Ο υπουργός Οικονομικών και οι συνεργάτες του στην πλατεία Συντάγματος φαίνεται να στρέφουν την προσοχή τους σε άλλα -κατά την εκτίμησή τους- πιο πρόσφορα πεδία τζόγου... Κι αυτά δεν είναι άλλα από τα περιβόητα Video Lotto Terminals που μοιάζουν στην όψη με τους «κουλοχέρηδες» και τα «φρουτάκια» που φιλοξενούνται στα καζίνα.
Κατά μία έννοια, το δεύτερο καζίνο στην Αττική έχει εγκατασταθεί και φιλοξενείται ήδη στις γραμμές του νομοσχεδίου για τα «VLTs» και τα ιντερνετικά καζίνα.
Με άλλα λόγια, η «νεκρανάσταση» του Φλοίσβου επιχειρείται με χιλιάδες μικρά καζίνα γειτονιάς, με λιγότερα από 10 μηχανάκια για κάθε σημείο στην καλύτερη των περιπτώσεων, διασκορπισμένα σε όλη την Αθήνα, τον Πειραιά και την ευρύτερη περιοχή της Αττικής (σε πρώτη φάση).
Ετσι, αντί του ενός «Φλοίσβου» του παρελθόντος, οι πολίτες θα βρεθούν μπροστά σε χιλιάδες μικρούς. Το πόσες χιλιάδες «Φλοίσβοι» εξαρτάται από την ΟΠΑΠ Α.Ε., καθώς εκείνη και μόνον εκείνη θα μπορεί δίχως δεύτερες σκέψεις και με τις ευλογίες του μεγαλύτερου μετόχου με την ειδική δεσπόζουσα θέση (υπουργείο Οικονομικών ως θεματοφύλακας της συμμετοχής του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΠΑΠ Α.Ε.) να καταβάλει το ανάλογο τίμημα και να εξασφαλίσει την απαιτούμενη άδεια ή τις απαιτούμενες άδειες.
Το τι θα συμβεί στη συνέχεια δεν το γνωρίζει κανείς.
Τεστ κοπώσεως
Εκείνο που σήμερα απασχολεί και προβληματίζει όλους όσοι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην υπόθεση του ανοίγματος της αγοράς -εισαγωγή των χιλιάδων μηχανών Βιντεολόττο, νομιμοποίηση των ιντερνετικών καζινάδων και μαζί τους η νέα διαδικασία αδειοδότησης, δεύτερο καζίνο στην Αττική ή καζίνο στην Κρήτη- είναι αν θα αντέξει η . αγελάδα που γεννά τα έσοδα και τα κέρδη και του Δημοσίου και των ιδιωτών ή απλώς θα υπάρξει μια ανακατανομή δύναμης και μεριδίων ανάμεσα στους παλαιούς και τους νέους παίκτες.
Στη βάση αυτή η πρώτη δημόσια τοποθέτηση κυβερνητικού στελέχους υπέρ της δημιουργίας δεύτερου καζίνου στην Αττική μετά το 1996 έχει τη δική της αξία και σημασία.
Η παρέμβαση του γενικού γραμματέα κ. Πουσσαίου -πρόκειται για έναν επιτυχημένο δήμαρχο σε ένα μικρό αλλά ιδιαίτερο νησί των Κυκλάδων, την Ιο- δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Για την ακρίβεια, δεν είχε καμία συνέχεια. Κι αυτό γιατί ο πολιτικός του προϊστάμενος -ο υπουργός κ. Παύλος Γερουλάνος- επέλεξε, τουλάχιστον επί του παρόντος, να μην κατηγορηθεί για «εισπήδηση» από τον συνάδελφο του κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου, σε μια χρονική περίοδο όπου ο επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου -με αρωγούς των προσπαθειών του την τρόικα και το μνημόνιο- διαμορφώνει σενάρια επί σεναρίων για την εισροή «ζεστού» χρήματος στα δημόσια ταμεία.
(ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο από το Πρώτο Θέμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου