιγίδων, όπως κάνουν πλήθη επιστημόνων τα τελευταία χρόνια, και (με τον κατάλληλο εξοπλισμό) μπορεί κανείς πράγματι να βρει θαύματα: όχι θεούς, αλλά εξωτικά "stabs of illumination" (μαχαιρώματα φωτισμού) που ονομάζονται sprites και elves.

Οι γεωφυσικοί τώρα προσπαθούν να εξηγήσουν τι προκαλεί αυτά τα φαινόμενα και πώς μπορεί να επηρεάσουν την ατμόσφαιρα της γης.

Για περισσότερο από έναν αιώνα, οι παρατηρητές του ουρανού ανέφεραν ότι βλέπουν παράξενα flickers από εκπομπές που μοιάζουν με κεραυνούς (lightning-like emissions)  που εκτοξεύονται προς τα πάνω από τα σύννεφα, αλλά τέτοιες θεάσεις αποδείχθηκαν εξαιρετικά δύσκολο να επαληθευτούν.

Οι ερευνητές τελικά κατέγραψαν αυτά τα γεγονότα σε βιντεοκασέτα το 1989 και οι αστροναύτες των διαστημικών λεωφορείων που περιφέρονταν γύρω από τη γη είχαν μια καθαρή, αν και μακρινή, άποψη από ψηλά αυτών των εξαιρετικά σύντομων flashes, που ονομάζονται παιχνιδιάρικα ξωτικά  (sprites). Αλλά μόλις το 1994 μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας στο Fairbanks, που κυκλοφόρησε γύρω από τις καταιγίδες της μέσης δυτικής πλευράς με ένα αεροσκάφος, απέκτησε τις πρώτες έγχρωμες εικόνες sprites. Αυτά τα στιγμιότυπα δείχνουν ότι τα sprites είναι πολύχρωμα (συνήθως κόκκινα), αρκετά τεράστια και συχνά εκπληκτικά "delicate in form". Μερικά sprites εκτείνονται προς τα πάνω 95 χιλιόμετρα  από τις κορυφές των σύννεφων.

Φαίνονται πάντα να εμφανίζονται ακριβώς όταν ένας κεραυνός - συνήθως ιδιαίτερα σφοδρός - χτυπά προς τη γη, και σχεδόν πάντα εμφανίζονται σε ομάδες.

Οι ερευνητές πιστεύουν τώρα ότι τα sprites πιθανώς συμβαίνουν όταν ένας ασυνήθιστα ισχυρός κεραυνός δημιουργεί ένα έντονο ηλεκτροστατικό πεδίο πάνω από το σύννεφο από το οποίο προέρχεται.

Τα ιόντα (ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα) και τα ηλεκτρόνια που επιπλέουν γύρω από την ατμόσφαιρα θερμαίνονται από αυτό το πεδίο και ανάβουν κόκκινο σε απόκριση , εικάζουν οι επιστήμονες.

Τα  dancing ή jumping sprites  μπορούν να εκτείνονται σε μεγάλες αποστάσεις έως και πάνω από 100 km (συσχετίζονται με μια ενιαία λάμψη αστραπής)

δεν είναι πάντα εφικτός ο προσδιορισμός της χωρικής δομής των κεραυνών που παράγουν sprites.

[οι πληροφορίες τοποθεσίας για τα χτυπήματα που παράγουν sprite παρέχονται συνήθως από λειτουργικά δίκτυα ανίχνευσης κεραυνών, των οποίων η απόδοση (ειδικά η αποτελεσματικότητα ανίχνευσης και η ακρίβεια εντοπισμού τους) δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί συστηματικά.

Λόγω της περιορισμένης αποτελεσματικότητας αυτών των δικτύων, τα παρατηρούμενα sprites δεν μπορούν να εξεταστούν με την επιθυμητή αξιοπιστία και οι διαθέσιμες πηγές δεδομένων είναι ανεπαρκείς για να υποστηρίξουν έρευνες σχετικά με τη χωροχρονική σχέση μεταξύ των sprites και των γονικών αστραπών.

Ως εκ τούτου, παραμένει απαραίτητο να κατασκευαστεί ένα σύστημα ανίχνευσης κεραυνών που μπορεί να υποστηρίξει τη μελέτη των φαινομένων κεραυνών στην ανώτερη ατμόσφαιρα μέσω της ηλεκτρομαγνητικής σύζευξης μεταξύ των τροποσφαιρικών καταιγίδων και της μεσόσφαιρας...]

 Ο όρος dancing ή jumping sprites προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Lyons (1994) ο οποίος παρατήρησε πολλά σμήνη sprites που αναβόσβηναν το ένα μετά το άλλο πάνω από αστραπιαίες εκκενώσεις μήκους άνω των 200 km στις ΗΠΑ.

παροδικά φωτεινά συμβάντα  [transient luminous events (TLEs)]

αποκαλούνται οι ανώτερες ατμοσφαιρικές αστραπές ή ιονόσφαιρες αστραπές

τα (TLEs) είναι βραχύβια φαινόμενα ηλεκτρικής διάσπασης/ηλεκτρικά επαγόμενες μορφές φωτεινού πλάσματος που εμφανίζονται πολύ πάνω από τα υψόμετρα της κανονικής αστραπής και των νεφών Cumulonimbus (Cb) .

Το παροδικό φωτεινό φαινόμενο TLE (ή Μεταβατικό Φωτεινό Γεγονός),  περιλαμβάνει κεραυνούς ανώτερης ατμόσφαιρας . Αυτά είναι βραχύβια ηλεκτρικά φαινόμενα που συμβαίνουν πάνω από τα σύννεφα καταιγίδας.

εμφανίζονται ως απόκριση σε μια μεγάλη, έντονη αστραπή σε μια καταιγίδα

Η ηλεκτρομαγνητική εκκένωση ανεβαίνει από την καταιγίδα και απλώνεται σαν κυματισμός από βότσαλο, κοντά στη μετάβαση μεταξύ της στρατόσφαιρας και της ιονόσφαιρας.

Συνηθισμένοι τύποι παροδικών φωτεινών γεγονότων TLE, είναι τα red sprites, τα blue jets και τα elves.  Είναι οπτικά φαινόμενα της ανώτερης ατμοσφαιρικής πλευράς που σχετίζονται με καταιγίδες που μόλις πρόσφατα τεκμηριώθηκαν με τη χρήση τεχνολογίας τηλεόρασης χαμηλού φωτισμού  (low light level television technology). Αυτά τα φαινόμενα ονομάζονται συλλογικά Transient Luminous Events (TLE's).

Πόσο σπάνιο είναι ένα κόκκινο sprite;

Τα κόκκινα ξωτικά εμφανίζονται σε υψόμετρα περίπου 50 μιλίων στην ατμόσφαιρα και αντιπροσωπεύουν μόνο το 5 τοις εκατό όλων των φαινομένων κεραυνών. Στην πραγματικότητα, τα κόκκινα sprites φωτογραφήθηκαν για πρώτη φορά το 1989 και οι εγγραφές όπως αυτή, που καταγράφηκε σε βίντεο από τον φωτογράφο Scott McPartland είναι εξαιρετικά σπάνιες.

6-11-20   Τα «Sprites» και τα «ξωτικά» βρέθηκαν να γλεντάνε στους ουρανούς του Δία

Δεν είναι αυτό που νομίζετε - αυτές οι όμορφες λάμψεις φωτός, που εμφανίζονται πάνω από τις καταιγίδες στη Γη, μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για την ατμόσφαιρα του γίγαντα αερίου.

Στη Γη,  τα sprites εμφανίζονται κόκκινα, χάρη στην αφθονία του αζώτου στην ατμόσφαιρά μας. Αλλά στον Δία, του οποίου η ατμόσφαιρα κυριαρχείται από υδρογόνο, αυτά τα φαινόμενα εμφανίζονται μπλε ή πιθανώς ροζ.

Ο κεραυνός είναι ένα γνώριμο θέαμα σε όλο το ηλιακό σύστημα. Όχι μόνο χτυπούν τα μπουλόνια στη Γη, αλλά και στον αέρα στην Αφροδίτη, τον Άρη, τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και (πιθανότατα) τον Ποσειδώνα. Αλλά ο κεραυνός δεν είναι το μόνο ηλεκτρικό φαινόμενο που μπορεί να συμβεί στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη. Εκπληκτικά, παροδικά γεγονότα που ονομάζονται sprites και elves φαίνονται μερικές φορές να τρέχουν πάνω από τα σύννεφα στη Γη.

Το διαστημόπλοιο Juno της NASA φαίνεται να έχει συλλάβει αυτές τις λάμψεις στα θυελλώδη σύννεφα του Δία - σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που αυτά τα γεγονότα παρατηρούνται σε άλλο πλανήτη. Η νέα έρευνα δημοσιεύτηκε στις 27 Οκτωβρίου 2020 στο Journal of Geophysical Research: Planets.

Τα «Sprites» καταγράφηκαν αυθόρμητα από κάμερα για πρώτη φορά το 1989, αλλά η ύπαρξη ξωτικών δεν επιβεβαιώθηκε μέχρι που τα διαστημικά λεωφορεία που περιφέρονταν σε τροχιά τα κατέγραψαν σε βίντεο τη δεκαετία του 1990.

Τα «Sprites» έχουν συνήθως ένα στρογγυλό, φουσκωτό κέντρο που βλασταίνει έλικες φωτός που φτάνουν προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Μπορούν να μοιάζουν με οτιδήποτε, από δέντρα και μέδουσες μέχρι τα παραμυθένια πλάσματα για τα οποία έχουν πάρει το όνομά τους. Τα «Sprites» συμβαίνουν όταν οι κεραυνοί διοχετεύουν θετικό φορτίο από το σύννεφο στο έδαφος, αφήνοντας το σύννεφο αρνητικά φορτισμένο. Αυτό, με τη σειρά του, πυροδοτεί δραστηριότητα στην ατμόσφαιρα πάνω από την καταιγίδα: ένα «Sprite».

Σε αντίθεση με τον κεραυνό, που θερμαίνει τον αέρα σε απίστευτες θερμοκρασίες, τα sprites δεν είναι καυτά. Στην πραγματικότητα είναι ένα κρύο πλάσμα (σκεφτείτε το φως φθορισμού), όχι ένα μπουλόνι ηλεκτρισμού. Προέρχονται από υψόμετρα ύψους περίπου 40 μιλίων (65 χιλιομέτρων), αλλά τα μυτερά νήματα τους μπορούν να φτάσουν έως και 20 μίλια (30 χιλιόμετρα) πάνω από το έδαφος.

 τώρα που ξέρουν τι να ψάξουν, οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα είναι ευκολότερο να εντοπίσουν αυτά τα φαινόμενα και σε άλλους πλανήτες. Τελικά, ο στόχος είναι να χρησιμοποιηθούν αυτά τα εκπληκτικά, απόκοσμα φώτα για να ξεμπερδέψουν την περίπλοκη συμπεριφορά των πλανητικών ατμοσφαιρών σε όλο το ηλιακό σύστημα — συμπεριλαμβανομένης της Γης.

https://astronomy.com/news/2020/11/sprites-and-elves-seen-dancing-in-jupiters-skies

Δεν υπάρχουν σχόλια: