Ρολόγια, τράπεζες και ...ακραίος ρατσισμός
Στο Μπίρμενσντορφ, λίγο έξω από τη Ζυρίχη, κατασκευάζουν μονοπάτια για 19 πρόσφυγες από τη Β. Αφρική, ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τους 6.000 κατοίκους του
Μετά τη Γαλλία, την Ολλανδία και το Βέλγιο το Κοινοβούλιο της Ελβετίας ψήφισε την περασμένη εβδομάδα νόμο που απαγορεύει στις μουσουλμάνες να καλύπτουν το πρόσωπό τους φορώντας νικάμπ σε δημόσιους χώρους.
Διαμαρτυρία σομαλών προσφύγων έξω από το ελβετικό Κοινοβούλιο για να τους αναγνωρισθεί επίσημα το καθεστώς του πρόσφυγα. Την πρόταση έφερε στη Βουλή ο Οσκαρ Φρέισιγκερ, μέλος του ακροδεξιού κόμματος SPV τρεις μόλις εβδομάδες πριν από τις εθνικές εκλογές, ξυπνώντας τα αντιμεταναστευτικά αισθήματα των Ελβετών, οι οποίοι υιοθετούν όλο και περισσότερο ξενοφοβικές και ρατσιστικές θέσεις.
Τόσο ακραίες όσο και η πρωτοφανής απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης Μπίρμενσντορφ λίγο έξω από τη Ζυρίχη: Σύμφωνα με τη γερμανόφωνη εφημερίδα της Ζυρίχης «Tages Anzeiger» η τοπική αρχή κατασκευάζει ειδικό μονοπάτι για 19 πρόσφυγες που μεταφέρθηκαν πρόσφατα στην περιοχή προκειμένου να μην «μπλέκονται στα πόδια των ντόπιων».
Το 2010 η διοίκηση του καντονίου ενέκρινε τις αιτήσεις των 19 προσφύγων από τη Βόρεια Αφρική για παροχή ασύλου, γεγονός που εξόργισε τους έξι χιλιάδες κατοίκους της πόλης.
Οι δρόμοι γέμισαν αφίσες με τη φράση «Οχι εδώ», θυμίζοντας την περίφημη απάντηση των Ελβετών την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε όσους ζητούσαν άσυλο στη χώρα, «Η βάρκα είναι γεμάτη».
Παράλληλα οι κάτοικοι του Μπίρμενσντορφ κατάθεσαν σαράντα προσφυγές στα δικαστήρια αμφισβητώντας τη νομιμότητα της απόφασης να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες, οι οποίες ωστόσο απερρίφθησαν λίγους μήνες αργότερα.
Ως απάντηση η δημοτική αρχή ξέθαψε τακτικές από το παρελθόν, ανοίγοντας ειδικά μονοπάτια για τους πρόσφυγες, στα χνάρια των αντίστοιχων ναζιστικών για τους Εβραίους, απαγορεύοντας στους νεοφερμένους να χρησιμοποιούν τους δρόμους της πόλης.
Τα μονοπάτια ξεκινούν από το σιδηροδρομικό σταθμό και οδηγούν μέσα από μια δασική έκταση στους καταυλισμούς που κατασκευάστηκαν στα περίχωρα. Σκοπός είναι «να μην πλησιάζουν καθόλου την κατοικημένη περιοχή», όπως εξήγησε η Ανεγρέτ Γρόσεν, επικεφαλής των κοινωνικών υπηρεσιών της πόλης.
Λίγα μεταχειρισμένα έπιπλα και πολλοί ψηλοί φράχτες και θάμνοι, για την κατασκευή των οποίων δαπανήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων, κρατούν τους εξαθλιωμένους πρόσφυγες μακριά από τα βλέμματα των ντόπιων και των τουριστών, ώστε να μη «διαταράσσεται η αισθητική τους».
Το παράδοξο είναι ότι στη μικρή αυτή ελβετική πόλη ζουν εδώ και χρόνια αρκετοί μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς, η πλειονότητα των οποίων είναι μεταξύ αυτών που αντιτίθενται σθεναρά στην εγκατάσταση των προσφύγων.
«Μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή των μονοπατιών οι πρόσφυγες τριγυρνούν ελεύθερα στην πόλη, όμως μόλις εκφραστεί η παραμικρή ενόχληση από τους κατοίκους θα τους ζητηθεί να περιοριστούν στο μονοπάτι», ξεκαθάρισε ο δήμαρχος της πόλης, Στέινερ.
Απόψεις που δεν απέχουν από αυτή του Οσκαρ Φρέισιγκερ ότι «σε μια εποχή που η ασφάλεια στους δρόμους χάνεται, πολλοί κρύβονται πίσω από νικάμπ, κουκούλες ή μάσκες για να βιαιοπραγήσουν ή να αποφύγουν την αναγνώριση της ταυτότητάς τους». Ούτε από την επίσημη άποψη του κόμματός του ότι «τα επιδόματα για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες είναι πεταμένα λεφτά».
* «Η απαγόρευση της μαντίλας θα βοηθήσει στην αποφυγή ενός θρησκευτικού πολέμου» υποστήριξε στην προεκλογική του καμπάνια ο ακροδεξιός Οσκαρ Φρέισινγκερ. Οπως και το 2009, που υποστήριξε σθεναρά την κατάργηση των μιναρέδων και την απαγόρευση κατασκευής νέων, μια απόφαση που στήριξαν με δημοψήφισμα οι Ελβετοί αλλά κατακρίθηκε έντονα διεθνώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου