Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Η νέα εποχή ξεκίνησε και για την Ελλάδα. Ο νέος πρωθυπουργός είναι ο εκλεκτός των Βρυξελλών της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου. Μάλιστα είναι η πρώτη φορά μετά από πάρα πολλές δεκαετίες που όλα τα δυτικά κέντρα λήψης αποφάσεων είναι τόσο ικανοποιημένα από τον πρωθυπουργό της χώρας μας. Αν βέβαια σ’ αυτά τα κέντρα προσθέσουμε και την πλήρη ικανοποίηση της Άγκυρας τότε μπορούμε να πούμε πως είναι η πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της χώρας που έχουμε τέτοιας αποδοχής πρωθυπουργό...

Πως φθάσαμε όμως μέχρι εδώ; Γιατί ο Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία χωρίς καμία προσπάθεια για το αντίθετο; Τί έγινε τα τελευταία 2 χρόνια και αδρανούσε τόσο χαρακτηριστικά;

Ας δούμε όμως πως φτάσαμε στον Γιώργο Jefrey Παπανδρέου. Ήταν καλοκαίρι του 1988.. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε διαζύγιο από την Margaret. Μέσα στη διαπραγμάτευση ήταν και το πολιτικό μέλλον του Γιώργου. Η Margaret επί χρόνια θεωρήθηκε εκπρόσωπος διαφόρων εταιριών των ΗΠΑ. Πριν 13 χρόνια γράφτηκε για πρώτη φορά εκτενές ρεπορτάζ, με σημαντικές πληροφορίες για το παρελθόν της Margaret. Ήταν η εποχή της Δήμητρας εξάλλου. Γράφτηκαν σχέσεις με την TEXACO και σημαντική παρουσία της κυρίας Παπανδρέου για λογαριασμό του πετρελαϊκού κολοσσού καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Τότε λοιπόν ξεκίνησε η προετοιμασία για την εποχή του Γιώργου.

Η συνέχεια γνωστή. Μέχρι το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου ο γιος του ήταν πολιτικά στο πλευρό του. Έκανε το λάθος να του προτείνει να φύγει μία φορά αλλά δεν το έκανε ξανά μέχρι το θάνατό του. Το 1996 βοήθησε τον Σημίτη να εκλεγεί πρωθυπουργός και πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ. Η συμφωνία ήταν συγκεκριμένη.

Αποδείχτηκε εξάλλου με το «δαχτυλίδι» που του παραδόθηκε. Αυτό ήταν! Ο Γιώργος Παπανδρέου ορίστηκε ο επόμενος πρωθυπουργός!

Ήταν βέβαια και η θητεία του στο ΥΠΕΞ η πρώτη απόδειξη πως δεν είναι φίλος των ξένων κέντρων αλλα κομμάτι των κέντρων και βασικός παράγοντας. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά τα τελευταία χρόνια ο ΓΑΠ όχι μόνο δεν έφερε αντίρρηση στα ξένα συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή αλλά τα εξέφρασε όσο κανείς άλλος. Τα μεγαλύτερα γεγονότα κατά χρονική σειρά ήταν τα εξής

Παράδοση Οτσαλάν και διάλυση του ΡΚΚ με σκοπό τη σταθεροποίηση της Τουρκίας και την ενδυνάμωσή της. Ο ΓΑΠ ανέλαβε την ηγεσία του ΥΠΕΞ από αναπληρωτής. Από την πρώτη στιγμή δεν μπήκε στο κάδρο των ευθυνών και μάλιστα πλασαρίστηκε από τα εγχώρια ΜΜΕ ως ο σωτήρας της εξωτερικής μας πολιτικής που υπέστη μία από τις πλέον σοβαρές ήττες. Έτσι μία πολιτική που ξεκίνησε με τα Ίμια και συνεχίστηκε με τη Μαδρίτη έπρεπε τώρα να δώσει τα ρέστα της...

Οι βομβαρδισμοί της Σερβίας φέρνουν τις ΗΠΑ στα Βαλκάνια με σκοπό να μείνουν. Η Ελλάδα δεν συμμετείχε στους βομβαρδισμούς αλλά τους στήριξε με κάθε τρόπο. Όλες οι διευκολύνσεις που ζήτησαν οι ΗΠΑ αλλά και εντός Ελλάδος τα εγχώρια ΜΜΕ παρ’ολες τις αντιδράσεις, ο ΓΑΠ μένει και πάλι έξω από το κάδρο των ευθυνών.

Η Ελλάδα δηλαδή με την υπολογίσιμη δύναμη όπως ανερυθρίαστα μας έλεγε ο Σημίτης δεν κατάφερε να γίνει δύναμη ειρηνικής επίλυσης του προβλήματος αλλά θεατής και μάλιστα αρωγός πολύτιμος των βομβαρδιστών της Σερβίας. Όπως άλλωστε σε κάθε κρίση των γειτονικών χωρών η Ελλάδα δεν παρεμβαίνει ουσιαστικά. Στην εμφύλια σύγκρουση της Αλβανίας ή των Σκοπίων είναι η χώρα μας αυτή που θα στηρίξει την μεγαλύτερη διείσδυση των ΗΠΑ στη Βαλκανική.

Το σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού φέρνει για πρώτη φορά την Τουρκία ισότιμη στη Μεγαλόνησο.

Ο ΓΑΠ ΔΕΝ είναι ΥΠΕΞ είναι πλέον στην αντιπολίτευση. Κι όμως. Δεν διστάζει να το υποστηρίξει με όλη του τη δύναμη! Δέν είχε κανένα πολιτικό όφελος κι όμως έκανε γνωστή τη θέση του στον Ελληνισμό. Ο λόγος βέβαια δεν ήταν για να αυτοκτονήσει πολιτικά. Προηγήθηκαν οι ταυτότητες όπου δίχασαν τους Έλληνες. Κινητοποιήθηκε όμως ένας μηχανισμός υποστήριξης των ιδεών της Νέας Εποχής από την στιγμή που ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήρθε σε ρήξη με όλους τους εκφραστές της. Έτσι μ’ αυτό το μηχανισμό που ήδη είχε στηθεί, ο ΓΑΠ πέρασε την ιδέα του ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν ως λύση ειρήνης και μάλιστα ως τη μόνη λύση. Οπότε η ιδέα να τελειώνουμε επιτέλους μ’ αυτό το πρόβλημα και μάλιστα ειρηνικά έπεσε στο πολιτικό τραπέζι και φαίνεται ελκυστική.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος μπορεί να έφερε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα αλλά ο Τάσσος δεν υπάρχει πια... Αλλά ούτε κι ο Χριστόδουλος.. Μάλιστα και οι δύο πέθαναν από την ίδια αιτία.. Μάλλον τυχαίο αυτό....

Την υπόθεση του veto στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ μπορεί να τη στήριξε αλλά ούτως ή άλλως ήταν η τελευταία διπλωματική πράξη του Μπους και δεν είχε κανένα πολιτικό κέρδος ο Καραμανλής από αυτό όπως φάνηκε στις εκλογές. Η υπόθεση είναι χαμένη καθώς οι ΗΠΑ έχουν στήσει στα Σκόπια μια τεράστια στρατιωτική βάση και το βετο το δικό μας καθόλου δεν επηρρέασε. Μάλιστα η βάση αυτή στήθηκε πάνω στα σύνορα των Σκοπίων και του Κοσσυφοπεδίου και αυτό μαρτυρά πως το όνομα κρίθηκε για τις ΗΠΑ.

Ετσι κι ο ΓΑΠ θα εφαρμόσει τις αποφάσεις για το Σκοπιανό μέ την πρώτη ευκαιρία..... Ή μήπως ξεκίνησε ήδη;

Κατήργησε τον υπουργείο Μακεδονίας Θράκης ορίζοντας δύο υφυπουργούς από το Οικονομίας και το Εσωτερικών με «έδρα τη Θεσσαλονίκη» . Αυτό είναι ένα μέλος της πρότασης Νίμιτς! Το όνομα Μακεδονία δεν θα χρησιμοποιείται από καμία πλευρά αυτούσιο. Μένει να ακούσουμε για τον Νέο Καποδίστρια και για τις νέες περιφέριες....

Απάλειψε το «Εθνική» από το Υπουργείο Παιδείας. Γιατί; Θα λάβουμε απάντηση στους επόμενους μήνες.. Η νέα Υπουργός όμως στο παρελθόν μας είχε πληροφορήσει πως η αγγλική γλώσσα θα έπρεπε να είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα της Ελλάδος... Οψόμεθα...

υγ: Θέλω να αφιερώσω στο νέο Πρωθυπουργό μια δήλωση από το παρελθόν...

"Ελπιδοφόρος ο νέος.... αλλά άγνωστη μάζα στα χέρια της μητέρας του!...."

Αυτή είναι η κατάρα στην πολιτική ιστορία! Όταν κάνεις αιχμηρές δηλώσεις δεν ξέρεις ποτέ πότε θα γυρίσουν πάνω σου... Την παραπάνω δήλωση φέρεται να την έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά τον θάνατο του Βασιλέως Παύλου Α' και την ανάρρηση του γιού του Κωνσταντίνου στο θρόνο......

Πηγή:

Συναγερμός