Σε κανένα Ναυτικό του κόσμου οι Υπαξιωματικοί δεν προάγονται σε Αξιωματικούς επειδή έχουν κολλητηλίκια με πολιτικούς υπαλλήλους όπως στην Ελλάδα

Μια διαφορετική άποψη για τα "κρουασάν" της Καθημερινής.

"Καταιγισμό πυρών" κριτικής δέχτηκε ο συνάδελφος Κωνστσντίνος Ζούλας για το άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ,με το οποίο περιγράφει την κατάσταση στις ΕΔ ,όπως εκείνος την αντιλαμβάνετε. Η οξύτατη κριτική που άσκησε προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία αρνητικές. Υπήρξαν όμως πρέπει να πούμε και απόψεις που καταδίκαζαν μεν την άποψη του δημοσιογράφου, επεσήμαιναν όμως ότι υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος ,την οποία δεν πρέπει να αγνοούμε. Μία τέτοια άποψη είναι αυτή που ακολουθεί και η οποία είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει νέο κύμα αντιδράσεων από τους υπαξιωματικούς αυτή τη φορά:


"Αγαπητοί μου Ναύαρχοι,

Ένοιωσα και εγώ προσβεβλημένος από τις γενικόλογες απαξιωτικές αναφορές του δημοσιογράφου για τα στελέχη του Π.Ν. και προσυπογράφω τα ληφθέντα κείμενα - απαντήσεις σας.

Όμως έχω υπόψη μου και την άλλη πλευρά του νομίσματος που περιγράφει (με υπερβολικούς ίσως χαρακτηρισμούς) ο δημοσιογράφος λόγω πρόσφατης (2010) θητείας του γιου μου στο Π.Ν.

Κοντολογίς, για τους ναύτες (που δεν υπηρετούν πια στα πλοία – και αυτό είναι σημαντικό!) τα μόνιμα στελέχη του Π.Ν. χωρίζονται σε δύο κατηγορίες τους μόνιμους και τους μονιμάδες!

Δηλαδή τους Αξιωματικούς καριέρας – μόνιμα “μπριζομένους” - όπως π.χ. Διοικητές, Κυβερνήτες, Επιτελείς πλοίων και Επιτελείων κλπ, που λίγη επαφή έχουν με ναύτες και τους Αξιωματικούς προερχόμενους από Υπαξιωματικούς και τους Υπαξιωματικούς οι οποίοι ως επί το πλείστον ασκούν τα καθήκοντα τους δια της ήσσονος προσπαθείας απεκδυόμενοι κάθε ευθύνης και ευρισκόμενοι σε στενότερη επαφή με τους ναύτες – που συνήθως έχουν πολύ ανώτερη μόρφωση και κρίνουν με αυστηρό τρόπο τα κακώς κείμενα.

Από τις περιγραφές και διηγήσεις του γιου μου που υπηρέτησε στη Βάση ΔΤΣ (φρόντισε ο υποφαινόμενος για να δει από κοντά τις μονάδες που υπηρέτησε ο πατέρας του σαν Ύπαρχος – Κυβερνήτης – Επιστολέας - Διοικητής σε Τ/Α – ΤΠΚ – Ε/ΔΤΣ) έχω βάσιμες υποψίες πως το δημοσίευμα της Καθημερινής αν και υπερβολικό σε χαρακτηρισμούς έχει στοιχεία αλήθειας!

Ασφαλώς και στις δύο κατηγορίες μονίμων υπάρχουν εξαιρέσεις που όμως απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ο ναύτης/γιος λοιπόν (Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών στην πληροφορική), τοποθετήθηκε σε ένα γραφείο στη ΔΤΣ όπου συνυπήρχε με μία Ανθυπασπιστή και έναν Ανθυπολοίαρχο (ΠΥ).

Στον ναύτη ανετέθη από τον Υποδιοικητή της Βάσης ΔΤΣ μηχανογραφική εργασία. Κατά την διάρκεια της θητείας του ο ναύτης παρατήρησε πως οι δύο “μονιμάδες” είχαν σαν μόνιμη ασχολία και αντικείμενα συζήτησης το πότε θα συμπληρώσουν συντάξιμα χρόνια, τις περικοπές σε αποδοχές, επιδόματα και οδοιπορικά (που ουδέποτε εκτελούσαν), το πώς θα αποφύγουν τις βάρδιες και κρίσεις και κουτσομπολιά για τους ανώτερους τους Αξιωματικούς της ΔΤΣ! Η υπηρεσιακή εργασία έτεινε μονίμως στο ... μηδέν.

Λυπάμαι που μακρηγορώ λίγο, αλλά είχα γαλουχήσει το παιδί μου με εντελώς διαφορετικές περιγραφές για το Π.Ν. και αντιλαμβάνεστε πως είχε μια ίσως ρομαντική εικόνα για τη δουλειά του πατέρα του η οποία καταρρακώθηκε από τους δύο προαναφερθέντες “μονιμάδες”.

Το ερώτημα που τίθεται δεν είναι το πόσο υπερβολικά, αληθή ή απαξιωτικά είναι τα αναφερόμενα στο άρθρο της Καθημερινής αλλά γιατί και πως εδόθη λαβή σε τέτοιες αναφορές.

Πιστεύω λοιπόν πως τα σφάλματα εδώ πληρώνονται όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας και εξηγούμαι: Γιατί έπρεπε όλοι οι Υπαξιωματικοί άξιοι αλλά και ανάξιοι, φιλότιμοι αλλά και φυγόπονοι, υπεύθυνοι, αλλά και ευθυνόφοβοι να προάγονται σε Αξιωματικούς με μοναδικό κριτήριο την συμπλήρωση των χρονικών ορίων σε κάθε βαθμίδα της εξέλιξης τους?

Ασφαλώς φταίνε οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες που για κομματικούς και ψηφοθηρικούς λόγους υποχωρούσαν στις απαιτήσεις των Υπαξιωματικών – που πάντοτε ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΖΟΝΤΑΝ αποτελεσματικά – και παραχωρούσαν κάθε φορά και περισσότερα προνόμια.

Όμως οι περισσότεροι Υπαξιωματικοί συγχρωτίζονταν (εξακολουθούν άραγε?) με πολιτικούς υπαλλήλους, που τουλάχιστον στην εποχή που υπηρέτησα εγώ, είχαν σαν παροχές την δωρεάν διάθεση γάλακτος και σαπουνιού τα οποία όσα περίσσευαν τα μετέφεραν στο σπίτι τους! Με τέτοιες “παρέες” οι Υπαξιωματικοί (άμα καθίσεις με στραβό, θα αλληθωρίσεις!) εθίστηκαν στην μεταφορά στο σπίτι αγαθών που “περισσεύουν” από την “υπηρεσία”. Αυτή δεν τη συνήθεια δεν θα την σταματούσαν λόγω προαγωγής σε Αξιωματικούς....

Αυτό ίσως ήταν και ότι αντελήφθη ο ναύτης “φίλος” του δημοσιογράφου.

Συμπεριφορές μη αρμόζουσες σε Αξιωματικούς θα έχετε παρατηρήσει και εσείς κάθε φορά που συνυπάρχετε με Αξιωματικούς (ΠΥ) ε.ε ή ε.α. (π.χ. Στην ΕΑΑΝ, στην ΝΒΝΕ, στο ΝΝΑ κλπ).

Δεν φταίνε οι ίδιοι αλλά οι συνθήκες που τους περιέβαλαν στην εξέλιξη τους.

Ασφαλώς δεν έχουν λάβει την εκπαίδευση Αξιωματικού αλλά Υπαξιωματικού και αυτό είναι σημαντικό. Μπορεί μερικοί να αξίζουν την περαιτέρω προαγωγή τους, αλλά αυτό θα έπρεπε να είναι η ειδική εξαίρεση-παράδειγμα και όχι ο κανόνας.

Ίσως να κάνω λάθος αλλά πιστεύω πως σε κανένα Ναυτικό του κόσμου οι Υπαξιωματικοί δεν προάγονται σε Αξιωματικούς, τουλάχιστον στο Αμερικάνικο και το Εγγλέζικο που αποτέλεσαν τα πρότυπα οργάνωσης του Π.Ν. Ο βαθμός τερματισμού της καριέρας τους είναι Chief – Ανθυπασπιστής με πολλές σειρίδες πολιετιών στο μανίκι τους αλλά Ανθυπασπιστής.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας να φτάσετε μέχρι εδώ την ανάγνωση του μηνύματος μου.
Με βαθιά εκτίμηση,

Γιάννης Κουντουριώτης
Υποναύαρχος ΠΝ ε.α"

πηγή