Ελλάς: Το νέο προτεκτοράτο

Του Κώστα Πικραμένου*

Η κάθοδος στελεχών Γερμανικών επιχειρήσεων στην Αθήνα και η προκλητική εμφάνιση του Γερμανού Aντικαγκελάριου Ρέσλερ προκάλεσε στην Ελληνική κοινή γνώμη αίσθημα εθνικής ταπείνωσης. Η περήφανη Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων (2004) κατέληξε χρεοκοπημένη Ψωροκώσταινα της ευρωζώνης (2011).

Ο Έλληνας, εκτός της προσωπικής ανασφάλειας και του οικονομικού αδιεξόδου που αντιμετωπίζει, λόγω της ύφεσης και του Μνημονίου, νιώθει ότι προσβάλλεται η τιμή και η υπόληψη του ως πολίτη ενός Κράτους- προτεκτοράτου Γερμανικών και Γαλλικών συμφερόντων.

Δεν είναι μόνο ο εμπαιγμός περί των Γερμανικών αποζημιώσεων (για τα Ναζιστικά εγκλήματα πολέμου) που αποδεικνύει την αναξιοπρέπεια και το ραγιαδισμό της Ελληνικής πολιτικό-οικονομικής ελίτ, δεν είναι μόνο η πρόσκληση (της κυβέρνησης ΓΑΠ) για επενδύσεις προς τους χθεσινούς χρηματοδότες και μιζαδόρους των κομμάτων εξουσίας (Siemens, Thyssen κ.α), δεν είναι μόνο η μόνιμη πλέον εγκατάσταση (στην Αθήνα) Γάλλων και Γερμανών τοποτηρητών που θα διοικούν de facto την Ελλάδα, δεν είναι μόνο οι προτάσεις της Τρόϊκας για κατάργηση της – ούτως ή άλλως – απαράδεκτης Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αυτό που ενοχλεί κατάφωρα την Ελληνική κοινή γνώμη και προσβάλλει την αξιοπρέπεια του μέσου Έλληνα πατριώτη είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται 180 χρόνια μετά....

Από τους αντιβασιλείς του Όθωνα που «έπρεπε» να οργανώσουν το υπό γέννηση Εθνικό Κράτος φτάσαμε (2 αιώνες μετά) στους γραφειοκράτες της Bundesbank που πρέπει να βάλουν σε τάξη τα οικονομικά της χρεοκοπημένης Ελλάδας. Και τα ερωτήματα που δημιουργούνται στο μυαλό εκάστου εξ ημών λαμβάνουν πλέον υπαρξιακή διάσταση:

1) Σε τι χρησιμεύει να διεξάγονται πλέον κοινοβουλευτικές εκλογές; Τι εξυπηρετεί η ύπαρξη κομμάτων και μάλιστα αποδεκτών κρατικής επιχορήγησης;

2) Γιατί να λάβω μέρος σε δημοψηφίσματα εφόσον αυτά διεξάγονται για να «νομιμοποιούνται» ειλλημένες αποφάσεις που μεταβάλλουν την Ελλάδα σε αποικία ιθαγενών χαμηλού εργατικού κόστους;

3) Γιατί να κάνω τη θητεία μου στον Ελληνικό Στρατό από τη στιγμή που η εδαφική ακεραιότητα και η εθνική ανεξαρτησία είναι υποθηκευμένη υπό Γερμανο-Γαλλική κηδεμονία; Ποιος είναι ο εχθρός; Και ποιος ο φίλος;

4) Γιατί να πληρώνω φόρους (έκτακτους και τακτικούς) εφόσον αυτοί δεν έχουν ανταποδοτικό όφελος και εξυπηρετούν τοκογλύφους εγχώριους και ξένους;

5) Γιατί να ταξιδεύω με Ελληνικό διαβατήριο εφόσον πλέον θα με αντιμετωπίζουν ως τριτοκοσμικό και υποψήφιο μετανάστη;

Η καταστάση που ξεκίνησε να διαμορφώνεται επίσημα (από το Μάιο 2010) και πλέον παγιώνει τα βασικά χαρακτηριστικά της αφορά σε μία χώρα η οποία, προκειμένου να στηριχθεί το ευρώ (του Γαλλό-Γερμανικού άξονα), πρέπει να μείνει στην ευρωζώνη υπό κηδεμονία αποικιακής μορφής. Το τετράπτυχο α) κυβερνήσεις συναίνεσης β) φτηνό εργατικό δυναμικό γ) ελάχιστο κοινωνικό κράτος δ) υποτυπώδης Άμυνα και Διπλωματία αποτελούν τις παραμέτρους του σχεδίου για την Ελλάδα - προτεκτοράτο που κατασκευάζεται...

Η Νέα Δημοκρατία (αν και όταν) εκλεγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί (και μόνο) την υφιστάμενη κατάσταση που θα της κληροδοτήσει η κυβέρνηση ΓΑΠ (του 20% των ερωτηθέντων στις δημοσκοπήσεις) χωρίς περιθώρια αλλαγής πολιτικής στα βασικά χαρτοφυλάκια (οικονομικών, υποδομών, ανάπτυξης, άμυνας και εξωτερικής πολιτικής). Πως θα κυβερνήσει όταν το ρόλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα τελούν οι Γερμανοί της Bundesbank και κάθε δαπάνη θα πρέπει να έχει την καταρχήν έγκριση τους; Πως θα ασκήσει κοινωνική πολιτική όταν θα εκβιάζεται για την επόμενη δόση του δανείου; Πως θα ασκήσει αμυντική και εξωτερική πολιτική όταν πχ οι ΤΑΜΣ θα πρέπει να κοστολογούνται και να εγκρίνονται από τους τοποτηρητές της Μέρκελ και του Σαρκοζί;

Η επιστροφή στη δραχμή μπορεί να προσέφερε ευελίξία στη Τράπεζα της Ελλάδος (ισοτιμία συναλλάγματος, έκδοση χρήματος κλπ) αλλά σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία το εθνικό νόμισμα δεν θα απολάμβανε την προστασία του ευρωνομίσματος. Θεωρώ ότι μία γενιά Ελλήνων έχει ήδη χαθεί (ως μετανάστες, ως νεόφτωχοι, ως εξαρτημένοι από ουσίες) και πλέον ο στόχος είναι η ανάπτυξη που θα επιστρέψει στην Ελλάδα την επόμενη δεκαετία.

Ευτυχώς που την Κύπρο «προστατεύουν» οι Εβραίοι. Σε λίγο θα προστατεύουν και εμάς από τη κλίκα Ερντογάν-Νταβούτογλου-Μπαγίς καθώς το κινητό του Μπεγλίτη δεν επαρκεί ως αποτρεπτικό μέσον...

*Ο Κώστας Πικραμένος είναι συγγραφέας του βιβλίου «Wikileaks – Tα Διπλωματικά Εγγραφα για την Τουρκία» (http://ekdotika.blogspot.com)

πηγή