Του Μάνου Ηλιάδη – ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ
Ξεκίνησε στις 11 Απριλίου, και ήταν προγραμματισμένη να ολοκληρωθεί σης 22 του ίδιου μήνα, η γνωστή τουρκική άσκηση «Anadolu Kartali («Αετός της Ανατολίας») 2011/1», με τη συμμετοχή μονάδων της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, των χερσαίων δυνάμεων και της Διευθύνσεως Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού γενικού επιτελείου.
Αν και σχετικώς περιορισμένη σε μέσα και συμμετοχή προσωπικού, η -Anadolu Kartali 2011/1- εντάσσεται στις πλέον σημαντικές των τουρκικών ασκήσεων, η οποία αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής για την ελληνική πλευρά, λόγω των συμπερασμάτων που προκύπτουν για τις επιχειρησιακές δυνατότητες των Τούρκων, αλλά και των ενδείξεων ως προς τον προσανατολισμό των τουρκικών επιδιώξεων.
Η άσκηση «Αετός της Ανατολίας» διεξάγεται όπως πάντα, στο ομώνυμο εκπαιδευτικό κέντρο της τουρκικής Αεροπορίας, το οποίο στεγάζεται στις εγκαταστάσεις της 3πς Κύριας Αεροπορικής Βάσεως στο Ικόνιο (Konya), για το οποίο οι Τούρκοι επαίρονται, αποκαλώντας το υπ’ αριθμόν 1 εκπαιδευτικό κέντρο σε ολόκληρο τον κόσμο {βλ. -ΚτΕ», 17.10.2009) και περίπου ισοδύναμο του περίφημου αμερικανικού «Red Flag» (Nellis Air Force Base).
Η άσκηση αυτή άρχισε να διεξάγεται το 2001 (1η άσκηση) και συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια με δύο ασκήσεις το 2002, μία το 2003, τρεις το 2004, τρεις το 2005, τέσσερις το 2006, τρεις το 2007, τέσσερις το 2008, τέσσερις το 2009 και τρεις το 2010. Κατά κανόνα, δύο από τις τέσσερις ασκήσεις είναι για την εκπαίδευση των τουρκικών μονάδων και δύο με συμμετοχή ξένων συμμαχικών χωρών, με τη συμμετοχή του Ισραήλ να σημειώνεται από την πρώτη άσκηση του 2001 και να συνεχίζεται μέχρι το 2009.
Το έτος αυτό οι Τούρκοι ματαίωσαν την τελευταία στιγμή (μόλις τέσσερις ημέρες πριν) την ισραηλινή συμμετοχή, λόγω των επιχειρήσεων του Ισραήλ, το ίδιο έτος, στη Γάζα. Στην περσινή άσκηση (2010), μετά τη ματαίωση για δεύτερη φορά της συμμετοχής της αμερικανικής Αεροπορίας και άλλων συμμαχικών χωρών, συμμετείχαν για πρώτη φορά και αεροσκάφη της Κινεζικής Αεροπορίας (σ.σ. για την κινεζική συμμετοχή δεν εξεδόθη επίσημη ανακοίνωση).
Όπως προανεφέρθη, στη φετινή άσκηση θα συμμετάσχουν τμήματα των χερσαίων δυνάμεων, αεροπορικά μέσα και τμήματα της Διοικήσεως Ειδικών Επιχειρήσεων (Bordo Bereli) του Γενικού Επιτελείου. Σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικές πηγές, η άσκηση θα διεξαχθεί σε ένα επιχειρησιακό περιβάλλον που θα προσομοιάζει απόλυτα με το πραγματικό και θα έχει σκοπό τη βελτίωση του επιπέδου εκπαιδεύσεως των ασκουμένων σε διακλαδικές επιχειρήσεις και σε συνθήκες ημέρας και νύχτας. Κατά τις ίδιες πηγές, στην άσκηση θα συμμετάσχουν 46 αεροπορικά μέσα και περίπου 750 άλλα άτομα, ενώ, σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, αναμένεται να συμμετάσχουν και τουρκικής κατασκευής UAV, όπως το γνωστό ΑΝΚΑ, οι δοκιμές του οποίου αναφέρεται ότι είναι στο τελικό τους στάδιο.
Συμμετέχοντες
Επισημαίνεται εδώ ότι, μέχρι και το 2009, οι επιχειρήσεις που προέβλεπαν τα σενάρια του «Αετού της Ανατολίας» αναφέρονταν κατά κανόνα σε επιχειρήσεις εντός του Βορείου Ιράκ, εξού και δεν είχε επισημανθεί η παρουσία ναυτικών μονάδων. Η παρουσία των τελευταίων επισημάνθηκε για πρώτη φορά το 2010 και αφορούσε τη συμμετοχή τεσσάρων τουρκικών πολεμικών σκαφών. Το σημαντικό στοιχείο της περσινής ασκήσεως ήταν ότι προέβλεπε επιχειρήσεις εναντίον τακτικού στρατού (όχι εναντίον των Κούρδων του ΡΚΚ), για δε τη συμμετοχή των πολεμικών σκαφών του τουρκικού Ναυτικού είχε αναφερθεί άτι αυτά είχαν ως τομέα επιχειρησιακής ευθύνης την Ανατολική Μεσόγειο, ένα στοιχείο που καταδεικνύει τη σχέση της ασκήσεως με επιχειρήσεις σε ένα πιθανά θέατρο επιχειρήσεων, όπως η κυπριακή ΑΟΖ και ενδεχομένως το Καστελόριζο.
Από πλευράς Αεροπορίας, στην άσκηση του 2010 συμμετείχαν 60 μαχητικά αεροσκάφη (50 F-16, οκτώ F-4 και δυο F-5), τρία μεταφορικά και ένα ιπτάμενο τάνκερ. Υπέρ του σεναρίου περί επιχειρήσεων που αφορούσαν την Ελλάδα και την Κύπρο και όχι το Β. Ιράκ ήταν και οι πληροφορίες περί χρήσεως στην ίδια άσκηση των -«φονικών» μη επανδρωμένων αεροσκαφών HARPY, τα οποία οι Τούρκοι προμηθεύτηκαν προ ετών από το Ισραήλ. Πρόκειται για μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ειδικά για επιχειρήσεις καταστολής εχθρικής αεράμυνας ή καταστροφή πολεμικών πλοίων, τα οποία καθοδηγούνται στον στόχο τους παθητικά, χωρίς να εκπέμπουν δηλαδή τα ίδια κάποια ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (ραντάρ), αλλά έλκονται στον στόχο τους (ραντάρ) από την ακτινοβολία των τελευταίων.
Βομβαρδισμοί ακριβείας
Σε σχέση με το «περιεχόμενο» της περσινής ασκήσεως, υπενθυμίζεται ότι ο αρχηγός της τουρκικής Αεροπορίας πτέραρχος Χασάν Ακσάι (Hasan Aksay) είχε δηλώσει ότι η Τουρκία έχει τη δυνατότητα να ρίπτει 1.100 τόνους βομβών και πυραύλων αέρος-εδάφους ημερησίως, εκ των οποίων οι 700 τόνοι μπορούν να αφεθούν σε νυκτερινές επιχειρήσεις. Μεταξύ των πυρομαχικών που αφέθησαν πέρυσι (από αέρος) ήταν κατευθυνόμενα βλήματα αέρος-εδάφους ΑGΜ-65G και τουρκικής κατασκευής (εξ αντιγραφής των αμερικανικών) κατευθυνόμενες βόμβες GBU-10 και GBU-12.
Η απουσία του τουρκικού Ναυτικού από τη φετινή άσκηση δεν δείχνει μια επιστροφή στο παρελθόν, ήτοι επιχειρήσεις εναντίον του Β. Ιράκ, στο οποίο η τουρκική στρατηγική εφαρμόζεται με την τακτική της ήπιας ισχύος, της μεγάλης δηλαδή εκτάσεως οικονομικής διεισδύσεως, η οποία παρατηρείται εδώ και αρκετό καιρό στο συγκεκριμένο τμήμα του Ιράκ. Η παρουσία στην άσκηση «Bordo Bereli» είναι προφανές ότι αναφέρεται σε επιχειρήσεις βομβαρδισμών ακριβείας, με τους τελευταίους να «φωτίζουν» στόχους με καταδείκτες laser, τους οποίους καταστρέφουν εν συνεχεία αεροσκάφη με καθοδηγούμενες (με laser) βόμβες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου