Κε Καστανίδη, είμαι «εχθροπαθής»…

… Και απεχθάνομαι την Ελληνοτουρκική «φιλία». Διότι δεν μπορώ να δεχτώ μια «φιλία», που πλασάρεται – ως «αναγκαία» μάλιστα (!) -, αφού…

- Οι Τούρκοι ΔΕΝ αναγνωρίζουν και ΔΕΝ ζητούν συγγνώμη για τις Γενοκτονίες (Έλληνες του Πόντου, της Κωνσταντινούπολης, της Μικράς Ασίας, Αρμένιοι, Ασσύριοι κ.λ.π.) που έκαναν, ξεπερνώντας ακόμη και τον Χίτλερ!
- Οι Τούρκοι ΔΕΝ αποτίουν φόρο τιμής στα θύματα.
- Οι Τούρκοι ΔΕΝ ζητούν συγγνώμη από την Ελλάδα για όλα αυτά τα χρόνια των παραβιάσεων του εναερίου χώρου και των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδος.
- Οι Τούρκοι ΔΕΝ αποδέχονται τα 12 ναυτικά μίλια στη θάλασσα.
- Η Κύπρος ΔΕΝ εκκενώνεται από τις ένοπλες τουρκικές δυνάμεις που βρίσκονται παράνομα εκεί και ΔΕΝ παίρνουν πίσω στην Τουρκία τους παράνομους εποίκους.
- Οι Τούρκοι ΔΕΝ δείχνουν ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ότι σέβονται τις συμφωνίες για την Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, αλλά και το ειδικό καθεστώς για τις νήσους Ίμβρο και Τένεδο.
- Οι Τούρκοι ΔΕΝ σταματούν να προκαλούν γενικότερα την Ελλάδα, με τις καθημερινές παραβάσεις και παραβιάσεις, όπως επίσης ΔΕΝ σέβονται τις ευαισθησίες μου στην ελληνική Θράκη και ΔΕΝ σταματούν να αποκαλούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία».
Μόνο έτσι είμαι διατεθειμένος να απλώσω χέρι φιλίας στην απέναντι (κατεχόμενη) πλευρά του Αιγαίου.

ΔΕΝ αυτοί, ΔΕΝ κι εγώ, κ. Καστανίδη… Κατάλαβες, ή να στο γράψω «τουρκικά»; Yok pardon, yok dostluk!
Πάντως, ΑΝ τα έκαναν όλα αυτά θα έπαυαν να είναι «Τούρκοι». Βεβαίως, έτσι κι αλλιώς, ΔΕΝ είναι «Τούρκοι», αλλά αυτό είναι θέμα για επόμενο άρθρο…

ΛΟΞΙΑΣ*
greeknation