Η νέα κυβέρνηση συγκροτείται από ευφυείς ανθρώπους και άρα ικανούς να αντιληφθούν ταχύτατα ότι σε όλα τα εθνικά μας θέματα ή υπάρχει εμφανέστατη ακινησία ή παρατηρείται κάποια κινητικότητα – αρνητική, όμως, για τα συμφέροντα μας. Κατά μείζονα λόγο κατανοεί την κατάσταση αυτή ο Πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου διότι:
1) Έχει θητεύσει στο ίδιο υπουργείο αρκετά χρόνια και γνωρίζει από τα μέσα τα θέματα και τις εκκρεμότητες.
2) Η θητεία του στην Προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς του έχει διευρύνει τους πολιτικούς και διπλωματικούς ορίζοντες και, σίγουρα, του έχει δημιουργήσει και διεθνή ερείσματα.
Σε ακινησία, όμως, ή σε αρνητική για την Ελλάδα κινητικότητα βρίσκονται και τα λεγόμενα «ανοίγματα» που πραγματοποίησε η χώρα μας – πέρα από τον Ευρωατλαντικό κόσμο – όπως στην Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία και τον Αραβικό χώρο – στον τελευταίο από την εποχή του αειμνήστου Α. Παπανδρέου.
Έτσι, η κατάσταση στα βόρεια και ανατολικά σύνορα μας αποτελεί έναν περίπλοκο γρίφο. Συγκεκριμένα:
1) Ο Αλβανός Πρωθυπουργός κ. Μπερίσα – παρά την Τελική Πράξη του Ελσίνκι – ζητεί αλλαγή συνόρων στα Δυτικά Βαλκάνια και, άρα, «Μεγάλη Αλβανία». Και ούτε η Ε.Ε ούτε το ΝΑΤΟ ενοχλούνται. Και δεν τον ανακαλούν στην τάξη…
2) Ο κ. Ολί Ρεν – αρμόδιος για τη διεύρυνση επίτροπος της Ε.Ε – εισηγείται την έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις Βρυξέλες και τα Σκόπια – παραγνωρίζοντας την εκκρεμότητα της ονομασίας της Fyrom και της καλής γειτονίας που δημιουργεί η συνεχώς εντεινόμενη αλυτρωτική πολιτική της…
3) Η βουλγαρική κυβέρνηση – πιεζόμενη από την Ουάσινγκτον, όπως σημειώνουν διεθνείς αναλυτές – κωλυσιεργεί με διάφορα προσχήματα την πρόοδο των συμφωνιών και των διαδικασιών για την κατασκευή και λειτουργία του Αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη (και όχι μόνο)…
4) Η Τουρκία – με την παρότρυνση των Αμερικανών και με την ανοχή των Ευρωπαίων – ασκεί μια πολιτική στην ευρύτερη περιοχή, αυξημένης κυριαρχίας για την ίδια και μειωμένης κυριαρχίας για τους γείτονες της (Βουλγαρία, Ελλάδα, Κύπρο, Συρία, Ιράκ)…
5) Σε ότι αφορά τα Ελληνοτουρκικά και Τουρκοκυπριακά, η Άγκυρα, βρίσκεται σε μια πολύχρονη και εργώδη προσπάθεια:
α) Να αναβαθμίσει το προξενείο της στη Θράκη σε μια ιδιότυπη αρμοστεία.
β) Να επιφέρει μεταβολές (υπέρ της) στον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου.
γ) Να επαναφέρει ως λύση του Κυπριακού το σχέδιο Ανάν με κάποιο νέο περιτύλιγμα.
6) Επίκειται η δημοσίευση της ‘Έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και για την πρόοδο ή μη που έχει επιτύχει η Άγκυρα σχετικά με τα κρίσιμα προαπαιτούμενα. Λέγεται όμως ότι οι Βρυξέλλες είναι αποφασισμένες να προχωρήσουν τις διαπραγματεύσεις, παρά το γεγονός:
α) Ότι η Τουρκία δεν αποκατέστησε σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα.
β) Ότι δεν αναγνώρισε ακόμη – ως είχε υποχρέωση – την κρατική οντότητα της Κύπρου…
γ ) Ότι αρνείται να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις περιουσίες των Ελλήνων στην Τουρκία.
Όσο δε για τα ‘ανοίγματα» της χώρας μας προς μη ευρωατλαντικά κέντρα, όλα όσα συμβαίνουν με τους κινέζους σε μια προβλήτα του Πειραιά υπογραμμίζουν πόσο αβέβαιο είναι το μέλλον τους – όταν μάλιστα, επιδιώκεται δικαστική λύση σε ένα κατεξοχήν πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό θέμα!
Από "ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ"
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου