Το παρακάτω βίντεο είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους προοδευτικούς που επικρίνουν μονομερώς τους Έλληνες για τον «λεγόμενο» εθνικισμό τους, που εναντιώνονται στις παρελάσεις, στην τιμή που αποδίδουμε στους αγωνιστές στους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για να μπορούν αυτοί σήμερα να κατακρίνουν τους εορτασμούς μνήμης των νεκρών μας, που κατακρίνουν την ύπαρξη ακόμα και των Ενόπλων Δυνάμεων τις οποίες επιθυμούν να δουν αποδυναμωμένες και ανίσχυρες τους θαυμαστές του Κεμάλ και του κάθε εχθρού της Ελλάδας.
Πρόκειται για ένα βίντεο από τον εορτασμό της 19ης Μαΐου ημέρας μνήμης για τον ποντιακό ελληνισμό, ημέρα που ο τουρκικός εθνικισμός ξεκίνησε την σφαγή 353.000 Ελλήνων του Πόντου αθώων ανθρώπων που απλά έτυχε να είναι χριστιανοί με ελληνική καταγωγή, συνεχίζοντας την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα που η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ξεκινήσει το 1915 αποδεκατίζοντας 1,5 εκατ. Αρμενίους.
Η παρακάτω φωτογραφία και το βίντεο προέρχεται από τη Σαμψούντα όπου η τοπική νομαρχία στα πλαίσια των εκδηλώσεων που οργανώνει από 1 έως 27 Μαΐου για την 93η επέτειο της αποβίβασης του Κεμάλ στη Σαμψούντα (19 Μαίου 1919) κατασκεύασε μια σημαία μήκους 1919 μέτρων, την οποία περιέφεραν στους ώμους τους μέσα στην πόλη 10 χιλιάδες μαθητές σχολείων.
Στην πορεία προηγούνταν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της πόλης και ακολουθούσαν οι μαθητές με την σημαία. Σήμερα οι «πρόθυμοι συνεργάτες» της ελληνοτουρκικής φιλίας, προτιμούν να αποκρύπτουν αυτά τα στοιχεία από τους Έλληνες πολίτες, γεμίζοντας με ενοχικά σύνδρομα όποιον Έλληνα τολμήσει να υπερασπιστεί την ιστορία του, την τιμή του και την ταυτότητα του.
Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους πάντα μονόπλευρης "προοδευτικής" αριστερής κατεύθυνσης,
που μεθοδικά και συστηματικά εδώ και δύο δεκαετίες με το πρόσχημα της «φιλίας και της συνύπαρξης των λαών» ενώ κάνουν τα στραβά μάτια για τις εθνικιστικές και σοβινιστικές κορώνες των γειτόνων μας σε ανατολή και βορρά, αποδομούν την Ιστορία μας και την ξαναγράφουν με τόση ευκολία βαφτίζοντας τη σφαγή συνωστισμό και την φιλοπατρία ρατσισμό.
Άραγε τι είδους «προσέγγιση» και τι είδους φιλία μπορείς ποτέ να δομήσεις με ένα λαό, του οποίου όλες οι εθνικές επέτειοι είναι αλαζονικά πανηγύρια κι αλαλαγμοί για τις καμένες εστίες και το χυμένο αίμα των
προγόνων μας. Από την Άλωση του 1453 ως τις σφαγές του Πόντου και της Ιωνίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου