Οι Δημόσιες Υπηρεσίες διαλύονται, οι εργαζόμενοι διασύρονται και συκοφαντούνται ως οι μόνοι υπεύθυνοι για την κρίση, οι μισθοί εκμηδενίζονται, οι εργασιακές σχέσεις αποδιαρθρώνονται .
Το εισόδημα των Δημοσίων υπαλλήλων μέχρι τώρα έχει μειωθεί μέχρι και 40 % και η πλήρως αντισυνταγματική ρύθμιση της εργασιακής εφεδρείας μπορεί να φέρει εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο. Η απόφαση τους υπουργικού συμβουλίου για το μισθολόγιο που μέσω αυτού προωθούν την μείωση του μισθολογικού κόστους κατά 20%, σημαίνει ότι οι μειώσεις στις αποδοχές για την πλειοψηφία των υπαλλήλων θα είναι μεγάλες.
Εμπαίζει ο Υπουργός όταν δηλώνει ότι «θα θιγεί μόνο το 14,5% των υπαλλήλων» (προφανώς μόνο οι οικονομικοί υπάλληλοι) για να εφησυχάσει τους υπολοίπους. Για να εξοικονομηθεί το 20% του μισθολογικού κόστους, θα έχει ως αποτέλεσμα την περικοπή των αποδοχών για την συντριπτική πλειοψηφία των Δημοσίων υπαλλήλων – φυσικά με διαφορετικά ποσοστά. Αυτό σημαίνει ότι όλοι μαζί στο Δημόσιο πρέπει να αγωνιστούμε για να μην περάσει αυτό το μισθολόγιο, το οποίο εκτός των άλλων συνδέει το μισθό με το βαθμό και την παραγωγικότητα.
Φυσικά οι βαθμοί, ιδιαίτερα οι μεγάλοι, αλλά και τα πριμ παραγωγικότητας, θα χορηγούνται σε ελάχιστο αριθμό υπαλλήλων που η επιλογή τους θα γίνεται με τα γνωστά σε όλους κριτήρια. Εκτός των άλλων το μισθολόγιο συνδέεται και με την ιδιότητα του κρατικού υπαλλήλου [που σημαίνει ότι ένας υπάλληλος μπορεί να μετακινείται από μια υπηρεσία σε άλλη π.χ. από μια ΔΟΥ σε Ασφαλιστικό Ταμείο με τεράστιες συνέπειες και στην αποδοτικότητα και στην προσωπική ζωή του υπαλλήλου.
Επίσης με βάση το μισθολόγιο που προωθούν (2200€ μικτά ανώτερος μισθός) σημαίνει ότι κυρίως οι εφοριακοί και οικονομικοί υπάλληλοι θα έχουν συνολικές μειώσεις στο εισόδημά τους (συμπεριλαμβανομένων και των φορολογικών επιβαρύνσεων) 60% με 70%.
Μιλάμε για πραγματική τραγωδία. Ένας εργαζόμενος δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του (πληρωμή δόσεων στεγαστικού δανείου, ανάγκες παιδιών κλπ).
Όπως είναι φανερό η κατάσταση αυτή απαιτεί καθολική εξέγερση σε συνεργασία βέβαια με την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, διότι οι εφοριακοί δεν είναι δυνάστες αλλά κομμάτι του εργαζόμενου λαού που υφίστανται και αυτοί το άδικο φορολογικό σύστημα.
Επομένως οι αντιδράσεις δεν μπορεί να είναι κάποιες μεμονωμένες χωρίς ουσιαστική συμμετοχή και δράση, ούτως ώστε να γίνουν πραγματικό πρόβλημα για την κυβέρνηση.
Εχθές 29/9/2011 με κατεύθυνση της ΑΔΕΔΥ έγινε το πρωτοφανές για Τα χρονικά: κατάληψη 10 υπουργείων από τους εργαζόμενους στο Δημόσιο σε ένδειξη αντίδρασης για το μισθολόγιο, την εφεδρεία και την διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών.
Αλήθεια γιατί η ΠΟΕ-ΔΟΥ δεν ακολούθησε την ίδια πρακτική και για τις εφορίες;
Οι μέρες λήξης 29 και 30 πλήθος πολιτών στις εφορίες -πραγματική κόλαση για τους εργαζόμενους θα ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να αναδείξουμε και την αντίδρασή μας στο άδικα ο φορολογικό σύστημα και την αντίδραση του κλάδου. Γιατί η Ομοσπονδία εξακολουθεί ακόμα και τώρα να εκφράζει τη στήριξή της στην κυβέρνηση η οποία λεηλατεί και διασύρει τον κλάδο;
http://eforiakoi.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου