Μια περιοχή χωρίς νοσοκομείο, αλλά μόνο με κατά τόπους Κέντρα Υγείας, στα οποία οι γιατροί είναι πρόθυμοι και ικανοί μεν, ολιγάριθμοι και συχνά ακριβοθώρητοι δε...Μια περιοχή χωρίς αποχετευτικό δίκτυο, παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις της Πολιτείας. Η δυσοσμία, φαίνεται, από τους βόθρους της Ανατολικής Αττικής δεν φτάνει μέχρι τα κλειστά παράθυρα του κέντρου των Αθηνών...
Μια περιοχή με σοβαρά προβλήματα στο δίκτυο ύδρευσης και δίχως τις απαραίτητες σχολικές μονάδες...
Ένας δήμος με τεράστια χρέη, που κινδυνεύει να χάσει μέρος των περιουσιακών στοιχείων του: το Μαρκόπουλο Μεσογαίας Αττικής. Γράφω το πλήρες όνομά του, γιατί πολλοί -ακόμα και το GPS, αν δεν το πληκτρολογήσεις ολόκληρο- εξακολουθούν να το μπερδεύουν με το Μαρκόπουλο Ωρωπού.
Όσο κι αν η εξωτερική εικόνα για τον περαστικό από το Μαρκόπουλο ή για τον τουρίστα που έρχεται από ή πηγαίνει στο αεροδρόμιο, μοιάζει με «κούκλα», η πραγματικότητα είναι ότι όλες οι προαναφερθείσες ελλείψεις, με τις οποίες έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος ένας μόνιμος κάτοικος της περιοχής, την κάνουν να μοιάζει περισσότερο με «πανούκλα»... Σύμφωνοι, η γενικότερη αναβάθμιση της περιοχής, λόγω της εγγύτητας με το διεθνές αεροδρόμιο των Σπάτων, είναι εμφανής, όταν όμως δεν συνοδεύεται από τη δημιουργία υποδομών και γίνεται βιαστικά και «άτακτα», δεν μπορεί να έχει παρατεταμένο χρόνο ζωής...
Σε αυτήν την περιοχή, λοιπόν, και πιο συγκεκριμένα «α) βορείως της πόλης του Μαρκοπούλου, μεταξύ της διασταύρωσης των Λεωφόρων Βραυρώνος και Πόρτο Ράφτη και της περιοχής του Βαραμπά και β) ανατολικά της πόλης του Μαρκοπούλου, στους πρόποδες του Όρους Μερέντα», σχεδιάζει η κυβέρνηση να μεταφέρει τους 10.000-20.000 τσιγγάνους του Ελαιώνα που, προφανώς, «ενοχλούν», εν όψει της υλοποίησης των -όποιων- σχεδίων για την περιοχή...
Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά... Οι μνήμες της Κερατέας, άλλωστε, είναι νωπές και ο κυβερνητικός σχεδιασμός -εάν υπήρξε- για την κατασκευή ΧΥΤΑ στη θέση Οβριόκαστρο, μένει προς το παρόν στα χαρτιά, έστω και αν χρειάστηκε να χυθεί αίμα...
Δεν γνωρίζω εάν η πρόθεση των κατοίκων του Μαρκοπούλου είναι να προτάξουν τα στήθη τους απέναντι στον «εισβολέα», όπως περίπου έκαναν αυτοί της Κερατέας. Δεν μ' ενδιαφέρει ποια συμφέροντα ένθεν κακείθεν μπορεί να βρίσκονται πίσω από την πρόθεση της πολιτείας να «λύσει» ένα ακόμα ζωτικής σημασίας πρόβλημα, κλωτσώντας το σαν σκουπίδι κάτω από το χαλάκι, ή πίσω από την άρνηση του τοπικού δήμου και των κατοίκων του να συναινέσουν στη μετεγκατάσταση των Ρομά.
Μπορώ μονάχα, για να είμαι ειλικρινής, να μιλήσω επί προσωπικού και να παραδεχτώ -όντας σίγουρος ότι θα κατηγορηθώ ως ρατσιστής- ότι δεν θα ήθελα να δω τους τσιγγάνους έξω από την πόρτα μου. Δεν θέλω να κοιτάζω πίσω από τον ώμο μου και να αντικρίζω ένα ανήλικο παιδί, όπως εκείνο το 13χρονο αγόρι στο Ζεφύρι τις προάλλες, που επιτέθηκε σε μια γυναίκα για να την κλέψει και πυροδότησε συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών και τσιγγάνων. Δεν θα ήθελα να αρχίσω να ζω με το φόβο, σε μια περιοχή που οι πόρτες μένουν ακόμα ξεκλείδωτες τα βράδια, τα παιδιά παίζουν στους δρόμους κάθε απόγευμα και τις Κυριακές η τσίκνα από τα κρέατα που ψήνονται στις σούβλες σου «σπάει» τη μύτη και όλα μοιάζουν με γιορτή...
Τσιγγάνοι, άλλωστε, υπάρχουν ήδη στην περιοχή και τα περίχωρά της... Μπορεί να είναι λίγοι, αλλά, απ' όπου περνούν, την επόμενη ημέρα ακούς ότι κάποιον έκλεψαν, σε κάποια αυλή πήδηξαν και «βούτηξαν» το σκυλί του γείτονα, ζητώντας του στη συνέχεια χρήματα (!) για να το επιστρέψουν -και ούτω καθεξής... Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε τα χειρότερα, για να πάρουμε μέτρα κατόπιν εορτής...
Δεν είναι, λοιπόν, ζήτημα ρατσισμού, αλλά ζήτημα ζωής και -ελπίζω πως όχι- θανάτου. Είναι ζήτημα δύο διαφορετικών λαών, δύο διαφορετικών νοοτροπιών που, αν προσπαθήσεις να τις «παντρέψεις», το μείγμα θα βγει πιο «εκρηκτικό» και από μολότοφ... Είναι ακόμη, αν θέλετε, ζήτημα της συνεχιζόμενης έλλειψης σχεδιασμού από την κυβέρνηση, που δείχνει να αντιμετωπίζει την Ανατολική Αττική σαν τον κάδο απορριμμάτων της πρωτεύουσας, για να μην χρησιμοποιήσω κάποια χειρότερη έκφραση (ή, μήπως, την χρησιμοποίησα ήδη;)... Αλήθεια, είναι αυτές οι κυβερνητικές προθέσεις; Να γίνει η Ανατολική Αττική ένα... πεδίο βολής φτηνό, στο οποίο θα ασκούνται οι πολιτικά νεόκοποι... φαντάροι των Αθηνών;
ΥΓ: Γνωρίζω ότι ο «politically correct» καθωσπρεπισμός επιβάλλει τη χρήση του όρου «αθίγγανοι». Να με συμπαθάτε, τίποτα όμως απ' όσα συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό δεν μου φαίνεται «correct»...
Βασ. Αναστασόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου