Ως τη σημαντικότερη πρόκληση της θητείας του ως Επιτρόπου Διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρεί ο Όλι Ρεν την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Την, κατά γενικήν ομολογίαν, πιο περίπλοκη και δυσκολότερη διαπραγμάτευση στην οποία έχει έρθει, έως τώρα, η Ένωση, με υποψήφια για ένταξη χώρα...
Την εκτίμηση αυτή κάνει ο Φινλανδός δημοσιογράφος Unto Hamalainen, ο οποίος σε άρθρο του, στην εφημερίδα Helsingin Sanomat, αναφέρεται και στην προσωπική σχέση που συνδέει τον Φινλανδό Επίτροπο με τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Αλί Μπαμπατζάν, που ξεκίνησε όταν ο τελευταίος ήταν επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπίας στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις Ε.Ε - Άγκυρας. Μια σχέση που χρονολογείται από το 2005, και την οποία, πέρα από τις πάντα θετικές τοποθετήσεις του Φινλανδού Επιτρόπου για την Τουρκία, ακολούθησαν πολλές αναθέσεις στα κατεχόμενα, για εκτελέσεις έργων σε φινλανδικές εταιρείες, ακόμη και στο πλαίσιο της «Οικονομικής Βοήθειας της Ε.Ε. προς τους Τουρκοκυπρίους».
Προσωπική σχέση…
Ο κ. Ρεν είχε καλέσει προ τριετίας, το καλοκαίρι του 2005, τον Αλί Μπαμπατζάν και την οικογένειά του, στο εξοχικό του, στο Mikkeli της Φινλανδίας, στο πλαίσιο άσκησης «προσωπικής διπλωματίας», προκειμένου να γνωρίσει και προσωπικά τον άνθρωπο που, μαζί του, θα έβαζε το σημαντικότερο «στοίχημα» στη μέχρι τότε πολιτική καριέρα του, αυτό, που ο ίδιος ο Όλι Ρεν είχε αποκαλέσει «αγώνα επιβίωσης της διαδικασίας διεύρυνσης».
Ο Μπαμπατζάν, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ήταν, από το πόστο του Υπουργού Οικονομικών της Τουρκίας, ο κύριος υπεύθυνος για τη ραγδαία ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας. Αυτό, λίγη σημασία είχε. Οι φωνές και οι αντιδράσεις σε διάφορες χώρες της Ευρώπης εναντίον της πολιτικής για πλήρη ένταξη της Τουρκίας, ήταν ήδη ένας μεγάλος σκόπελος, και η Άγκυρα έπρεπε να προβεί σε ριζικές μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία της, ώστε να κάνει ένα βήμα προς τα μπρος.
Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Αλί Μπαμπατζάν (κέντρο), ο Σλοβένος ομόλογός του (αριστερά) και Όλι Ρέν (δεξιά) σε συνάντηση στην Άγκυρα 6 Μαΐου 2008 
Οι πιο έντονες φωνές για αναβολή ή χρονική μετάθεση της ένταξης της Τουρκίας, σύμφωνα με τον Hamalainen, έρχονταν από τη γαλλική πλευρά, καθώς ο Γάλλος Πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν είχε συστήσει στην Άγκυρα να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, από τις αρχές Αυγούστου, προτού εκκινήσει η διαπραγματευτική διαδικασία. «Αυτό θα ήταν μια καινούργια προϋπόθεση», έσπευσε να απαντήσει ο Ρεν, απορρίπτοντας τη γαλλική απαίτηση, παρέμβαση που έδινε πλήρη κάλυψη στην Άγκυρα. Υπέδειξε, μάλιστα, πως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η Τουρκία είχε εκπληρώσει τις δύο αυστηρές προϋποθέσεις τις οποίες είχε θέσει ομόφωνα η Ε.Ε. για την έναρξη των διαπραγματεύσεων: το τουρκικό ποινικό δίκαιο είχε μεταρρυθμιστεί, και η Τουρκία προεξέτεινε τη συμφωνία τελωνειακής ένωσης με την Ε.Ε., ώστε να ισχύει και με τα νέα κράτη - μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.
Προσφορές σε φινλανδικές εταιρείες
Τα γεγονότα αυτά, ακολούθησε η Φινλανδική Προεδρία, τον Ιούλιο - Δεκέμβριο 2006. Έκτοτε, πολλές προσφορές για έργα στα κατεχόμενα, ακόμη και στο πλαίσιο της «Οικονομικής Βοήθειας της Ε.Ε. προς τους Τουρκοκυπρίους», δίνονται σε φινλανδικές εταιρείες, κυρίως στον τομέα των Τηλεπικοινωνιών, της παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας, κ.α., που ανέρχονται σε εκατοντάδες εκ. ευρώ.
Πηγή:sigmalive
Πηγή:sigmalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου