Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Υπό αμφισβήτηση οι «εγγυήτριες δυνάμεις» της Κύπρου

Τι σηματοδοτεί το ψήφισμα της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, με το οποίο τίθεται υπό αμφισβήτηση η συμφωνία για την εγκαθίδρυση εγγυητριών δυνάμεων στη νήσο

Το θέμα της κατάργησης του καθεστώτος των τριών «εγγυητριών» δυνάμεων της Κύπρου, το οποίο επιβλήθηκε στη Ζυρίχη, θα έπρεπε να το θέσουμε εμείς, και μάλιστα από τη στιγμή που εντάχθηκε η Κύπρος στην Ε.Ε. Λόγω όμως του ότι ασχολούμαστε μόνο με σοβαρά θέματα (όπως η «αειφόρος ανάπτυξη της υφηλίου»), αυτό το ήσσονος σημασίας για εμάς θέμα, το φέρνει στην επικαιρότητα το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο τίθεται υπό αμφισβήτηση η συμφωνία για την εγκαθίδρυση εγγυητριών δυνάμεων στη νήσο. Το ψήφισμα αυτό παρέχει την ευκαιρία στην Κύπρο να προχωρήσει σε ολοκληρωτική άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και να απαλλαγεί από τις ξένες εγγυήτριες δυνάμεις (Ελλάδα - Τουρκία - Βρετανία).

Να υπενθυμίσουμε, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία στηρίχθηκε στις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου (12 & 19 Φεβρουαρίου 1959, αντίστοιχα), με βάση των οποίων προήλθε το Σύνταγμα του κράτους, στα δε θεμελιώδη άρθρα του ενσωματώθηκαν η Συνθήκη Εγγύησης και η Συνθήκη Συμμαχίας. Η Συνθήκη Εγγύησης προβλέπει ότι η Ελλάδα, η Τουρκία και η Βρετανία εγγυώνται την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα, την ασφάλεια της Κύπρου, καθώς και την κατάσταση πραγμάτων που καθιερώθηκαν από τα θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματός της. Και με τη Συνθήκη Συμμαχίας προβλέπεται η υποχρέωσή τους να συνεργάζονται σε θέματα άμυνας, με αποτέλεσμα να βρεθούν στο νησί νόμιμα τουρκικές και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγύησης, σε περιπτώσεις παραβίασής της, οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις υποχρεώνονται να διαβουλεύονται μεταξύ τους για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων και αν δεν συμφωνήσουν σε κοινή συνδυασμένη ενέργεια, τότε κάθε μια από τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις έχει το δικαίωμα να ενεργήσει μόνη της, με αποκλειστικό σκοπό να επαναφέρει τα πράγματα στην προηγούμενη σωστή κατάσταση.

Η Γερμανίδα βουλευτής των Ελεύθερων-Δημοκρατών, κ. Μ. Σούστερ, σημειώνει στην έκθεσή της ότι είναι αμφίβολο κατά πόσο η "Συνθήκη Εγγυήσεων" μπορεί να θεωρεί έγκυρη σήμερα, είτε διότι έχουν πάψει να υφίστανται οι λόγοι ισχύος της, είτε διότι ήδη υπήρξε σοβαρή παραβίαση, με τη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας, που οδήγησαν, σύμφωνα με το ψήφισμα, σε μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Βέβαια, η Τουρκία εκστράτευσε στην Κύπρο το 1974, ενώ η "Συνθήκη Εγγυήσεων" δεν της παρείχε το δικαίωμα για στρατιωτική δράση χωρίς προηγουμένως να διαβουλευθεί με τις άλλες δυο δυνάμεις -όπως γράψαμε παραπάνω-, αλλ’ ούτε επέτρεπε την παραμονή των στρατευμάτων της στο νησί μετά την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης. Άλλωστε, καμιά χώρα, πλην της Τουρκίας, δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα την ύπαρξη «τουρκοκυπριακού κράτους».

Και ενώ η Κύπρος κατέστη μέλος της Ε.Ε. παρατηρείται η παγκόσμια πρωτοτυπία στα διπλωματικά χρονικά, να υπάρχει κράτος-μέλος του οποίου τμήμα να κατέχει ξένη χώρα, με την οποία η Ε.Ε. να συζητά για ένταξή της, χωρίς να απαιτεί την προηγούμενη αποχώρηση των στρατευμάτων της από το κράτος-μέλος. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε ότι οι ισχυροί της γης, ερμηνεύουν το διεθνές δίκαιο κατά το συμφέρον τους.

Σήμερα, θα έλεγε κάποιος, έχουν ωριμάσει τα πράγματα για κατάργηση της Συνθήκης Εγγύησης, γεγονός που θα στερούσε από την Τουρκία και το ψευτοεπιχείρημά της ότι ο στρατός της βρίσκεται στο νησί, με το δικαίωμα του εγγυητή της τάξης. Και εφ’ όσον η Ελλάδα δεν θα είχε αντίρρηση, θα πλησίαζε ο χρόνος όπου η Συνθήκη αυτή δεν θα είχε νόημα ισχύος. Αλλ’ όμως, το πρόβλημα δημιουργείται με την επιθυμία της Βρετανίας να διατηρήσει τις Βάσεις της στην Κύπρο, η ύπαρξη των οποίων στηρίζεται στη Συνθήκη Εγγυήσεων.

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι τη Συνθήκη να αντικαταστήσει μια συμφωνία μακρόχρονης ενοικίασης του εδάφους των Βάσεων. Αυτό δεν παρέχει στη Βρετανία τη βεβαιότητα της μονιμότητας. Αλλά και δεν της δίνει και τα δικαιώματα που έχει ως εγγυήτρια δύναμη. Έχει μετατρέψει τις Βάσεις σε κράτος εν κράτει (δεν έχει πληρώσει εδώ και 50 χρόνια, ούτε το ελάχιστο ενοίκιο που υποχρεούται) με το δε κατάπτυστο Σχέδιο Χάνεϊ (με το ψευδώνυμο Ανάν) θα είχε και υφαλοκρηπίδα αν ψηφιζόταν!

Το γεγονός της έναρξης ερευνών από την Κύπρο για εντοπισμό ενεργειακών κοιτασμάτων στην περιοχή, αποδεικνύει τους λόγους της βιασύνης των Βρετανών να ψηφιστεί το ανθελληνικό σχέδιο (που μας πίεζαν και Έλληνες πολιτικοί να το υποστηρίξουμε), διότι θα είχαν και οι Βρετανοί ΑΟΖ και δικαιώματα επί του κυπριακού πλούτου. Αναρωτιέμαι, αν όσοι υποστήριζαν το αποκαλούμενο Σχέδιο Ανάν, μελέτησαν τα επακόλουθα, όπως το μελετήσαμε εμείς και το απορρίψαμε. Αν όχι, είναι ακατάλληλοι για πολιτικοί. Αν ναι, συνειδητά εξυπηρετούσαν τα βρετανικά σχέδια. Ο καθένας διαλέγει και παίρνει.

Ο Μακεδών

Δεν υπάρχουν σχόλια: