Μπορεί να ακούγεται σαν σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά η NASA και οι επιστήμονες ανησυχούν για εξωγήινους ιούς που θα μπορούσαν να μολύνουν τη Γη.
Καθώς προετοιμάζεται η αποστολή στον Άρη, καθηγητές του Στάνφορντ παροτρύνουν τη NASA να κάνει πρωτόκολλα πλανητικής προστασίας.
Ο καθηγητής Αεροναυπηγικής και Αστροναυτικής του πανεπιστημίου Στάνφορντ, Scott Hubbard είπε σε συνέντευξή του ότι απαιτείται να δημιουργηθούν πρωτόκολλα που θα εμποδίσουν τους εξωγήινους ρύπους να μεταφερθούν στη γη, με τα διαστημόπλοια και τους αστροναύτες.
Τα μηχανικά συστήματα θα πρέπει να υποβληθούν σε διαδικασία χημικού καθαρισμού και θερμικής αποστείρωσης ενώ τα δοχεία που περιέχουν δείγματα από τον Άρη, πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν να περιέχουν Ebola ιό, μέχρι να αποδειχθούν ασφαλή.
ο Scott Hubbard προτείνει επίσης ότι οι αστροναύτες πρέπει να μπουν σε καραντίνα, μόλις κάνουν προσεδάφιση στη γη, όπως έγινε με τους πρώτους αστροναύτες που επισκέφτηκαν την σελήνη, στο διαστημικό πρόγραμμα Απόλλων.
Ο Jim Bridenstine (NASA Administrator) ανακοίνωσε πέρυσι ότι η Αμερικανική NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), στοχεύουν να στείλουν
ανθρώπους στον Άρη, κάποια στιγμή τη δεκαετία του 2030 - και ίσως το 2035.
Αν και συναρπαστική, η αποστολή θα μπορούσε να είναι επιζήμια για τη Γη, εάν οι ήρωες του διαστήματος επιστρέψουν μεταφέροντας εξωγήινους ρύπους.
Τα ειδικά δοχεία που επιστρέφουν με τα δείγματα ηλικίας εκατομμυρίων ετών, στην επερχόμενη αποστολή Mars 2020 -που στέλνει το NASA's Perseverance Rover, θα πρέπει να «ψηθούν σε υψηλή θερμοκρασία», ώστε το ανθρώπινο προσωπικό να μπορεί να αλληλεπιδράσει μαζί τους
Οι προηγούμενες διαστημικές αποστολές στον Άρη, όπως οι Viking I και II στα μέσα της δεκαετίας του 1970, χρησιμοποίησαν πυραύλους υψηλού προϋπολογισμού που μπορούσαν να αποστειρωθούν χρησιμοποιώντας μόνο έντονη θερμότητα.
Ωστόσο, τώρα που οι πύραυλοι αναπτύσσονται με χαμηλό κόστος τόσο στα πανεπιστήμια όσο και στις εταιρείες, όπως η SpaceX, αυτά τα μικρά σκάφη «θα επιβαρυνθούν από το κόστος της πλανητικής προστασίας».
Ο Hubbard σημειώνει ότι αν και η θερμότητα από μόνη της δεν αρκεί για την απολύμανση της τεχνολογίας, ο συνδυασμός της διαδικασίας με χημικό καθαρισμό μπορεί να είναι αποτελεσματικός.
Το NASA's Perseverance Rover στην αποστολή Mars 2020 θα συγκεντρώσει δείγματα από τον κρατήρα Jezero για αναζήτηση ζωής.
οι ειδικοί ανησυχούν όχι μόνο για τη μόλυνση της Γης, αλλά επίσης για το ότι οι άνθρωποι θα μεταφέρουν τα μικρόβια τους στον Άρη.
Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Nova Southeastern στη Φλόριντα, μαζί με τους συναδέλφους W. Raquel Peixoto και Alexandre Rosado από το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο, προτείνουν ότι τα ανθρώπινα μικρόβια θα ξεκινήσουν τη διαδικασία της γαιοποίησης του κόκκινου πλανήτη και θα δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που μπορεί να διατηρήσει τη ζωή.
Η ομάδα θέλει να αναπτύξει μια διαδικασία που περιλαμβάνει τον έλεγχο υποσχόμενων μικροβίων και την απόρριψη επικίνδυνων πριν από την απελευθέρωσή τους στον Άρη.
Ένα σημαντικό επιχείρημα από τους ερευνητές είναι ότι η πρόληψη της μόλυνσης είναι «σχεδόν αδύνατη», όπως την περιγράφουν οι συγγραφείς στη μελέτη.
