Με λίγα λόγια καταφέραμε να εκπέμψουμε την εικόνα , μέσα από τις συνεχείς υποχωρήσεις μας , ότι στην Κύπρο δεν έγινε εισβολή , προσφυγοποίηση των ελλήνων κατοίκων και εγκατάσταση εποίκων στον κατακτηθέντα χώρο , αλλά ΔΙΑΙΡΕΣΗ .
Μια λέξη που μένει εσκεμμένως αδιευκρίνιστη ώστε να νοείται ότι κατοικούσαν τούρκοι στα κατακτημένα μέρη και ότι άλλο μπορεί να προσθέσει κανείς . Προκύπτει έτσι ως μοναδική θεραπεία της διαιρεμένης Κύπρου η επανένωση της μέσα από σκληρούς συμβιβασμούς που αποσκοπούν όχι στο δίκαιο αλλά στην ειρήνη που επιβάλλει ο κατακτητής προς τον κατακτημένο .
Τους ίδιους όρους που χρησιμοποίησε η κα. Κλίντον τους ακούμε καθημερινά και από το δικό μας πολιτικό κατεστημένο της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης .
Η απομάκρυνση από την ουσία του προβλήματος που είναι η εισβολή και κατοχή με όλα τα συνακόλουθα της όπως ο εποικισμός και ο σφετερισμός της περιουσίας των προσφύγων , μας οδηγεί στην αποδοχή των τουρκικών σχεδίων και όσων επωφελούνται από αυτή τη κατάσταση .
Η θεωρία της επανένωσης είναι η άλλη ονομασία της υποταγής και της παράδοσης της πατρίδος στους κατακτητές . Εάν συνεχιστεί η χρήση αυτού του όρου που παραπέμπει στην διαίρεση υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες , πολύ σύντομα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της αναγνώρισης του ψευδοκράτους .
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε την εισβολή και την παρατεταμένη κατοχή μέσα από το αίτημα της απελευθέρωσης της κατεχόμενης πατρίδος ώστε να μπορέσουμε να αποτρέψουμε δυσμενείς εξελίξεις . Εάν η προσπάθεια επανένωσης μέσα από τις διεξαγόμενες συνομιλίες αποτύχει τότε θα μείνει στο τέλος ο μονόδρομος της διεθνούς αναγνώρισης της υφιστάμενης διαίρεσης .
Για την εξέλιξη αυτή που ήδη δρομολογήθηκε από την τουρκική διπλωματία θα φέρει ακέραιη την ευθύνη το ενδοτικό κατεστημένο που σύρει το εθνικό θέμα από το κακό στο χειρότερο
Διαβάστε ακόμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου