Όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όταν ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά, οι αδερφές του Μαρία και Μάρθα, ενημέρωσαν το Χριστό για την ασθένεια του Λαζάρου και του ζήτησαν να έρθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ώστε να προλάβει τον αδερφό τους ζωντανό.
Ο Ιησούς βρισκόταν μακριά και όταν έφτασε στη Βηθανία, όπου κατοικούσε ο Λάζαρος, ο τελευταίος είχε ήδη πεθάνει εδώ και τέσσερις μέρες.
Είχε δε ταφεί, όπως συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια, σε μια σπηλιά, η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Ο Χριστός οδηγήθηκε από τη Μάρθα στον τάφο του Λαζάρου και ζήτησε να βγάλουν την πέτρα που έφραζε την είσοδο της σπηλιάς. Στη συνέχεια προσευχήθηκε στον Πατέρα Του λέγοντας : « Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου.
Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις αλλά δια τον όχλον τον παρεστώτα είπον, ίνα πιστεύσωσιν ότι συ με απέστειλας ». Κατόπιν φώναξε : « Λάζαρε δεύρο έξω ». Και έτσι έγινε, ο αναστημένος Λάζαρος πρόβαλε στην είσοδο της σπηλιάς και περπάτησε προς τον Ιησού.
Για τρίτη φορά ο Χριστός μας, είχε κάνει το υπέρτατο θαύμα, επανέφερε στη ζωή κάποιο νεκρό, διδάσκοντάς μας ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η μετάβαση στη ζωή την αιώνιον και δίνοντάς μας έτσι μια πρόγευση για το τι θα συμβεί στη Δευτέρα Παρουσία.
Ο Λάζαρος μετά την Ανάσταση του κυνηγήθηκε από τους Αρχιερείς οι οποίοι αποσκοπούσαν στο θάνατό του, επειδή όποιος το συναντούσε πίστευε στο Χριστό. Για να γλιτώσει από τη μανία τους, κατέφυγε στην Κύπρο όπου και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κιτίου από τους Αποστόλους. Το 63 μ.Χ. εκοιμήθη για δεύτερη φορά στον τόπο χειροτονίας του. Το Άγιο λείψανό του μεταφέρθηκε στην Πόλη από τον αυτοκράτορα Λέοντα και τοποθετήθηκε στον ομώνυμο ( Λαζάρου ) ναό που χτίστηκε προς τιμή του Αγίου.
Στον ίδιο ναό βρίσκεται μέχρι και σήμερα. ...και κάπως έτσι μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα των άγιων αυτών ημερών, στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.
Καλή Ανάσταση σε όλες και σε όλους
Ο Ιησούς βρισκόταν μακριά και όταν έφτασε στη Βηθανία, όπου κατοικούσε ο Λάζαρος, ο τελευταίος είχε ήδη πεθάνει εδώ και τέσσερις μέρες.
Είχε δε ταφεί, όπως συνηθιζόταν εκείνα τα χρόνια, σε μια σπηλιά, η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Ο Χριστός οδηγήθηκε από τη Μάρθα στον τάφο του Λαζάρου και ζήτησε να βγάλουν την πέτρα που έφραζε την είσοδο της σπηλιάς. Στη συνέχεια προσευχήθηκε στον Πατέρα Του λέγοντας : « Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου.Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις αλλά δια τον όχλον τον παρεστώτα είπον, ίνα πιστεύσωσιν ότι συ με απέστειλας ». Κατόπιν φώναξε : « Λάζαρε δεύρο έξω ». Και έτσι έγινε, ο αναστημένος Λάζαρος πρόβαλε στην είσοδο της σπηλιάς και περπάτησε προς τον Ιησού.
Για τρίτη φορά ο Χριστός μας, είχε κάνει το υπέρτατο θαύμα, επανέφερε στη ζωή κάποιο νεκρό, διδάσκοντάς μας ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η μετάβαση στη ζωή την αιώνιον και δίνοντάς μας έτσι μια πρόγευση για το τι θα συμβεί στη Δευτέρα Παρουσία.Ο Λάζαρος μετά την Ανάσταση του κυνηγήθηκε από τους Αρχιερείς οι οποίοι αποσκοπούσαν στο θάνατό του, επειδή όποιος το συναντούσε πίστευε στο Χριστό. Για να γλιτώσει από τη μανία τους, κατέφυγε στην Κύπρο όπου και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κιτίου από τους Αποστόλους. Το 63 μ.Χ. εκοιμήθη για δεύτερη φορά στον τόπο χειροτονίας του. Το Άγιο λείψανό του μεταφέρθηκε στην Πόλη από τον αυτοκράτορα Λέοντα και τοποθετήθηκε στον ομώνυμο ( Λαζάρου ) ναό που χτίστηκε προς τιμή του Αγίου.
Στον ίδιο ναό βρίσκεται μέχρι και σήμερα. ...και κάπως έτσι μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα των άγιων αυτών ημερών, στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.
Καλή Ανάσταση σε όλες και σε όλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου