Όταν η Κύπρος πεισματικά δηλώνει την αντίθεση της σε καθοδηγούμενη επιδιαιτησία και ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, δεν αρνείται μόνο λεκτικά την αφομοίωση τους αλλά προσπαθεί να θέσει οριστικό φραγμό στις διάφορες ξένες κακόβουλες παρεμβολές στη διαπραγματευτική διαδικασία. Γύρο από τον πολιτικό αποκλεισμό των προαναφερθέντων λέξεων η Δημοκρατία προσπαθεί να θωρακίσει την ακεραιότητα της και να αποφύγει τον εγκλωβισμό της σε ένα ενδεχόμενο και επιβαλλόμενο πλαίσιο διαπραγματευτικής λειτουργίας.Οι πρόσφατες αποκαλύψεις σχετικά με τον άχαρο και χαφιεδίστικο ρόλο του Κ.Ντάουνερ και των συνεργατών του, δυστυχώς επιβεβαιώνουν την άμεση εμπλοκή εξωγενών παραγόντων στα εσωτερικά της Κύπρου. Η κατηγοριοποίηση διαφόρων κοινωνικών, εκκλησιαστικών και πολιτικών ομάδων μετά την μελέτη του ιστορικού τους (κυρίως της δράσης τους κατά το δημοψήφισμα του 2004) και βολιδοσκόπησης της μελλοντικής τους συμπεριφοράς, συνιστά μια κλασική περίπτωση φακελώματος.
Αρχικά στιγματίστηκαν ΜΜΕ και κατονομάστηκαν συγκεκριμένοι σταθμοί και εφημερίδες καθώς και οι ιδιοκτήτες τους, αφού πρώτα τους ενέταξαν στην εχθρική για αυτούς λίστα των «Απορριπτικών». Ανέλυσαν την πιθανή αρνητική στάση τους έναντι του σχεδίου λύσης που έχουν στο νου τους να προωθήσουν και τους φακέλωσαν. Ακολούθησαν τα κόμματα όπου οι λεγάμενοι δραστηριοποιήθηκαν με το ίδιο μοτίβο ανάλογα με τις πιθανές μελλοντικές τους θέσεις για το εθνικό θέμα σε συλλογικό επίπεδο και ταυτόχρονα διείσδυσαν εσωκομματικά σε συγκεκριμένα κομματικά σύνολα, όπου έγινε και ατομική ανάλυση των στελεχών. Έπειτα ήρθε η στενή παρακολούθηση του προαιώνιου προασπιστή της Ελληνικότητας της μεγαλονήσου, η αυτοκέφαλη της Εκκλησία. Ιεράρχες σκιαγραφήθηκαν βάση των κριτηρίων που ακολουθήθηκαν για όλες τις ομάδες του πληθυσμού και κατηγοριοποιήθηκαν. Συνάμα μελετήθηκε ολόκληρη η ιστορία της Εκκλησίας και η συμβολή της στους εθνικούς αγώνες και αυτό αποδεικνύει την αναγνώριση και τον φόβο που πηγάζει από την επιρροή της στον Κυπριακό Ελληνισμό.
Εκείνο που προβληματίζει είναι η αιτία που τέτοιες πρακτικές εφαρμόζονται από μέλη των Η.Ε. Έχοντας υπόψη την παραδοχή της κ, Κλίντον στο παρελθόν περί λάθος χειρισμών το 2004, που έκαναν τους Κύπριους να νιώσουν την πίεση και τις συμβουλές του ύπατου αρμοστή της Βρετανίας κ.Μίλετ στον κατοχικό Ταλατ και τον Πρόεδρο, πως πρέπει να βγουν έξω και να «πουλήσουν την λύση» στο λαό, εγείρονται τρομακτικά ερωτηματικά για το σκοπό του φακελώματος. Τελικά δεν κρίθηκε ακατάλληλο το περιεχόμενου του ρατσιστικού σχεδίου Ανάν από τους δήθεν μετανοημένους και υποτιθέμενους προασπιστές του δικαίου αλλά ο τρόπος παρουσίασης του; Μήπως το ¨φακέλωμα αντιφρονούντων¨ από εξωκυπριακούς παράγοντες δίνει επιτέλους ορισμό στην πολυσυζητημένη «περιρρέουσα ατμόσφαιρα»; Τελικά τι λύση έχουν στο νου τους οι διάφοροι μεσολαβητές όταν παραγκωνίζοντας τον Πρόεδρο δρουν ανενόχλητοι εντός της νήσου παραβιάζοντας κώδικες ηθικής όπου μάλιστα η αποκάλυψη της δράσης τους κατατρομοκρατεί το λαό; Μετριούνται φαίνεται και πάλι οι αντιστάσεις του λαού, τι σκοπεύουν όμως να κάνουν για τις εχθρικές προς αυτούς ομάδες πολιτών-ιεραρχών–πολιτικών όπως τους κατέγραψαν στις λίστες τους;
Για να έχει νόημα η πρόθεση της Κύπρου μέσο άρνησης της αποδοχής επιδιαιτησίας και ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων για να προστατεύσει την αυτονομία των αποφάσεων της, έπρεπε να συνοδεύεται η πολιτική της με οριοθέτηση της ανοχής της. Η αντίδραση της στις μεθοδεύσεις των ξένων έπρεπε να είναι άμεση, σταθερή και διαχρονική ώστε να την καταστήσουν αποτρεπτική σε μελλοντικές εξωγενής απόπειρες εμπλοκής. Δύστυχος σε εποχές που η κρατική υπόσταση της νήσου αμφισβητείται άμεσα από τους συνομοσπονδιακούς συνομιλητές, παράλληλα υποσκάπτεται και η κρατική της αξιοπρέπεια από ενέργειες τρίτων που επιχειρούν να εισβάλλουν και να χαράξουν πολιτική στο εσωτερικό μέτωπο. Τα όρια ανοχής της Δημοκρατίας πρέπει να στερέψουν και η αντίδραση της οφείλει να είναι δυναμική για να πάρουν σάρκα και οστά οι προθέσεις της για προάσπιση της ακεραιότητας των αποφάσεων της.
Πηγή:Δεν Ξεχνώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου