Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Ο άθεος σιωνισμός χρησιμοποιοιεί το Γιόμ Κιπούρ , τη μεγαλύτερη θρησκευτική εορτή των εβραίων, ως μοχλό ανατροπής τού αντιπολεμικού κλίματος

Στο μυαλό τού Νετανιάχου... Eτοιμάζει «ιερό πόλεμο-αρπαχτή» το Ισραήλ, μετά τις 25 Σεπτεμβρίου; Ένα διεισδυτικό κείμενο. Ο Νετανιάχου χρησιμοποιεί τη θρησκεία για να χειραγωγήσει την εβραϊκή κοινή γνώμη ΥΠΕΡ ενός πολέμου "αρπαχτής" κατά του Ιράν, "30 ημερών". Ο άθεος σιωνισμός χρησιμοποιοιεί το Γιόμ Κιπούρ , τη μεγαλύτερη θρησκευτική εορτή των εβραίων, ως μοχλό ανατροπής τού αντιπολεμικού κλίματος... Σημειωτέον ότι, η είδηση πέρασε στο "ντούκου" και από τα Διεθνή ΜΜΕ...

 


Διαβάζουμε στον " Guardian " για τελεσίγραφο Νετανιάχου προς Ομπάμα:  Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός άμυνας  του Ισραήλ έθεσαν  ως καταληκτική  ημερομηνία την  25η Σεπτεμβρίου για να δηλώσει ξεκάθαρα, μέχρι τότε, ο Ομπάμα  κατά πόσον  οι ΗΠΑ θα αναλάβουν στρατιωτική δράση ! Διαφορετικά, υπονοείται ότι θα προχωρήσουν μόνοι τους κατά του Ιράν...

Δείτε οπωσδήποτε κι εδώ: Netanyahu talks tough in Obama Iran meeting
 
Ας δούμε τα πράγματα λίγο βαθύτερα:  25-26 Σεπτεμβρίου είναι η ιερότερη μέρα για τον εβραϊσμό, η εορτή του Γιόμ Κιπούρ ή της Σκηνοπηγίας. Συγκεκριμένα, στο Ρός Χασνάν (πρωτοχρονιά, που φέτος πέφτει 15-16 Σεπτεμβρίου) πιστεύουν ότι γράφεται από τον Θεό η μοίρα του Ανθρώπου για τον επόμενο χρόνο, στο Βιβλίο της Ζωής.  Ακολουθεί ένα δεκαήμερο μετανοίας ενώπιον Θεού και Ανθρώπων, για να αλλάξουν αυτή τη μοίρα, προς το καλύτερο. Τη δεκάτη ημέρα, το  Γιόμ Κιπούρ, ημέρα απόλυτης νηστείας και αποχής από τα πάντα,  η μοίρα του Ανθρώπου για τον επόμενο χρόνο,  σφραγίζεται  οριστικά από τον Θεό (...τους).


Καταλαβαίνουμε με ποιό τρόπο προσπαθούν οι άθεοι σιωνιστές ηγέτες του Ισραήλ να χειραγωγήσουν και να ξεσηκώσουν τους ισραηλινούς (ευσεβείς και μη ευσεβείς)  υπέρ μίας επίθεσης στο Ιράν, συνδέοντάς την με τη μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή του εβραισμού... (την ημέρα αυτή ακόμα και οι κοσμικοί εβραίοι πάνε στη συναγωγή, - είναι η μεγαλύτερη γιορτή τους. Κατ’ αναλογία ας πούμε ότι οι δικοί μας που δεν πατάνε σε εκκλησία όλο το χρόνο, μιά λαμπάδα θα την πάρουν για να πάνε στην Ανάσταση...)


Σημειωτέον ότι, σε δημοσκόπηση που έγινε από το Dialog Institute του Ισραήλ, το 46% των Ισραηλινών διαφωνεί με επικείμενη επίθεση στο Ιράν, το 32% την στηρίζει ενώ το 22% δεν έχει γνώμη !

Για να ανατρέψουν αυτό το αντιπολεμικό κλίμα, οι άθεοι σιωνιστές, χρησιμοποιούν την εβραϊκή  θρησκεία για τον επεκτατισμό τους, προβάλλοντας το Γιόμ Κιπούρ σαν την ημέρα που θα σφραγιστεί η μοίρα του Ισραήλ  και των πολιτών του, για τον επόμενο χρόνο! «Εκβιάζει» ο Νετανιάχου μέχρι και τον Ομπάμα να δηλώσει υποστήριξη κατά του Ιράν, μέχρι την ημέρα του Γιόμ Κιπούρ. Θέλει  έτσι, να «σφραγίσει» ΚΑΙ τη μοίρα των εβραίων της Αμερικής, τους οποίους χρησιμοποιεί ως μοχλό πίεσης!  


Διότι δέκα μέρες πρίν το Γιόμ Κιπούρ όπως είπαμε, εορτάζεται η Πρωτοχρονιά, το Ρός Χασνά. Εκείνη την ημέρα, «όλοι οι κάτοικοι του κόσμου αυτού, περνούν υποτίθεται μπροστά από το Θεό σαν ένα κοπάδι πρόβατα». Την ημέρα εκείνη, ο Θεός, «αποφασίζει το ποιός θα πεθάνει και το ποιός θα ζήσει, ποιός θα καταστραφεί και ποιός θα εξυψωθεί....».




Σημειωτέον ότι, ο Ομπάμα - άνετα -  θα μπορούσε να είναι και κρυπτοεβραίος - είναι γνωστό ότι ο μέντοράς του Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο, που τον ανέδειξε, ήταν εβραίος. Κατά την εκλογή του Ομπάμα, η Jerusalem post έγραφε ατελείωτους διθυράμβους για τον εβραιόφιλο Νέο Πρόεδρο της Αμερικής....

Για να δούμε, λοιπόν, θα ενδώσει ο εβραιόφιλος Αμερικανός(;) πρόεδρος στα τερτίπια των Ισραηλινών ; Θα πεί το πολυπόθητο γι' αυτούς "ναί";





Να υπογραμμίσουμε ότι, ο αρχισιωνιστής Νετανιάχου, αφού “σφραγίσει τη μοίρα των Εβραίων”, την ημέρα του Γιόμ Κιπούρ, θα «σφραγίσει» και τον υπόλοιπο πλανήτη με τα τσιπάκια – σφράγισμα του Αντίχριστου. Με την αναμενόμενη επανεκλογή του Ομπάμα στις ερχόμενες Προεδρικές εκλογές στην Αμερική, και έχοντας περάσει το νόμο για την υποχρεωτική ασφάλιση για τους Αμερικανούς πολίτες,  θα προχωρήσουν και εκεί στις ηλεκτρονικές ταυτότητες, και συντόμως στο τσιπάρισμα – εισαγωγή του σφραγίσματος  χξς μέσα στο ανθρώπινο σώμα.





Στόχος η κατάληψη της Ιερουσαλήμ, και η ανακήρυξή της σε Πρωτεύουσα του Ισραήλ. Εκεί, ταχύτατα , και αφού έχουν ήδη κάνει φοβερή προεργασία (κάντε «κλίκ» εδώ)

 - εικάζεται ότι, έχουν αποθηκεύσει τόνους Χρυσού για να τιμήσουν την  ενθρόνιση του Μεσσία  και ότι ακόμα και ο χρυσός της Ελλάδος που  μάζεψε με τόσο κόπο  ο κος Ααρών Αβουρής (κάντε «κλικ» εδώ)






(Κώστας Σημίτης, κατά το ελληνικότερον) αφού πέρασε προσωρινά από Ελβετία, (κάντε «κλικ» εδώ)



κατέληξε εκεί -  θα ολοκληρώσουν την ανοικοδόμηση του Τρίτου Ναού, όπου και θα ενθρονίσουν τον «Μεσσία».

Το βράδι του Γιόμ Κιπούρ,  την 26η Σεπτεμβρίου (φέτος), στο τέλος των εορτασμών, και αφού θα έχει πιά «σφραγιστεί»  από τον Θεό (τους) η μοίρα τους,  θα τραγουδήσουν όπως κάθε χρόνο, ένα συγκεκριμένο τραγούδι. Μαντεύετε τον τίτλο του απ΄ όσα διαβάσατε παραπάνω;   O τίτλος   είναι:
«Και του Χρόνου στην (ανοικοδομημένη) Ιερουσαλήμ...»

Το... τραγούδι τους, εδώ.


Δυστυχώς, είναι πολύ... «ιερός» αυτός ο πόλεμος για να του αντισταθεί πλέον ο ισραηλινός λαός...


Aelius Maximus

1 σχόλιο:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...

Αθήνα, 24 Αυγούστου 2012
Ρος=πρώτη + (χ)α=του +σαννά=έτους =
πρωτοχρονιά.
1η και 2η του μήνα Τισρί (τέϊσα=9), (μεταξύ Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου, το 2004 έπεσε 16-17.09) σύμφωνα με την “ταναϊτική φιλολογία” γιά τον “ιουδαϊκό λαό” αρχίζει ο εορτασμός της μεταξύ του 1ου και 3ου μ.Χ. αι., μετά την κατεδάφιση του “Τέμπλου”, ενώ αρχικά ήταν εορτή αποκλειστικά του κλήρου και εορταζόταν στο “Τέμπλο”.
Στο Λεβιτικό, XXIII, 24, αναφέρεται “η πρώτη μέρα του έβδομου μήνα πρέπει να είναι μία μέρα ιερή, και σε αυτή θα σημάνουν κέρατα-σάλπιγγες (τρομπέτες)”, επίσης στους Αριθμούς, ΧΧΧΙΧ, 1, “Και τον έβδομο μήνα, την πρώτη του μηνός πρέπει να έχετε ιερή συνάθροιση: δεν θα εκτελέσετε καμία υπηρεσία¨ θα είναι για σας μία ημέρα για να σημάνετε τα κέρατα (σάλπιγγες)”.
Στη θρησκευτική λειτουργία συναντάμε τους εξής όρους για την εορτή “Ρος (χ)αΣανά: Γιόμ (ημέρα) Τε-ρουά (ροέ = βλέπω): η ημέρα που πρέπει να ακουσθεί το σοφάρ (κέρας), το κέρας σημαίνει άπαξ, και ειδοποιεί ότι ο θεός ανοίγει το βιβλίο της ζωής (ο Δίας επίσης κατέγραφε τα δικήματα των ανθρώπων,) «μητρώο με τα κρίματα του καθενός» για δέκα ημέρες, που αποκαλούνται Γιαμίμ Ναραίμ:τρομερές ημέρες, όπου δίδεται η ευκαιρία στους ανθρώπους να μεταμεληθούν και να βελτιώσουν από θρησκευτικής απόψεως το “ποινικό μητρώο” τους, το κέρας ξανασημαίνει στο τέλος του Γιόμ Κιππούρ (άλλη εορτή), Γιόμ (χ)α Σικαρόν, ημέρα μνήμης, Γιόμ (χ)α Ντιν (ντιν = δίκη) ημέρα της κρίσεως, στο κλείσιμο της εορτής οι Ιουδαίοι αλληλοεύχονται με τη φράση: Λεσανά τοβά τικατέβου = Να εγγραφής για ένα καλό έτος. Εορτή για την οποία μπορούμε να υποθέσουμε ότι είχε τις ρίζες της σε εποχή προ της βαβυλωνιακής εξορίας (586 π.χ.), δεδομένου ότι δεν εμφανίζεται σε προγενέστερους κώδικες (βλ. Tradiciones y Costumbres Judias, Erna C. Schlesinger, εκδ. Editorial Israel, Buenos Aires 1951(5711 (!) ιουδαϊκή χρονολόγηση, σελ. 113-117) στο βιβλίο Le Guide des Egares, του Μαϊμονίδη, εκδόσεις Vedrier, Παρίσι 1979, σελ. 108, στο λήμμα 48 με τίτλο Le Targoum d’ Onkelos sur “entendre” et “voir”, αναφέρεται: «... κάθε φορά που απαντάται το ρήμα “ραά“ (βλέπω) αναφέροταν σε μια αδικία ή σε κάτι ενοχλητικό και σε μια πράξη βίας …».

Γιόμ=ημέρα + κιππούρ=επικάλυψης,
επικάλυψης του κενού χρόνου (5 ή και πλέον ημερών) μεταξύ ηλιακού (30 ημερών) και σεληνιακού (28 ημερών) ημερολογίου. Για τους αγροτικούς λαούς της μεσοποταμίας και της Μ. Ανατολής η μέτρηση του χρόνου ήταν σημαντικότατη για την έναρξη των αγροτικών τους δραστηριοτήτων. Στη συνέχεια το γιόμ κιππούρ συμπεριέλαβε και την τοτεμική εορτή του αποδιοπομπαίου τράγου, του αίροντος τις αμαρτίες του κόσμου, όπου ελάμβαναν χώρα αιματηρές θυσίες, ιερογαμίες και άλλα τοτεμικά δρώμενα.
Σουκκότ (εκ του σούκκα=σκηνή), η εορτή της σκημοπηγίας, όπου οι αγρότες έστηναν σκηνές στην ύπαιθρο κι εόρταζαν τον τρύγο, με εορτές, φαγητό, κρασί και λατρευτικά όργια.
Η ιουδαίτικη επανερμηνεία είναι το παλιό κρασί σε νέα εμφιάλωση, ήτοι η προσαρμογή πανάρχαιων αγροτοκτηνοτροφικών τελετών στις δικές τους ανάγκες και πολιτικο-κοινωνικές σκοπιμότητες.
Οι εορτές αυτές λαμβάνουν χώρα τον βαβυλωνιακό μήνα "τισρί", τέϊσα = 9, τον ένατο μήνα, προ της υιοθέτησης του βαβυλωνικού ημερολογίου, που σήμερα με την επίσημη έναρξη του έτους το φθινόπωρο η αρίθμηση αυτή έχασε το νόημά της, ή "εθανίμ" κατά τη χαναανίτικη ονομασία των μηνών.
Επ΄ αυτού ως πρώτη ενημέρωση βλ. Theodor H. Gaster, Festivals of the Jewish Year, a Modern Interpretation and Guide, εκδ. Fierst Μorrow Quill Paperback Edition 1978, Ν.Υ.
Ιωάννης Στασινος.