Γράφει ο
Σπύρος Παπασπύρος
Με την φράση «Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μέσ’ στή χώρα», ο Κωστής Παλαμάς ξεκίνησε το 1902 να γράφει το ποίημά του «Η Φλογέρα του Βασιληά».
Ένα ποίημα αφιερωμένο στον Αυτοκράτορα Βασίλειο τον Β΄ τον Μακεδόνα, τον και Βουλγαροκτόνο αποκαλούμενο. Για την Ιστορία, το ποίημα περιγράφει πώς ο Αυτοκράτορας, αφού νίκησε τους Βουλγάρους στο Κλειδί το 1014 μ.χ., μετέβη με όλο τον στρατό του στην Αθήνα και προσκύνησε στον Παρθενώνα την Παναγία την Αθηνιώτισσα. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να καταδείξει την συνέχεια του Ελληνισμού και τον σεβασμό των Ρωμιών του Βυζαντίου προς την Αρχαία Ελλάδα.
Το ποίημα ξεκίνησε το 1902 με την φράση αυτή, η οποία αντικατόπτριζε το ζοφερό κλίμα της εποχής, τελείωσε δε το 1908.
Όταν κυκλοφόρησε και διαβάστηκε, ήταν αρκετό να αναστρέψει αυτό το κλίμα στο πανελλήνιο. Τότε όμως υπήρχαν Μεγάλοι Πνευματικοί Άνδρες, που με τις παρεμβάσεις τους προετοίμασαν την μεγάλη Αναγέννηση του Έθνους. Σήμερα;
Δεν γνωρίζω να σας απαντήσω. Είμαι όμως αισιόδοξος. Παρά το γεγονός ότι αυτή την εποχή βιώνουμε συνθήκες που προσομοιάζουν με εχθρική κατοχή, υπό διακυβέρνηση Κουίσλινγκς, συνθήκες που μας έχουν δημιουργήσει ομαδική εθνική κατάθλιψη και αβεβαιότητα, αισιοδοξώ.
Έχουμε δυνάμεις πνευματικές ανεξάντλητες. Οι δυνάμεις αυτές είναι βέβαιο ότι αφυπνίζονται με ταχείς ρυθμούς και θα ξεσηκώσουν και όλους εμάς, για να δημιουργήσουμε μια καινούρια «παλιά» Ελλάδα.
Μπορούμε, αν χρειασθεί, να ζήσουμε χωρίς τα «δανεικά» τους, χωρίς τα ιδανικά μας όμως , αυτά που μας κράτησαν όρθιους χιλιάδες χρόνια, όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου