ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ...

28 Οκτωβρίου 1940.

Ώρα 3 παρά τέταρτο τα χαράματα. Τρεις άνθρωποι μέσα σε ένα μικρό, μαύρο όχημα κατευθύνονται προς την Κηφισιά. Πρόκειται για τον πρέσβη της Ιταλίας στην Ελλάδα Εμμανουέλε Γκράτσι, τον διερμηνέα του καθώς και τον στρατιωτικό ακόλουθο. Επειδή επιθυμούσαν να περάσουν όσο το δυνατόν πιο απαρατήρητοι και με δεδομένο ότι η Κηφισιά απέχει γύρω στα 15 χλμ. από το κέντρο των Αθηνών, απεφάσισαν να διανύσουν την διαδρομή όχι με το αυτοκίνητο της πρεσβείας αλλά με το λιγότερο...θεαματικό αυτοκίνητο του στρατιωτικού ακολούθου, ο οποίος και το οδηγούσε...

Στις τρεις παρά δέκα φτάνουν στον προορισμό τους. Το αμάξι σταματάει έξω από μία μικρήν έπαυλη, στην οποία διαμένει ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ο Στρατηγός Ιωάννης Μεταξάς, όπως τον περιγράφει ο Γκράτσι. Πλησιάζουν την καγκελόπορτα της μικρής βίλας και χτυπούν το κουδούνι. Τους ανοίγει, μετά από κανά δυο λεπτά αναμονής, ο επικεφαλής της προσωπικής φρουράς και γραμματέας του Έλληνος Πρωθυπουργού, Ιωάννης Τραυλός. Αμέσως, ο διερμηνέας εξήγησε στον Τραυλό, ότι ο πρέσβης της Ιταλίας έπρεπε να κάνει στον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως μιαν άκρως επείγουσα ανακοίνωση.

Ο Τραυλός, αρκετά ταραγμένος, κατευθύνθηκε προς το εσωτερικό της μικρής αυλής, κλείνοντας πίσω του την καγκελόπορτα Αυτή τη φορά, ο χρόνος αναμονής ήταν πολύ μεγαλύτερος. Τα λεπτά έμοιαζαν να κρατούν μιαν αιωνιότητα ενώ το μόνο που διέκοπτε την βαθιά σιωπή της νύχτας ήταν το γάβγισμα ενός σκύλου. Ξάφνου, από το πλάι, μέσα από μια μικρή πόρτα υπηρεσίας, πρόβαλε ο ίδιος ο Ιωάννης Μεταξάς, που αναγνωρίζοντας τον Γκράτσι, του έκανε νεύμα να τον ακολουθήσει. Οι δυό συνοδοί του παρέμειναν στο δρόμο...

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