του Pepe Escobar*
Η Aμερικανίδα υπουργός
εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον έχει ξεμείνει από πυρομαχικά, στη ρητορική της
υπέρ ενός ''ιερού πολέμου'' των ΗΠΑ ενάντια στη Συρία. Ίσως είναι η
πίεση προς έναρξη ενός ακόμη πολέμου του ΝΑΤΟ, παρακάμπτοντας το
Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ίσως είναι η πίεση να ''μην φαγωθεί'' η
ίδια από τον Ρώσο υπουργό εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Η Χίλαρι πάντως
κάλεσε τις δυτικές δυνάμεις και τις αραβικές - ανδρείκελα- για να
καταστήσει σαφές ότι η Ρωσία και η Κίνα θα πληρώσουν τίμημα επειδή
''επιβραδύνουν την πρόοδο", όσον αφορά την δια της βίας αλλαγή
καθεστώτος στη Συρία.
Σε ευθεία γλώσσα, αυτό
σημαίνει, πως "εάν εμποδίσετε τον νέο μας πόλεμο, θα υπάρξουν
αντίποινα". Πέρα από το γέλιο που προκάλεσαν στους διαδρόμους του
Κρεμλίνου και του Πεκίνου, οι ιαχές της Κλίντον δείχνουν πόσο
απελπισμένο είναι το NATΟ και πόσο κόπτεται να αναγκάσει σε αλλαγή
καθεστώτος τη Συρία, ως ένα ενδιάμεσο σταθμό στο να χτυπήσει την
προνομιακή σχέση του Ιράν με τον αραβικό κόσμο. Και αυτό ενώ ο
πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οδηγεί την ανατολική
πλευρά του ΝΑΤΟ στο να επιτεθεί στη Συρία, αλλά δεν μπορεί να βρει έναν
τρόπο να το ''πουλήσει'' αυτό στην τουρκική κοινή γνώμη.
Είναι χρήσιμο να
εξετάσουμε τι κόστος θα πλήρωνε η Ουάσιγκτον η ίδια για έναν τέτοιο
''ιερό πόλεμο'', για να μην αναφέρουμε το ΝΑΤΟ. Χρησιμοποιώντας την ίδια
δέσμη "τρομοκρατών", που μέχρι χθες δήλωναν έτοιμοι να καταστρέψουν τον
δυτικό πολιτισμοό και να μετατρέψουν τον κόσμο μας σε ένα γιγαντιαίο
Χαλιφάτο.
Ουάσιγκτον, Λονδίνο και
Παρίσι έχουν δοκιμάσει -δύο φορές- να στρέψουν το Συμβούλιο Ασφαλείας
του ΟΗΕ σε ένα ακόμη πόλεμο. Μπλοκαρίστηκαν από τη Ρωσία και την Κίνα.
Έτσι, το σχέδιο Β ήταν να παρακάμψουν τον ΟΗΕ προχωρώντας στην έναρξη
του πολέμου του ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα είναι πως το ΝΑΤΟ δεν έχει το
''στομάχι'', ούτε τα κεφάλαια, για ένα πολύ επικίνδυνο πόλεμο, με μια
χώρα που μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της.
Έτσι, περνάμε στο σχέδιο
Γ: Να επενδύσουν σε έναν παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο, με αιχμές τον
''Απελευθερωτικό Συριακό Στρατό'' (FSA), γεμάτο με μισθοφόρους και
τζιχαντιστές, και το συγκρότημα των ευκαιριακών εξορίστων, γνωστό ως
''Συριακό Εθνικό Συμβούλιο'' (SNC). Το SNC έχει πράγματι προβεί σε
έκκληση για μια, τύπου Λιβύης, ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη
Συρία, που παραπέμπει βεβαίως σε έναν πόλεμο του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία επίσης
ζήτησε επίσημα από το ΝΑΤΟ μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Και μπορεί οι
διοικητές του ΝΑΤΟ να είναι αφελείς, αλλά έχουν πάντα μια εμπειρία,
ανάκατη με αμηχανία (βλέπε Αφγανιστάν). Το αρνήθηκαν κατηγορηματικά
λοιπόν κάτι τέτοιο.
Ο υπουργός εξωτερικών
του Ιράκ Χοσιάρ Ζεμπάρι -ένας Κούρδος- έχει προειδοποιήσει ότι
ισλαμιστές της Αλ Κάιντα κινούνται στη Συρία κατά κύματα. Και πάνε πέντε
μήνες που εξέδωσε η Αλ Κάιντα αυτές τις εντολές, να προωθηθούν στελέχη
της στο Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Τουρκία. Εδώ και μήνες,
όλοι γνωρίζουν ότι το λιβυκό ισλαμικό σκέλος (LIFG) της Αλ Κάιντα έχει
δραστηριοποιηθεί στη Συρία, ενώ τα απομεινάρια της Αλ Κάιντα στο Ιράκ,
τώρα προκαλούν βομβιστικές επιθέσεις ακόμη και μέσα στη Δαμασκό. Σε μια
μετά τον Άσαντ Συρία, που θα κυριαρχείται από σουνίτες Ουαχαμπίτες και
τζιχαντιστές, αυτό που θα συμβεί, θα κάνει την μετά το 1980
αντι-σοβιετική τζιχάντ του Αφγανιστάν να μοιάζει με βόλτα στην
Disneyland .
Όσον αφορά την Κίνα,
αυτή κι αν γελάει με την απελπισία της Χίλαρι, την ώρα που το Πεκίνο
ανεβάζει τους εμπορικούς δεσμούς του με την Σαουδική Αραβία και
ετοιμάζεται να πουλήσει μια παρτίδα νέων πυραύλων στο Ριάντ. Η Δύση
φλερτάρει με τον πόλεμο, αλλά την ίδια στιγμή επιχορηγούμενες από το το
Πεκίνο εταιρείες αγοράζουν εμπορεύματα σαν τρελές, σε όλη τη Μέση
Ανατολή, Βόρεια Αφρική και Νότια Αμερική.
Οι παρενέργειες από την
παράκαμψη του ΟΗΕ και την εμμονή του ΝΑΤΟ να είναι ο ''παγκόσμιος
Robocop'' θα είναι αναπόφευκτες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ''ιερός
πόλεμος'' εναντίον της Συρίας, είναι μια ενδιάμεση στάση στο δρόμο προς
την Τεχεράνη. Για παράδειγμα, ένα νέο σύστημα θαλάσσιας ασφάλειας ή ένα
νέο σύστημα ανταλλαγής διεθνών συναλλαγών, που θα ήταν μια παράκαμψη των
δυτικών απαγορεύσεων, θα μπορούσαν να προκύψουν.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό
στοιχείο μπορεί να είναι μια συντονισμένη κίνηση από τη Ρωσία, το Ιράν
και την Κίνα, ώστε να αναδιοργανώσουν την παγκόσμια αγορά ενέργειας, με
συναλλαγές εκτός των πετροδολαρίων. Η Ουάσιγκτον θα ήθελε πολύ να κόψει
το Ιράν από τις διεθνείς συναλλαγές, το Ιράν όμως θα μπορούσε να πει σε
όλους από πλευράς του ''αν θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, μπορείτε να
πληρώσετε σε οποιοδήποτε νόμισμα εκτός από το δολάριο ΗΠΑ, ή μπορείτε
να πληρώσετε με χρυσό''.
Με λίγα λόγια, το
σύνδρομο του ''ιερού πολέμου'' επιταχύνει το τέλος του αμερικανικού
δολαρίου, ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος. Και όταν αυτό συμβεί,
θα υπάρξει μήπως και μια ''αμερικανική άνοιξη''; Ή μήπως οι ελίτ των
ΗΠΑ θα έχουν τότε τα κότσια να αναγκάσουν τη Ρωσία και την Κίνα να
πληρώσουν το τίμημα;
ΠΗΓΗ: ''Asian Times'' και για την ελληνική μετάφραση: ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
geopoliticsdailynews
Παρότι τον Ουμπέρτο Έκο δεν τον πάω, δε μπορώ να μην του βγάλω το
καπέλο σε έναν πολύ έξυπνο παραλληλισμό που είχε κάνει, για τον τρόπο με
τον οποίο η αμερικανική εξωτερική πολιτική προετοιμάζει το κλίμα πριν
από μια επίθεση σε μια χώρα.
Αυτός ο παραλληλισμός ήταν με την κοκκινοσκουφίτσα, την οποία όλοι ξέρουμε ως εξής:
Λύκος: Ο απόλυτος κακός που προκειμένου να ανέβει, κατασπαράζει την αθώα κοκκινοσκουφίτσα και την γιαγιά της.
Κοκκινοσκουφίτσα: το αθώο πλασματάκι που εμπιστεύτηκε λάθος πρόσωπο (τον λύκο)
Γιαγιά: ο ανήμπορος άνθρωπος που πλήρωσε το λάθος της κοκκινοσκουφίτσας.
Κυνηγός: ο σωτήρας της υπόθεσης που εμφανίζεται ως από μηχανής θεός.
Έχει χρόνια που το έχω διαβάσει αυτό, και μου έχει μείνει στο μυαλό. Πλην όμως, μπορεί κάποια σημεία από αυτά που λέει ο Έκο να μην τα θυμάμαι και καλά. Εντούτοις, αυτό το μοτίβο το βλέπω συνέχεια από τότε που παρακολουθώ ενεργά ειδήσεις.
Έτσι αυτό το διαπίστωσα πρώτη φορά στην πρώτη εισβολή στο Ιράκ. Τότε τα πρόσωπα ήταν τα εξής
Λύκος: Ο Σαντάμ Χουσεΐν
Κοκκινοσκουφίτσα: Το Κουβέιτ.
Γιαγιά: Το πουλί που γέμισε πετρέλαιο (το οποίο απεδείχθη ότι ήταν ψέμα)
Κυνηγός: ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Μετά το είδα στην διχοτόμιση της Γιουγκοσλαβίας.
Λύκος: Ο Κάρατζιτς
Κοκκινοσκουφίτσα: Ο Κροάτες
Γιαγιά: Διάφοροι άλλοι λαοί της Γιουγκοσλαβίας που δεν ήταν αναμεμειγμένοι στην ιστορία, αλλά πλήρωναν τις απώλειες.
Κυνηγός: ΟΗΕ (στην ουσία ΗΠΑ)
Μετά το είδα στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας:
Λύκος: ο Μιλόσεβιτς
Κοκκινοσκουφίτσα: οι Αλβανοί του Κοσόβου.
Γιαγιά: η κινέζικη πρεσβεία. Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση αυτό ήταν μια παραλλαγή στην ιστορία, αφού την γιαγιά δεν την σκότωσε ο λύκος, αλλά η αστοχία του κυνηγού.
Κυνηγός: ΗΠΑ
Δεύτερη εισβολή στο Ιράκ
Λύκος: Σαντάμ Χουσεΐν
Κοκκινοσκουφίτσα: οι νομοταγείς πολίτες του Ιράκ.
Γιαγιά: Όλος ο κόσμος, αφού ο Σαντάμ ετοίμαζε όπλα μαζικής καταστροφής.
Κυνηγός: ΗΠΑ
Μετά έχουμε το κυνήγι του Οσάμα Μπιν Λάντεν:
Λύκος: ο Οσάμα
Κοκκινοσκουφίτσα: ο αμερικανικός λαός
Γιαγιά: οι καλές γυναίκες του ισλάμ που καταπιέζονται από τους ταλιμπάν
Κυνηγός: ΗΠΑ
Στην Λιβύη:
Λύκος: Καντάφι
Κοκκινοσκουφίτσα: ο λαός της Λιβύης
Γιαγιά: (δεν υπήρχε χρόνος να βρεθεί και μια γιαγιά της προκοπής)
Κυνηγός: το ΝΑΤΟ που παρίστανε τον εξεγερμένο λαό. Όταν όμως τα πράγματα έγινε δύσκολα, άφησε τα προσχήματα και μπήκε μέσα το κάθε λυσσασμένο σκυλί του ΝΑΤΟ.
Στην Αίγυπτο:
Λύκος: Μουμπάρακ
Κοκκινοσκουφίτσα: λαός της Αιγύπτου
Γιαγιά: οι χριστιανοί της Αιγύπτου
Κυνηγός: το ΝΑΤΟ που παρίστανε τον εξεγερμένο λαό. Εδώ δε χρειάστηκε να αφήσουν κατά μέρος το καμουφλάζ.
Στο Ιράν:
Λύκος: Αχμαντινετζάντ
Κοκκινοσκουφίτσα: Ισραήλ
Γιαγιά: ιρανικός λαός
Κυνηγός: ΗΠΑ - Ισραήλ και μένει να δούμε ποιος ακόμη.
Στην Συρία:
Λύκος: Άσαντ
Κοκκινοσκουφίτσα: ο καταπιεσμένος Σύριος λαός
Γιαγιά: κάποιοι μη εξεγερμένοι, που βρέθηκαν σε λάθος σημείο
Κυνηγός: ο εξεγερμένος λαός (που στην πραγματικότητα είναι Γερμανοί, Τούρκοι, και διάφορες άλλες χώρες του ΝΑΤΟ)
Όσον αφορά το κείμενο, συμφωνώ με το εξής: Ο κυνηγός το παραξήλωσε και έμεινε από σφαίρες. Οι κοκκινοσκουφίτσες πλήθυναν και δεν προλαβαίνει. Παράλληλα, έχουν εμφανιστεί ορισμένοι που αντιστρέφουν την ιστορία και περνούν σε αντεπίθεση της προπαγάνδας. Πχ στο RT θα δούμε να παρουσιάζεται αλλιώς η ιστορία της Συρίας:
Λύκος: το ΝΑΤΟ
Κοκκινοσκουφίτσα: ο Άσαντ
Γιαγιά: ο Συριακός λαός
Κυνηγός: η Ρωσία.
Κι επειδή οι περισσότεροι Αμερικάνοι πλέον δεν ενημερώνονται από την τηλεόραση, οπότε θα είχαμε ένα μονοπώλιο του CNN, του NBC, του BBC κλπ, αλλά από το ίντερνετ, αντιμετωπίζονται πολλά πράγματα επί ίσοις όροις και το παιχνίδι της προπαγάνδας είναι πλέον περιορισμένο.
Να προσθέσω και κάτι ακόμα. Νομίζω ότι η μοίρα της Ελλάδας θα ήταν παρόμοια με αυτές τις χώρες αν δεν ήμασταν στο ευρώ. Το ευρώ εμποδίζει τον κυνηγό να έρθει να μας σώσει.
Για εμάς χρειάστηκε άλλη ιστορία. Ίσως η ιστορία με τον τζίτζικα και τον μέρμηγκα. Κι εδώ έχουμε κάτι διαφορετικό αφού δε μπορεί ο κυνηγός να χωθεί στα ξαφνικά και να πυροβολεί τον τζίτζικα. Δεν κολλάει.
Νομίζω ότι όλοι έχετε την νοημοσύνη να καταλάβετε ποιος είναι ο τζίτζικας, ποιος ο μέρμηγκας, ποιες είναι οι προμήθειες και ποιος είναι ο χειμώνας...
Φράπις
Αυτός ο παραλληλισμός ήταν με την κοκκινοσκουφίτσα, την οποία όλοι ξέρουμε ως εξής:
Λύκος: Ο απόλυτος κακός που προκειμένου να ανέβει, κατασπαράζει την αθώα κοκκινοσκουφίτσα και την γιαγιά της.
Κοκκινοσκουφίτσα: το αθώο πλασματάκι που εμπιστεύτηκε λάθος πρόσωπο (τον λύκο)
Γιαγιά: ο ανήμπορος άνθρωπος που πλήρωσε το λάθος της κοκκινοσκουφίτσας.
Κυνηγός: ο σωτήρας της υπόθεσης που εμφανίζεται ως από μηχανής θεός.
Έχει χρόνια που το έχω διαβάσει αυτό, και μου έχει μείνει στο μυαλό. Πλην όμως, μπορεί κάποια σημεία από αυτά που λέει ο Έκο να μην τα θυμάμαι και καλά. Εντούτοις, αυτό το μοτίβο το βλέπω συνέχεια από τότε που παρακολουθώ ενεργά ειδήσεις.
Έτσι αυτό το διαπίστωσα πρώτη φορά στην πρώτη εισβολή στο Ιράκ. Τότε τα πρόσωπα ήταν τα εξής
Λύκος: Ο Σαντάμ Χουσεΐν
Κοκκινοσκουφίτσα: Το Κουβέιτ.
Γιαγιά: Το πουλί που γέμισε πετρέλαιο (το οποίο απεδείχθη ότι ήταν ψέμα)
Κυνηγός: ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Μετά το είδα στην διχοτόμιση της Γιουγκοσλαβίας.
Λύκος: Ο Κάρατζιτς
Κοκκινοσκουφίτσα: Ο Κροάτες
Γιαγιά: Διάφοροι άλλοι λαοί της Γιουγκοσλαβίας που δεν ήταν αναμεμειγμένοι στην ιστορία, αλλά πλήρωναν τις απώλειες.
Κυνηγός: ΟΗΕ (στην ουσία ΗΠΑ)
Μετά το είδα στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας:
Λύκος: ο Μιλόσεβιτς
Κοκκινοσκουφίτσα: οι Αλβανοί του Κοσόβου.
Γιαγιά: η κινέζικη πρεσβεία. Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση αυτό ήταν μια παραλλαγή στην ιστορία, αφού την γιαγιά δεν την σκότωσε ο λύκος, αλλά η αστοχία του κυνηγού.
Κυνηγός: ΗΠΑ
Δεύτερη εισβολή στο Ιράκ
Λύκος: Σαντάμ Χουσεΐν
Κοκκινοσκουφίτσα: οι νομοταγείς πολίτες του Ιράκ.
Γιαγιά: Όλος ο κόσμος, αφού ο Σαντάμ ετοίμαζε όπλα μαζικής καταστροφής.
Κυνηγός: ΗΠΑ
Μετά έχουμε το κυνήγι του Οσάμα Μπιν Λάντεν:
Λύκος: ο Οσάμα
Κοκκινοσκουφίτσα: ο αμερικανικός λαός
Γιαγιά: οι καλές γυναίκες του ισλάμ που καταπιέζονται από τους ταλιμπάν
Κυνηγός: ΗΠΑ
Στην Λιβύη:
Λύκος: Καντάφι
Κοκκινοσκουφίτσα: ο λαός της Λιβύης
Γιαγιά: (δεν υπήρχε χρόνος να βρεθεί και μια γιαγιά της προκοπής)
Κυνηγός: το ΝΑΤΟ που παρίστανε τον εξεγερμένο λαό. Όταν όμως τα πράγματα έγινε δύσκολα, άφησε τα προσχήματα και μπήκε μέσα το κάθε λυσσασμένο σκυλί του ΝΑΤΟ.
Στην Αίγυπτο:
Λύκος: Μουμπάρακ
Κοκκινοσκουφίτσα: λαός της Αιγύπτου
Γιαγιά: οι χριστιανοί της Αιγύπτου
Κυνηγός: το ΝΑΤΟ που παρίστανε τον εξεγερμένο λαό. Εδώ δε χρειάστηκε να αφήσουν κατά μέρος το καμουφλάζ.
Στο Ιράν:
Λύκος: Αχμαντινετζάντ
Κοκκινοσκουφίτσα: Ισραήλ
Γιαγιά: ιρανικός λαός
Κυνηγός: ΗΠΑ - Ισραήλ και μένει να δούμε ποιος ακόμη.
Στην Συρία:
Λύκος: Άσαντ
Κοκκινοσκουφίτσα: ο καταπιεσμένος Σύριος λαός
Γιαγιά: κάποιοι μη εξεγερμένοι, που βρέθηκαν σε λάθος σημείο
Κυνηγός: ο εξεγερμένος λαός (που στην πραγματικότητα είναι Γερμανοί, Τούρκοι, και διάφορες άλλες χώρες του ΝΑΤΟ)
Όσον αφορά το κείμενο, συμφωνώ με το εξής: Ο κυνηγός το παραξήλωσε και έμεινε από σφαίρες. Οι κοκκινοσκουφίτσες πλήθυναν και δεν προλαβαίνει. Παράλληλα, έχουν εμφανιστεί ορισμένοι που αντιστρέφουν την ιστορία και περνούν σε αντεπίθεση της προπαγάνδας. Πχ στο RT θα δούμε να παρουσιάζεται αλλιώς η ιστορία της Συρίας:
Λύκος: το ΝΑΤΟ
Κοκκινοσκουφίτσα: ο Άσαντ
Γιαγιά: ο Συριακός λαός
Κυνηγός: η Ρωσία.
Κι επειδή οι περισσότεροι Αμερικάνοι πλέον δεν ενημερώνονται από την τηλεόραση, οπότε θα είχαμε ένα μονοπώλιο του CNN, του NBC, του BBC κλπ, αλλά από το ίντερνετ, αντιμετωπίζονται πολλά πράγματα επί ίσοις όροις και το παιχνίδι της προπαγάνδας είναι πλέον περιορισμένο.
Να προσθέσω και κάτι ακόμα. Νομίζω ότι η μοίρα της Ελλάδας θα ήταν παρόμοια με αυτές τις χώρες αν δεν ήμασταν στο ευρώ. Το ευρώ εμποδίζει τον κυνηγό να έρθει να μας σώσει.
Για εμάς χρειάστηκε άλλη ιστορία. Ίσως η ιστορία με τον τζίτζικα και τον μέρμηγκα. Κι εδώ έχουμε κάτι διαφορετικό αφού δε μπορεί ο κυνηγός να χωθεί στα ξαφνικά και να πυροβολεί τον τζίτζικα. Δεν κολλάει.
Νομίζω ότι όλοι έχετε την νοημοσύνη να καταλάβετε ποιος είναι ο τζίτζικας, ποιος ο μέρμηγκας, ποιες είναι οι προμήθειες και ποιος είναι ο χειμώνας...
Φράπις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου