22/05/2024
Η αντίληψή μας για το χρόνο μπορεί να αλλάξει ανάλογα με το τι κοιτάμε. Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Human Behavior, ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο George Mason διαπίστωσαν ότι οι ζωντανές και αξέχαστες οπτικές σκηνές μπορούν να επιβραδύνουν την αντίληψή μας για το χρόνο. Αντίθετα, οι ακατάστατες ή πολύπλοκες εικόνες επιταχύνουν την αντίληψη του χρόνου.
Παρά τη σημασία του, η κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν την αντίληψη του χρόνου παρέμεινε κάπως άπιαστη και έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Μια δημοφιλής θεωρία είναι το μοντέλο του εσωτερικού ρολογιού, το οποίο υποδηλώνει ότι υπάρχει ένας διεγέρτης στον εγκέφαλο που παράγει παρορμήσεις. Η συσσώρευση αυτών των παλμών στη συνέχεια συγκρίνεται με μια αποθηκευμένη αναπαράσταση χρονικών διαστημάτων για τον προσδιορισμό της διάρκειας.
Μια άλλη πιο ενδιαφέρουσα θεωρία επισημαίνει την προγνωστική κωδικοποίηση, η οποία υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος παράγει συνεχώς προβλέψεις για μελλοντικά γεγονότα βασισμένες σε προηγούμενες εμπειρίες και οι αποκλίσεις από αυτές τις προβλέψεις βοηθούν στη βαθμονόμηση της αίσθησης του χρόνου.
Πρόσφατη έρευνα υπογραμμίζει επίσης τη σύνδεση μεταξύ της αντίληψης του χρόνου και της μνήμης. Οι εικόνες που γίνονται αντιληπτές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απομνημονεύονται καλύτερα, κάτι που μπορεί να έχει προσαρμοστικά οφέλη για τον εγκέφαλο βελτιώνοντας την κωδικοποίηση και τη διατήρηση σημαντικών πληροφοριών.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων στα οποία οι συμμετέχοντες έκριναν το χρονικό διάστημα που έβλεπαν διάφορες εικόνες. Διαπίστωσαν ότι οι μεγαλύτερες, λιγότερο ακατάστατες σκηνές παρήγαγαν την αντίληψη του μεγαλύτερου χρόνου, ενώ οι περίπλοκες και περίπλοκες εικόνες συντόμευσαν την αντίληψη του χρόνου.
«Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα οπτικά κυκλώματα διαμεσολαβούν ή κατασκευάζουν τον αντιληπτό χρόνο», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης. "[Αυτό] υποδηλώνει μια σύνδεση μεταξύ των χαρακτηριστικών της εικόνας, της αντίληψης χρόνου και της μνήμης που μπορεί να διερευνηθεί περαιτέρω χρησιμοποιώντας μοντέλα οπτικής επεξεργασίας."
Αυτή η ανακάλυψη αμφισβητεί την παραδοσιακή κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος κωδικοποιεί τον χρόνο κατά την αισθητηριακή επεξεργασία. Ο Δρ Martin Wiener και η ομάδα του προτείνουν ότι ο χρόνος μπορεί να διαμορφωθεί νωρίτερα στη διαδικασία, ανεξάρτητα για κάθε αίσθηση, κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόησή μας για τις γνωστικές διαδικασίες.
Στο μέλλον, οι ερευνητές σχεδιάζουν να επεκτείνουν τη μελέτη τους για να συμπεριλάβουν μια πιο ποικιλόμορφη ομάδα συμμετεχόντων και να χρησιμοποιήσουν τεχνολογίες νευροαπεικόνισης για να εξερευνήσουν σε βάθος τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από αυτά τα φαινόμενα. Αυτό θα μπορούσε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς η αντίληψή μας για το χρόνο διαμορφώνεται από οπτικά ερεθίσματα και πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε τομείς που κυμαίνονται από την ψυχολογία έως τη διαφήμιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου