Στο μουσείο η πέτρα όπου ξαπόσταινε ο Παπαδιαμάντης

Ενα ανεκτίμητο κειμήλιο το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον μεγάλο Ελληνα συγγραφέα και κοσμοκαλόγηρο της λογοτεχνίας Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη κοσμεί πλέον το φημισμένο μουσείο του στην ιδιαίτερη πατρίδα του στη Σκιάθο.

Πρόκειται για την περιβόητη πέτρα όπου ξαπόσταινε ο Σκιαθίτης «άγιος των γραμμάτων» και έγραφε τις σκέψεις του. Η οικογένεια Σαρρή το παραχώρησε ευγενικά στο μουσείο, εις μνήμην του Αντωνίου Χρήστου Σαρρή, συζύγου της Χριστίνας Σαρρή, ο οποίος ήταν εγγονός του Γιώργη Σαρρή, επιστήθιου φίλου του Παπαδιαμάντη.

Για χρόνια ολόκληρα η πέτρα βρισκόταν στην κατοχή της οικογένειας, η οποία πήρε την απόφαση να τη δωρίσει στο μουσείο, ώστε όλοι όσοι επισκέπτονται το νησί να έχουν την ευκαιρία να τη δουν από κοντά. Οι υπεύθυνοι, μάλιστα, την τοποθέτησαν σε περίοπτη θέση στην αυλή του Μουσείου Παπαδιαμάντη, όπως έγινε γνωστό από τους υπευθύνους. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης κάθε φορά που επισκεπτόταν το κτήμα του φίλου του, Γιώργη Σαρρή στο Ξάνεμο καθόταν στην πέτρα, βυθιζόταν στις σκέψεις του και έγραφε τα αριστουργήματά του.

«Μετά από αίτημα της οικογένειας της Χριστίνας Α. Σαρρή προς τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Η Σκιάθος”, πραγματοποιήθηκε η μεταφορά του πέτρινου τραπεζιού στο οποίο είχε γράψει διηγήματά του ο μεγάλος συγγραφέας, στο Σπίτι-Μουσείο Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη» ανέφεραν οι υπεύθυνοι του μουσείου.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε σε δηλώσεις της στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος» η διευθύντρια του Μουσείου Παπαδιαμάντη, Αθηνά Παπαγεωργίου, «η συγκεκριμένη πέτρα ήταν τοποθετημένη κάτω από μια συκιά και χρησίμευε ως αυτοσχέδιο τραπεζάκι. Κάθε φορά που ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης επισκεπτόταν τον φίλο του, Γιώργη Σαρρή, καθόταν κάτω από τον ίσκιο της συκιάς και ξαπόσταινε στην πέτρα που βρίσκεται πλέον στην αυλή του μουσείου».

Αξξίζει να σημειωθεί ότι στο διήγημα του Παπαδιαμάντη με τίτλο «Νεκράνθεμα εις την μνήμη των» γίνεται αναφορά για την επίσκεψή του στον φίλο του Γιώργη Σαρρή και στον ίσκιο της συκιάς όπου καθόταν στο κτήμα στο Ξάνεμο και τον περιποιούνταν ο φίλος του. Το συγκεκριμένο διήγημα είναι αφιερωμένο στη μνήμη του αδελφού του, Γιώργη Παπαδιαμάντη, αλλά και μιας Σκιαθίτισσας οικογενειακής φίλης η οποία πέθανε σε νεαρή ηλικία από επιλόχειο πυρετό.

Το Μουσείο Παπαδιαμάντη αποτελεί πόλο έλξης για πολυάριθμους επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο, από την Ευρώπη και την Αμερική μέχρι την Κίνα, ενώ είναι σημαντικό το γεγονός ότι μεταξύ των επισκεπτών καταγράφονται πολλοί νέοι. Οι επισκέπτες νιώθουν συγκίνηση στη θέα του σπιτιού αλλά και της γωνιάς όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο «άγιος των ελληνικών γραμμάτων», και παράλληλα φροντίζουν να προμηθευτούν τα βιβλία του, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.


ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
erspresso