Σχέδιο σωτηρίας για τους πλούσιους και αδιαφορία για τους φτωχούς

του Χάρη Μπότσαρη

Τελικά όλα λειτούργησαν όπως πρέπει και η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια του «Σχεδίου Σωτηρίας» των χρηματοπιστωτικών εταιρειών που βαφτίστηκε «σωτηρία της εθνικής οικονομίας των ΗΠΑ».

Τα πράγματα ηρέμησαν στην αγορά και ξανάρχισαν οι περιπολίες των γνωστών μεταπρατών μισθοφόρων στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γουόλ Στριτ, καθώς αυτοί είναι οι πραγματικοί τοποτηρητές της πολιτικά ακυβέρνητης από χρόνια χώρας.

Ο Τζον Μακέϊν «θυσίασε» την προεκλογική του εκστρατεία στο βωμό της σωτηρίας των δισεκατομμυριούχων που ξέμειναν από ρευστό και ο Μπαράκ Ομπάμα που είχε τεθεί υπέρ του Σχεδίου εξ’αρχής και το βρήκε καταστροφικό στη συνέχεια, αναθεώρησε πάλι και το υποστήριξε με το εύρημα των «βελτιώσεων».

Κανείς απ’τους δύο δεν λειτούργησε ως ηγέτης και περιορίστηκαν στις εμφανίσεις με τις καλογραμμένες ομιλίες από το παρασκήνιο, παραδίδοντας τα χρήματα της κοινωνίας στους συνήθεις υπόπτους για τα χάλια της οικονομίας.

Τώρα οι επενδυτικές τράπεζες θα μετατραπούν σε εμπορικές και θα δανείζουν με κέρδος το χρήμα των πολιτών που τις τροφοδότησαν, χωρίς καμιά τιμωρία για τους ενόχους και χωρίς καμιά ποινή για τη διαφθορά.

Το βάρος σήκωσαν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι της μεσαίας τάξης που έχουν ετήσιους μισθούς 50.000-75.000 δολάρια, για να σωθούν οι υπάλληλοι της Γουόλ Στριτ που κερδίζουν τουλάχιστον 280.000 δολάρια ετησίως.

Εξασφαλίστηκαν και οι αποδοχές των μεγαλοστελεχών στις χρηματοπιστωτικές εταιρείες, όπως αυτές του Λόϊντ Μπλακφάϊν της Goldman Sachs που κέρδισε 78,7 εκατομμύρια δολάρια το 2007.

Αποδείχθηκε ότι ο κρατικός καπιταλισμός και ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς είναι στην πραγματικότητα οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ενώ κάποιοι σπεύδουν να δηλώσουν ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορούν πλέον εύκολα να χρηματοδοτούν πολέμους με χρήματα που δεν υπάρχουν.

Με το «Σχέδιο Σωτηρίας» δεν σώθηκε ο καπιταλισμός αλλά το τραπεζικό ολιγοπώλιο και θριάμβευσε ο «σοσιαλισμός του οικονομικού ρίσκου», καθώς ο εταιρικός πλούτος κυβερνούσε τις ΗΠΑ και θα εξακολουθεί να τις κυβερνά.

Η φθηνή εργασία της Ασίας θα παράγει προϊόντα που πωλούνται στις ΗΠΑ και το χρήμα από τα κέρδη θα επιστρέφει στη Γουόλ Στριτ για νέα παιχνίδια με βελτιωμένα τοξικά χρηματοπιστωτικά προγράμματα.

Την ίδια στιγμή ο ΟΗΕ ζητά από τις πλούσιες χώρες οικονομική βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες για να μειωθεί κατά 50% η φτώχεια μέχρι το 2015, ένας σχεδιασμός που είναι καταδικασμένος σε αποτυχία λόγω των αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων και των καυσίμων.

Η Γουόλ Στριτ σώθηκε προς το παρόν με την παροχή των 700 δισεκατομμυρίων αλλά ο ΟΗΕ δεν μπορεί να βρει τα 72 δισεκατομμύρια δολάρια που χρειάζονται κάθε χρόνο για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας φτώχειας.

Πηγή:Πρώτο Θέμα