Ωστόσο, οι διαστημικές υπηρεσίες έχουν θέσει σε εφαρμογή συγκεκριμένα πρωτόκολλα για να αποτρέψουν τη μόλυνση άλλων πλανητών και ειδικοί έχουν σημειώσει ότι πρέπει να γίνει περισσότερη έρευνα προτού αρχίσουμε να μολύνουμε άλλους κόσμους.
Η ιδέα της προστασίας των ουράνιων σωμάτων χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950 όταν δημιουργήθηκε η φιλοσοφία της πλανητικής προστασίας με μοναδικό σκοπό να προτείνει και να σχεδιάσει τέτοια πρωτόκολλα που προστατεύουν το διάστημα από τα γήινα μικρόβια.
Η ομάδα υποστηρίζει ότι τα μικρόβια μας μπορούν να μολύνουν, επιστημονικά σημαντικές περιοχές του ηλιακού συστήματος - παρόμοια με το πώς μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο μια σκηνή εγκλήματος εάν κάποιος που δεν εμπλέκεται αγγίζει στοιχεία.
Αν και η ιδέα της αποστείρωσης υπάρχει εδώ και δεκαετίες, ο Lopez και η ομάδα του πιστεύουν ότι είναι αναπόφευκτο τα μικρόβια μας να φτάσουν στον Άρη και σε άλλους πλανήτες.
«Κυρίως, η μικροβιακή εισαγωγή δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία αλλά αναπόφευκτη», γράφει στο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο FEMS Microbiology Ecology.
πηγή 9-5-20
https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-8302271/Expert-calls-protocols-alien-viruses-infecting-Earth-humans-visit-Mars.html?ito=social-twitter_mailonline
ΤΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΑΡΗ;
Η πιθανότητα ύπαρξης ζωής στον Άρη είναι θέμα σημαντικού ενδιαφέροντος στην αστροβιολογία λόγω της εγγύτητας και ομοιότητας του πλανήτη με τη Γη.
Αθροιστικά στοιχεία δείχνουν ότι κατά την αρχαία περίοδο του Νώε, στην επιφάνεια του Άρη υπήρχε νερό σε υγρή μορφή και ίσως ήταν κατοικήσιμη για μικροοργανισμούς.
Φέτος το ρόβερ ExoMars θα εξορύξει δείγματα υπεδάφους. Το ρομποτικό ρόβερ της NASA Άρης 2020 (Mars 2020) [το νέο επίσημο όνομα του ρόβερ είναι «Perseverance» (Επιμονή ή Καρτερία)] προγραμματίζεται να εκτοξευτεί φέτος τον Ιούλιο με ένα πύραυλο Atlas V και να φθάσει στον ‘Αρη το Φεβρουάριο του 2021. θα αναζητήσει ίχνη παλαιάς μικροβιακής ζωής, θα μελετήσει το κλίμα και τη γεωλογία του πλανήτη και θα συλλέξει δείγματα πετρωμάτων και σκόνης. Θα αποθηκεύσει δεκάδες από τα δείγματα για πιθανή μεταφορά σε Γήινα εργαστήρια περί το 2020-2030.
Ιάπωνες βιολόγοι βρήκαν τεράστιο αριθμό μικροβίων στο πάχος των κατεψυγμένων θραυσμάτων λάβας, τα οποία πριν από εκατομμύρια χρόνια ρίχτηκαν στον πυθμένα των ωκεανών από υποβρύχια ηφαίστεια.
Το έργο τους δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Communications Biology.Πιο πρόσφατα, οι βιολόγοι έχουν προτείνει ότι η γήινη ζωή υπάρχει μόνο στην επιφάνεια του πλανήτη, στα ανώτερα στρώματα νερού και εδάφους, όπου υπάρχει αρκετό οξυγόνο, ιχνοστοιχεία και θρεπτικά συστατικά. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι επιστήμονες αποκάλυψαν πολλές ενδείξεις ότι τα όρια της βιόσφαιρας είναι αισθητά ευρύτερα.
Συγκεκριμένα, οι ωκεανολόγοι βρήκαν ένα ασυνήθιστο καταφύγιο για τη ζωή. Μεγάλες αποικίες μικροβίων ακόμη και στο κάτω μέρος της τάφρου Mariana - το βαθύτερο μέρος της Γης, καθώς και στο πάχος των θαλάσσιων και χερσαίων πετρωμάτων, τα οποία εξήχθησαν από βάθος αρκετών εκατοντάδων μέτρων. Επιπλέον, πολλά είδη «υπόγειων» πολυκυτταρικών ζώων έχουν ανακαλυφθεί από ζωολόγους, συμπεριλαμβανομένων των χιλιοστόπλευρων και των νηματωδών, που ζουν σε βάθος πολλών χιλιομέτρων εντός σπηλαίων και ορυχείων.
οι πυκνές συγκεντρώσεις μικροβιακών κυττάρων σε ρωγμές αρχαίου φλοιού βαθιά κάτω από τον πυθμένα που ανακάλυψαν οι ερευνητές με επικεφαλής τον Yohei Suzuki, (an associate professor of earth and planetary science at the University of Tokyo) δείχνουν ίσως την πιθανή
πρωτόγονη ζωή στον Κόκκινο πλανήτη.
Τα ευρήματα της ομάδας δημοσιεύθηκαν στις 2 Απριλίου στο Communications Biology, ένα διαδικτυακό επιστημονικό περιοδικό.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η πυκνότητα των μικροβίων που βρέθηκαν πολύ κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας ήταν συγκρίσιμη με εκείνη στο ανθρώπινο έντερο.
Η παρουσία άφθονης μικροβιακής ζωής σε βράχους βασάλτη που σχηματίστηκε στην αρχαιότητα σε βάθη του ωκεανού, όπου οι πηγές ενέργειας όπως το φως και το ζεστό νερό - βασικά συστατικά για τη διατήρηση της ζωής είναι σπάνιες - άφησε έκπληκτους τους ερευνητές.
Οι ερευνητές πρότειναν ότι μπορεί να υπάρχουν κρυμμένα ίχνη μικροβίων που μπορούν να τρέφονται με σίδηρο και άλλες ανόργανες ουσίες, καθώς υπάρχουν πολλά από αυτά στη λάβα.
Με την καθοδήγηση αυτής της ιδέας, οι επιστήμονες ανέλυσαν τη σύνθεση των δειγμάτων παγωμένης λάβας που συνέλεξαν κατά τη διάρκεια μιας από τις αποστολές στις κεντρικές περιοχές του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού. Απομακρύνθηκαν σε βάθος 125 μέτρων από την κάτω επιφάνεια, η οποία, με τη σειρά της, διαχωρίζεται από την ατμόσφαιρα με ένα στρώμα νερού πέντε χιλιομέτρων.
Το νερό στην περιοχή έχει βάθος περίπου 5.000 μέτρα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός Διεθνούς Προγράμματος Ανακάλυψης Ωκεανού (IODP).
στις ρωγμές βράχων στη βαθιά θάλασσα, ο πηλός σχηματίζεται ως φυσική αντίδραση με θαλασσινό νερό.
οι επιστήμονες επεξεργάστηκαν τα δείγματα από τον βυθό που περιείχαν άργιλο που ελήφθη από τους βράχους, με φωτεινή βαφή που συνδυάζεται με DNA και ανακάλυψαν ότι δισεκατομμύρια ζωντανά βακτήρια βρέθηκαν σε πήλινες φλέβες σε αυτούς τους βράχους .
έκπληκτοι ανακάλυψαν συγκεντρώσεις άνω των 10 δισεκατομμυρίων μικροβίων ανά κυβικό εκατοστό, ισοδύναμη με την πυκνότητα που βρέθηκε στο ανθρώπινο έντερο.
Μια ανάλυση DNA έδειξε ότι τα μικρόβια σχετίζονται στενά με ένα βακτήριο που χρησιμοποιεί οργανικές ουσίες ως πηγή ενέργειας, ανέφεραν οι ερευνητές.
Τα βακτήρια εισχώρησαν σε αυτές τις ρωγμές πριν από εκατομμύρια χρόνια και έμαθαν να ζουν σε αυτές τις συνθήκες. Νερό και οξυγόνο που εισχωρούν στα βαθιά στρώματα του κατεψυγμένουν μάγματος, τροφοδοτούν τα βακτήρια με τις απαραίτητες ουσίες για την επιβίωση τους,
τα μικρόβια ήταν παρόντα σε τόσο μεγάλες πυκνότητες σε βράχους βασάλτη 100 εκατομμυρίων ετών και στον πυθμένα μιας ωκεανικής περιοχής όπου η παροχή ενέργειας είναι χαμηλή."
Πιστεύεται ότι ο φλοιός στον Άρη καλύπτεται από βασάλτη που δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα που εμφανίστηκε πριν από 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες πιστεύουν επίσης ότι ο πηλός σχηματίστηκε από μια αντίδραση με νερό στον Άρη έως και πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια.
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το νερό ρέει ακόμα υπόγεια στον Άρη.
«Οι ρωγμές στα βασάλτη θα γίνουν ένας σημαντικός στόχος στην προσπάθεια ανίχνευσης της ζωής στον Άρη», δήλωσε ο Suzuki.
πηγές 3-4-20
http://www.asahi.com/ajw/articles/13268777
Παρόμοια αποθέματα πηλού, όπως ανέφερε ο Suzuki, βρήκε πρόσφατα το Curiosity rover.
Ως εκ τούτου, η ανακάλυψη των Ιαπώνων βιολόγων έχει ήδη προσελκύσει την προσοχή εμπειρογνωμόνων της NASA που σκοπεύουν να οργανώσουν την αναζήτηση και τη συλλογή τέτοιων πετρωμάτων χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του επόμενου rover, του Perseverance rover, το οποίο έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2020.
πηγή 4-5-20
https://esoreiter.ru/news/0420/v-zastyvshey-lave-podvodnyh-vulkanov-nashli-milliardy-marsianskih-bakteriy.html
Νερό
Όταν αναζητούν ζωή στον Άρη, οι ειδικοί συμφωνούν ότι το νερό είναι το κλειδί.
Αν και ο πλανήτης είναι τώρα βραχώδης και άγονος με νερό κλειδωμένο σε πολικούς πάγους, θα μπορούσε να υπήρχε νερό στο παρελθόν.
Το 2000, οι επιστήμονες εντόπισαν για πρώτη φορά στοιχεία για την ύπαρξη νερού στον Άρη.
Ο Nasa Mars Global Surveyor βρήκε ρεματιές που θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί με ροή νερού.
Η συζήτηση συνεχίζεται ως προς το εάν αυτές οι επαναλαμβανόμενες πλαγιές (RSL) θα μπορούσαν να είχαν σχηματιστεί από τη ροή του νερού.
Μετεωρίτες
Η Γη έχει χτυπηθεί από 34 μετεωρίτες από τον Άρη, τρεις από τους οποίους πιστεύεται ότι έχουν τη δυνατότητα να φέρουν στοιχεία για την προηγούμενη ζωή στον πλανήτη, γράφει το Space.com .
Το 1996, οι ειδικοί βρήκαν έναν μετεωρίτη στην Ανταρκτική γνωστό ως ALH 84001 που περιείχε απολιθωμένα βακτήρια που μοιάζουν με σχηματισμούς.
Ωστόσο, το 2012, οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό το οργανικό υλικό είχε σχηματιστεί από ηφαιστειακή δραστηριότητα χωρίς τη συμμετοχή της ζωής.
Σημάδια ζωής Τα πρώτα κοντινά πλάνα του πλανήτη έγιναν από την αποστολή Mariner 4 του 1964.
Αυτές οι αρχικές εικόνες έδειξαν ότι ο Άρης έχει μορφές εδάφους που θα μπορούσαν να είχαν σχηματιστεί όταν το κλίμα ήταν πολύ υγρό και ως εκ τούτου ίσως ήταν φιλόξενες για ζωή.
Το 1975, ξεκίνησε η πρώτη τροχιά Viking orbiter και παρόλο που δεν ήταν πειστικό, άνοιξε το δρόμο για άλλους landers.
Πολλά rovers, orbiters and landers έχουν τώρα αποκαλύψει στοιχεία για νερό κάτω από τον φλοιό και ακόμη και περιστασιακή βροχόπτωση.
Νωρίτερα φέτος, το Curiosity rover της Nasa βρήκε δυνητικά δομικά στοιχεία της ζωής σε μια αρχαία λίμνη του Άρη.
Τα οργανικά μόρια που διατηρούνται σε βάθος 3,5 δισεκατομμυρίων ετών στον κρατήρα Gale - πιστεύεται ότι περιείχε κάποτε μια ρηχή λίμνη με το μέγεθος της λίμνης Okeechobee της Φλόριντα - υποδηλώνουν ότι οι συνθήκες τότε μπορεί να ήταν ευνοϊκές για τη ζωή.
Οι μελλοντικές αποστολές στον Άρη σχεδιάζουν να φέρουν δείγματα στη Γη για να τα δοκιμάσουν πιο διεξοδικά.
Μεθάνιο
Το 2018, το Curiosity επιβεβαίωσε επίσης απότομες εποχιακές αυξήσεις μεθανίου στην Martian ατμόσφαιρα.
Οι ειδικοί δήλωσαν ότι οι παρατηρήσεις μεθανίου παρέχουν «μία από τις πιο συναρπαστικές» υποθέσεις, για την τωρινή ζωή.
Οι μετρήσεις του μεθανίου του Curiosity πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια 4,5 χρόνων της Γης, καλύπτοντας τμήματα τριών Martian ετών.
Εποχικές κορυφώσεις εντοπίστηκαν στα τέλη του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο και στα τέλη του χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο.
Το μέγεθος αυτών των εποχιακών κορυφώσεων - by a factor of three - ήταν πολύ περισσότερο από ό, τι περίμεναν οι επιστήμονες.
πηγή
https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-8302271/Expert-calls-protocols-alien-viruses-infecting-Earth-humans-visit-Mars.html?ito=social-twitter_mailonline
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου