Περίπου το 44% των υδάτινων οδών του πλανήτη περιέχουν υψηλά επίπεδα φαρμακευτικών προϊόντων, ισχυρίζεται μια νέα μελέτη
Ένα συγκλονιστικό 43,5% των υδάτινων οδών στον κόσμο είναι μολυσμένα με φάρμακα, σύμφωνα με μια ερευνητική ομάδα που δημοσίευσε τα ευρήματά της την Τετάρτη στο περιοδικό Environmental Toxicology and Chemistry.
Με επικεφαλής την Alejandra Bouzas-Monroy του Πανεπιστημίου του York, οι ερευνητές ανέλυσαν 1.052 δείγματα σε 104 χώρες και βρήκαν 23 ξεχωριστές φαρμακευτικές ενώσεις σε επίπεδα που ξεπερνούσαν αυτά που θεωρούνται «ασφαλή». Αυτά περιελάμβαναν αντικαταθλιπτικά, αντιισταμινικά, βενζοδιαζεπίνες, παυσίπονα και διεγερτικά.
Περισσότερο από το ένα τρίτο (34,1%) των περιοχών όπου ελήφθησαν πολλαπλά δείγματα είχαν περισσότερες από μία τοποθεσίες με συγκεντρώσεις φαρμάκων που βρέθηκαν να προκαλούν «οικολογική ανησυχία».
η Μπούζας-Μονρόι, η οποία ισχυρίστηκε ότι η μελέτη ήταν «η πρώτη παγκόσμια αξιολόγηση» της φαρμακευτικής μόλυνσης στις πλωτές οδούς, προειδοποίησε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει «να κάνουν πολύ περισσότερα για να μειώσουν τις εκπομπές αυτών των ουσιών στο περιβάλλον».
Η μελέτη έλαβε υπόψη όχι μόνο τα φάρμακα που υπάρχουν στο νερό αλλά και τις επιδράσεις τους στα ψάρια και την υδρόβια βλάστηση. Φάρμακα όπως το αντικαταθλιπτικό αμιτριπτυλίνη και το αντιψυχωσικό καρβαμαζεπίνη, είναι γνωστό ότι αλλάζουν την ενζυμική δραστηριότητα στα ψάρια, ενώ το αντικαταθλιπτικό σιταλοπράμη και το ηρεμιστικό διαζεπάμη αλλάζουν τη συμπεριφορά στα ζώα. Το φάρμακο για τον διαβήτη μετφορμίνη μεταβάλλει τη δραστηριότητα των ορμονών του φύλου στα ψάρια, όπως και το φάρμακο για την αρτηριακή πίεση η προπρανολόλη. Όλα βρέθηκαν στις πλωτές οδούς που μελέτησε η Μπούζα-Μονρόι και η ομάδα της.
Τα φαρμακευτικά προϊόντα καταλήγουν στο νερό μέσω των σωματικών αποβλήτων που παράγονται τόσο από τον άνθρωπο όσο και από τα ζώα, καθώς και από την απορροή από τις φαρμακευτικές εγκαταστάσεις παραγωγής και τις φάρμες. Το Αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο παρακολουθεί το πρόβλημα στις ΗΠΑ από το 2002, όταν βρήκε τουλάχιστον επτά χημικές ουσίες σε περισσότερες από τις μισές υδάτινες οδούς που δοκίμασε. Το 2019, ο οργανισμός βρήκε παρόμοια επίπεδα μόλυνσης σε δείγμα 1.120 πηγαδιών και ρεμάτων που χρησιμοποιούνται ως πηγή πόσιμου νερού.
Η μελέτη της Bouzas-Monroy ανέφερε επίσης τα υψηλά επίπεδα μη φαρμακευτικής μόλυνσης που μαστίζουν τις πλωτές οδούς του κόσμου, από βιομηχανικά χημικά και φυτοφάρμακα έως βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος.
Πολλές εταιρείες ύδρευσης των ΗΠΑ δεν κάνουν καν τεστ για φαρμακευτικά προϊόντα, καθώς οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία από την κατανάλωση ιχνών ποσοτήτων τέτοιων φαρμάκων σε ανθρώπους ή ζώα δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Ακόμη και όταν οι επιπτώσεις ενός φαρμακευτικού μολυσματικού παράγοντα στην τοπική άγρια ζωή είναι ευρέως γνωστές και αναγνωρισμένες, μπορεί να υπάρχει μικρό κίνητρο στη γύρω κοινότητα για δράση.
Η φλουοξετίνη, η γενική ονομασία του δημοφιλούς αντικαταθλιπτικού Prozac, είναι ένας κοινός μολυντής των υδάτινων οδών (που βρίσκεται σε πολλά από τα δείγματα που μελετήθηκαν από τον Bouzas-Monroy) που προκαλεί έντονες αλλαγές συμπεριφοράς στα ψάρια, καθιστώντας τα λιγότερο σεξουαλικά επιθετικά και λιγότερο κίνητρα για να κυνηγήσουν για φαγητό. Το αποτέλεσμα μπορεί να παραμείνει για τρεις γενιές, που σημαίνει ότι οι πληθυσμοί παραμένουν επηρεασμένοι πολύ μετά την πραγματοποίηση οποιουδήποτε καθαρισμού.
Και ακόμη και όταν είναι γνωστό ότι οι ρύποι προκαλούν βλάβες στους ανθρώπους, όπως με τα υψηλά επίπεδα μολύβδου και άλλων μετάλλων μέσα και γύρω από το Flint του Μίσιγκαν, ο καθαρισμός μπορεί να διαρκέσει χρόνια, αν συμβεί καθόλου.
25-6-22
https://www.rt.com/news/557779-pharmaceutical-drugs-pollute-waterways/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου