Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Τελικά τι άλλο μπορεί να είναι εθνική προδοσία;


 Στο χωριό μου λένε, ότι από την στιγμή που ανακαλύφθηκε το συγνώμη, γέμισε ο κόσμος γαϊδούρια, κλέφτες, ψεύτες και απατεώνες.
Στην πολιτική αυτό θα μπορούσε να είναι: Από την στιγμή που ανακαλύφθηκε η πολιτική ευθύνη, γέμισε η βουλή με γαϊδούρια, κλέφτες ψεύτες και προδότες.
Διαβάζω ότι  από κοινού ο διοικητής ενός στρατοπέδου στην Ρόδο, με έναν εργολάβο και έναν οδηγό  βυτιοφόρου , έκλεβαν το πετρέλαιο του στρατού. Έδινε  εντολή ο διοικητής του στρατοπέδου απογευματινές ώρες να ανοίγει η πύλη του στρατοπέδου για να μπει μέσα το βυτιοφόρο να κλέψει  πετρέλαιο.
Ερώτημα: Αυτός ο διοικητής, θα πρέπει να δικαστεί μόνο ως κοινός κλέφτης, όπως δηλαδή αυτούς που κλέβουν 10- 20000 Ευρώ από ένα σούπερ μάρκετ, ή ως προδότης ο οποίος με την πράξη του αυτή αποδινόμενη στρατιωτικά την εθνική άμυνα;
Αν πράγματι ήμασταν απόγονοι του Αριστοτέλη ή του Θουκυδίδης, αυτός ο διοικητής θα έπρεπε να δικαστεί ως προδότης.
Κάτι ανάλογο, αλλά με μεγαλύτερη αυστηρότητα θα έπρεπε να γίνει και με τον Τζοχατζόπουλο.
Γιατί αν δεν είναι προδοσία η κλοπή χρημάτων τα οποία προορίζονται για την εθνική ασφάλεια, τότε, λυπούμε, αλλά πραγματικά έχει χαθεί η επαφή μας με την πραγματικότητα.
Αν θέλετε την γνώμη μου, ο κύριος λόγος που προσπαθούν οι πουλημένοι του συστήματος να μας πείσουν ότι δεν είμαστε απόγονοι των αρχαίων, είναι ακριβώς για να μειώσουν την πνευματική μας αντίσταση  την διαχρονική αίσθηση του χρόνου της ύπαρξης μας και τις ιστορίας μας. Έχοντας καταφέρει αυτό σε πρώτη φάση, μετά σου παρουσιάζονται ως προστάτες της καθημερινότητας  του σήμερα και του Πολίτη, και έτσι αυτοί βρίσκουν κενό και κλέβοντας το έθνος διασφαλίζουν το δικό τους μέλλον.
Αν όλοι μας ξέραμε, αν όλοι μας αισθανόμασταν το βάρος και την αξία της διαχρονικής μας ιστορίας και συνέχειας, θα ήμασταν όλοι ποιό αυστηροί ποιό απαιτητικοί απέναντι σε αυτούς που μας κυβερνούν.
Τώρα, μας τσαλαπατούν την ιστορία, μας κλέβουν το μέλλον, και εμείς αρκούμαστε σε ένα συγνώμη τους σε μια δήθεν αυτοκριτική  και στην παραμύθα της ανάληψης του πολιτικού κόστους.
Το πολιτικό κόστος, είναι μια άυλη αξία την οποία αποκτά δωρεάν ο κάθε απατεώνας που θα γραφτεί μέλος σε κάποιον πολιτικό φορέα, την οποία στην πορεία της καριέρας του ανταλλάσει με κλεμμένο δημόσιο χρήμα για ιδίων όφελος.
Αύριο θα πάω και εγώ να κλέψω  πέντε εφορείες  και αν με υποψιαστούν θα αναλάβω το πολιτικό κόστος.


Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: