Τον περασμένο Μάρτιο μία φρικτή υπόθεση ήρθε στο φως της επικαιρότητας. Στη πόλη Cleveland του Texas, ένα 11χρονο κορίτσι, λατινοαμερικανικής καταγωγής, βιάστηκε από 14 άνδρες. Η ηλικία των κατηγορούμενων κυμαίνεται μεταξύ 14 και 26 ετών. Συμμέτοχοι σε όλη αυτή τη φρίκη ήταν άλλοι 5 ανήλικοι. Και οι 19 ήταν μαύροι / Αφροαμερικάνοι. Πολλοί από τους δράστες είχαν παρελθόν με ναρκωτικά, ληστείες και όπλα. Το κορίτσι κακοποιήθηκε τουλάχιστον πέντε φορές, από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως τις αρχές του Δεκέμβρη. Οι Αρχές ξεκίνησαν τις έρευνες, όταν ένας φίλος του κοριτσιού, μίλησε σε μια καθηγήτρια για ένα βίντεο που έδειχνε το βιασμό της σε ένα εγκαταλελειμμένο εγκαταλειμμένο τροχόσπιτο. Ο πατέρας του κοριτσιού λέει ότι το παιδί του δεν πρόκειται ποτέ να το ξεπεράσει. Η υπόθεση προκάλεσε οργή και φυλετικές εντάσεις στην περιοχή, μεταξύ λατινοαμερικάνων και αφροαμερικάνων. Ένας από τους δράστες, ο 18 χρονος Jared Cruse (φωτογραφία κάτω με την τσάντα) έγραψε στη σελίδα του στο facebook: «Ο νόμος νομίζει ότι μας έχει κλειδώσει. Αλλά δεν θα σταματήσουν το λαό μου» ('The laws think they got us locked...but that don't stop my people')
Από μία τέτοια ιστορία είναι εντελώς απίθανο να «εμπνευστεί» το Χόλυγουντ και να φτιάξει καμιά ταινία. Δεν ταιριάζουν οι ρόλοι.
Η σύγχρονη «βιομηχανία του θεάματος» αρέσκεται σε συγκεκριμένα πρότυπα, τα οποία στην συνέχεια παρουσιάζει με τα πιο έντονα χρώματα στο ‘φιλοθέαμον κοινόν’, που «διαμορφώνει γνώμη» και «άποψη». Έτσι το Χόλυγουντ προωθεί μία συγκεκριμένη ατζέντα, ενώ ταυτόχρονα βγάζει λεφτά. Διπλό το κέρδος. Αποτελεί απαράβατο κανόνα όταν το Χόλυγουντ καταπιάνεται με θέματα όπως η φυλή ή ο ρατσισμός, ο «κακός» να είναι πάντα ο λευκός και το «θύμα» και ο «καλός» της υπόθεσης να είναι ο μαύρος. Για να γίνει πιο απεχθής ο «κακός λευκός», ζει στο Νότο, είναι «συντηρητικός», μιλάει για τον Θεό και κραδαίνει σημαίες της Συνομοσπονδίας. Μια σημαία που, κατά τα κελεύσματα της ‘πολιτικής ορθότητας’, θεωρείται σύμβολο «ρατσισμού» και τείνει να απαγορευτεί ακόμα και στις νότιες πολιτείες.
Μία τέτοια ταινία, που θεωρώ ότι είναι κραυγαλέα προπαγανδιστική είναι το “A Time To Kill” του 1996, που στα ελληνικά ‘μεταφράστηκε’ ως «Η Ετυμηγορία». (Καμία σχέση με την «Ετυμηγορία» - «The Verdict» του 1982, με τον Πωλ Νοιούμαν). Ο πρωτότυπος αγγλικός τίτλος παραπέμπει στο «Καιρός του αποκτείναι», από το βιβλίο του Εκκλησιαστή, της Αγίας Γραφής.
Στο φιλμ, που θεωρείται «δικαστικό δράμα», πρωταγωνιστεί η Sandra Bullock, ο Matthew McConaughey, ο Samuel L. Jackson, ο Kiefer Sutherland, ο Donald Sutherland και ο Kevin Spacey.
Η ταινία η οποία θέλει να πιστέψει ο κόσμος ότι η κατάσταση στον αμερικάνικο Νότο, εν έτει 1996, είναι η ίδια και απαράλλαχτη με εκείνη της δεκαετίας 1950 και ‘ 60, με την Κου Κλουξ Κλάν να αλωνίζει, και τις αρχές να κάνουν τα στραβά μάτια, ζηλεύοντας προφανώς την δόξα του «Mississippi Burning», ταινίας του 1988, που αναφέρεται σε πραγματικά περιστατικά του 1964 στο Mississippi (πάλι!). Ένα δείγμα για το πόσο εξωφρενικά μυθοπλαστική είναι η ταινία, είναι ότι γυρίστηκε στην πόλη Canton του Mississippi, όπου οι λευκοί αποτελούν το 18.64% του πληθυσμού και οι μαύροι το 80.30% !!! Παρόλα αυτά όλοι ένορκοι είναι λευκοί!
Την ταινία, που βασίστηκε σε ένα βιβλίο του John Grisham, σκηνοθέτησε ο Joel Schumacher. Ο Schumacher είναι Εβραιοαμερικάνος και δηλωμένος ομοφυλόφιλος. Οι ταινίες του ‘Batman Forever’ και ‘Batman & Robin’είχαν προκαλέσει αντιδράσεις για τα ομοφυλοφιλικά υπονοούμενα που έκρυβαν.
Παραγωγός της ταινίας ήταν ο Arnon Milchan, Εβραίος, ο οποίος εκτός από παραγωγός ταινιών, υπήρξε και κανονικός πράκτορας των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών και έμπορος όπλων!
Δείτε το trailer:
Παρακάτω θα διαβάσετε μία αντιμυθολογική, αντιχολιγουντιανή, φιλο-νότια ανάλυση από τον Michael A. Hoffman II. (1996) :
“An Incitement to Kill White Southerners and their Culture” / «Μια προτροπή να σκοτώσεις τους Λευκούς Νότιους και τον πολιτισμό τους»
Δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά για αυτή τη κατάπτυστη προπαγανδιστική ταινία - μίσους για όσους γνωρίζουν μια στάλα της αμερικανικής ιστορίας. Ωστόσο, κάτι πρέπει να λεχθεί και για το όφελος της μάζας που δεν γνωρίζει τίποτα και διαμορφώνει ‘άποψη’ σύμφωνα με αυτά που βλέπει, ακούει και της σερβίρουν.
Πρόκειται για μια ταινία για ένα μαύρο πατέρα που εκτελεί δύο λευκούς βιαστές οι οποίοι χτύπησαν και βίασαν την ηλικίας δέκα χρόνων κόρη του. Κανένας χριστιανός και κανένας Νότιος δεν θα είχε πρόβλημα με τη ωμή απόδοση δικαιοσύνης αυτού του πατέρα, ούτε θα ζητούσε ποτέ οποιαδήποτε εκδίκηση κατά του εν λόγω μαύρου για την εκτέλεση της δικαιοσύνης σύμφωνα με τις βιβλικές αρχές (Σχ. ΚΟ: εννοεί το παλαιοδιαθηκικό «οφθαλμόν αντί οφθαλμού») κατά των βιαστών.
Αλλά σε αυτή τη διεστραμμένη ταινία, τα γεγονότα και η ιστορία δεν έχουν καμία σημασία. Αυτός είναι ο κινηματογράφος της ‘πολιτικής ορθότητας’ που σε μία χοντροκομμένη παραλλαγή του απαξιώνει την συντηρητική κοινωνία (του Νότου) και προωθεί τον αντι-λευκό ρατσισμό και το μίσος.
Αλλά το γεγονός ότι ο λευκός συνήγορος υπεράσπισης του μαύρου άνδρα δεν είναι ενάντιος στην θανατική ποινή, αλλά κάποιος που οπλοφορεί, και ότι οι της NAACP (οργάνωση για τα δικαιώματα των μαύρων) αποδεικνύονται οπορτουνιστές και ένας τοπικός μαύρος ιεροκήρυκας άπληστος, δεν μπορούν όλα αυτά, να αντισταθμίσουν το ποταμό κακοήθους δυσφήμησης εναντίον ενός ολόκληρου παραδοσιακού τρόπου ζωής στον λευκό χριστιανικό Νότο, τον οποίον μισεί αυτή η ταινία.
Στο "A Time to Kill" οι συνήθεις ύποπτοι του Χόλιγουντ (Milchan και Schumacher) τα δίνουν όλα για μια εκστρατεία μίσους εναντίον του Χριστιανισμού και της παραδοσιακής νότιας χριστιανικής κουλτούρας. Ένας κακός απαγωγέας της Κλαν απεικονίζεται φορώντας ένα χριστιανικό σταυρό γύρω από το λαιμό του. Οι υπερασπιστές των βιαστών της ταινίας φαντασίας άνθρωποι της Κλαν, προσλαμβάνουν μόνο "θεοφοβούμενους" λευκούς. Η σημαία των Νοτίων εμφανίζεται συνεχώς, ως το έμβλημα της βασιλείας των βιαστών. Όποτε εμφανίζεται στη σκηνή, αντιπροσωπεύει το απόλυτο κακό.
Οι ντόπιοι λευκοί απεικονίζονται – εν έτει 1996 ! – να εκφράζουν τη μονολιθική υποστήριξή τους για φυλετικούς λόγους, στους δύο νεκρούς λευκούς βιαστές και ορισμένοι ζητάνε να καταδικαστεί ένας ευγενής μαύρος πατέρας που τους εκτέλεσε δικαιολογημένα.
Το ότι η συνομοσπονδία προέκυψε εν μέρει για την υπεράσπιση όλων των γυναικών από το βιασμό, είναι κάτι τόσο μακρινό για αυτό το ηλίθιο script, όσο το Μισισιπή από το φεγγάρι! Πρόκειται για μια ταινία που μπορεί να φανεί αξιόπιστη, μόνο όταν το ακροατήριο είναι ένα κοπάδι χήνες άρτια εκπαιδευμένες από την TV.
Η πιο διαβόητη υπόθεση βιασμού παιδιού στην πρόσφατη μνήμη, ήταν ο βιασμός από τρεις μαύρους στρατιώτες που διαπράχθηκε κατά ενός 12χρονου κοριτσιού στην Οκινάουα της Ιαπωνίας. Το έγκλημα αυτό δημιούργησε μεγάλο διεθνές αντίκτυπο και οι άνθρωποι της Οκινάουα ψήφισαν να απαγορευτούν τα αμερικάνικα στρατεύματα στο νησί τους, ως αποτέλεσμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αλλά το Hollywood δεν το νοιάζει η πραγματικότητα, αλλά το νοιάζει να έχει τεράστια κέρδη με το να πετάει κάδους γεμάτους βρωμιές πάνω στους λευκούς.
Λίγο πριν κυκλοφορήσει αυτή η ταινία, ένας νέος λευκός πατέρας στην Καρολίνα, ο Michael Westerman, πυροβολήθηκε θανάσιμα από ένα μπουλούκι νεαρών Αφροαμερικάνων που χωρίς αμφιβολία έθρεψαν την δολοφονική, αντι-λευκή προκατάληψή τους, από ταινίες όπως αυτή. Ο νεαρός λευκός από τη Καρολίνα σκοτώθηκε επειδή έκανε το έγκλημα να κολλήσει ένα αυτοκόλλητο με τη σημαία των Νοτίων στο φορτηγό του.
Τώρα έρχεται ο John Grisham – που υποτίθεται υποστηρίζει τις «παλιομοδίτικες αξίες και τα ήθη» - με τη συνδρομή των Milchan και Schumacher – και κατασκευάζει κακούς Νότιους που θέλουν να εκδικηθούν για τη δολοφονία των δύο λευκών νότιων οι οποίοι ήταν ξένοι προς τον παραδοσιακό πολιτισμό τους, ένα πολιτισμό που καταδικάζει ακριβώς το είδος του βιασμού που απεικονίζεται σε αυτήν την ταινία – είτε είναι μαύρος, είτε άσπρος.
Οι λεφτάδες ποτέ δεν θα τολμούσαν να χρηματοδοτήσουν αυτή το σκουπίδι που προωθεί το μίσος για τους ‘Νότιους ασπρουλιάρηδες’, αν κρεμόταν κάποια χρηματική ποινή εναντίον της. Αλλά προφανώς δεν υπάρχει. Είμαστε ναρκωμένοι μπροστά στην ίδια μας την καταστροφή. Έχουμε τον ‘συνταξιούχο καπετάνιο Μποϊκοτάζ’ κλεισμένο στην ντουλάπα.
Το θέμα των τάξεων είναι επίσης οδυνηρά ξεκάθαρο στο «A Time to Kill». Με εξαίρεση έναν ακρωτηριασμένο αναπληρωτή λευκό σερίφη, όλοι οι καλοί άνθρωποι είναι είτε μαύροι, είτε λευκοί ανήκουν στην υψηλή τάξη, ενώ οι λευκοί στην εργατική τάξη ("redneck assholes", όπως τους λέει ως "δίκαιος" μαύρος σερίφης), είναι όλοι αποκρουστικά τέρατα.
Μία από τις πολλές ηλιθιότητες σε αυτή τη ρατσιστική γελοιότητα, και από τις πιο αποκαλυπτικές, είναι η σκηνή στην οποία ένας από τους κακούς λευκούς χρησιμοποιεί την λέξη "Ν" (‘nigger’, απαγορευμένη λέξη στις ΗΠΑ) και αμέσως μετά ζητάει συγγνώμη για αυτό. Καμία τέτοια συγνώμη δεν ακούγεται ποτέ στις αμέτρητες σκηνές, όταν ακούγεται η λέξη «R» (Redneck).
Μένω βουβός και εμβρόντητος μπροστά στην πορεία του χρόνου και της ειρωνείας του, καθώς γινόμαστε μάρτυρες το πώς μία από τις πιο γενναίες κοινωνίες στη γη - η λευκή χριστιανική Southland - σπιλώνεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε ένας ολόκληρος παραδοσιακός πολιτισμός ευτελίζεται σε ένα κομμάτι χαρτιού υγείας των ΜΜΕ, προς όφελος των bucks του Χόλιγουντ και της ικανοποίησης της ‘ψυχαγωγίας’ ενός κατάκοπου και εκφυλισμένου ακροατηρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου