Καθισα και σκεφτηκα πως αν ρωταγαμε εναν τυπο που ζουσε στην Ελλαδα των περασμενων αιωνων τι ειναι η πατριδα ενδεχομενως να απαντουσε..."Η γη που μας τρεφει"...
και θα εννοουσε το ποταμι που κατεβαινε απο το βουνο και καρπιζε τα κτηματα του, τις ραχες που εβοσκαν τα προβατα οι συγγενεις του, τη θαλασσα που ψαρευε αυτος ο μακρινος ξαδελφος του...
προφανως και ενας τετοιος ανθρωπος με εναν τοσο ξεκαθαρο ορισμο της πατριδας θα ηταν διατεθειμενος να πολεμησει γι'αυτην εφοσον απ'αυτην εξαρτιοταν η επιβιωση του...
σημερα "η γη που μας τρεφει" για τους περισσοτερους Ελληνες αλλα και δυτικους ειναι το σουπερμαρκετ (που σε βασικα ειδη διατροφης πλασαρει εδω και καιρο ξενα προιοντα)...
κατα συνεπεια ο πατριωτισμος απονευρωθηκε απο μια βασικη του διασταση, πρωτα μεσω της αστυφιλιας που ειναι η εξοδος απο τη "γη που μας τρεφει" και δευτερον μεσω των επιλογων που κατηντησαν μονοδρομοι στις μεγαλες πολεις οπως το σουπερμαρκετ η η διαμονη σε διαμερισματακι...
και γιατι το διαμερισματακι μου φταιει κι αυτο;
ειναι απλο, γιατι ενας τσελιγγας οριζει ενα τεραστιο χωρο σαν ζωτικο του, ενα σωρο απο βοσκοτοπια και ραχες για τα αιγοπροβατα του...
ενας ψαρας ψαρευει σε διαφορα σημεια της θαλασσας...
ενας ομως μικροαστος στην πολη εχει ως ζωτικο χωρο το διαμερισμα του αντε και το γραφειο της εταιριας του...
η μειωση του ζωτικου χωρου απασχολησης μεσω της αστυφιλιας ειναι και μειωση της πατριδας...
τελος παντων τα σκεφτομαι ολα αυτα απο τοτε που εμαθα για ενα ζευγαρι που και οι δυο χασαν τις δουλειες τους (και εχουν και δυο παιδια) και πηραν τη μεγαλη αποφαση: να γυρισουν στο χωριο και να κανουν μια νεα αρχη με οτι αυτο συνεπαγεται...
πιθανα να εχουμε ενα αντιρροπο ρευμα της αστυφιλιας τωρα που η κριση επιδεινωνεται και οι δουλειες στις πολεις δεν βρισκονται...
ευλογημενοι οσοι ανθρωποι χασουν το σουπερμαρκετ και το διαμερισματακι και ανακαλυψουν την απλα του μεγαλου ζωτικου χωρου στην υπαιθρο και του οριζοντα που δεν κρυβεται απο τις πολυκατοικιες..
και τοτε εκει θα ξαναθυμηθουν τις αξιες των προγονων τους που ηταν στερεα δεμενες μ'αυτη τη γη...
Α.Ω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου