Τελικά τι είναι αυτό που κρύβεται πίσω από τα δημοσιεύματα περί «θυσίας» του Γ. Παπανδρέου για την πατρίδα με την επιλογή της κυβέρνησης εθνικής ενότητας – βλέπε ”Μπόμπολας στηρίζει Παπανδρέου σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας”
Τι κρύβουν οι διαρροές που έρχονται από κύκλους που μάλλον δεν έχουν σχέση με το Μαξίμου, αλλά που κινούνται στο παρασκήνιο του ΠΑΣΟΚ και θέλουν να αναστήσουν «πεθαμένα» και καταδικασμένα πρόσωπα και συστήματα;
Γιατί όλος αυτός ο ντόρος περί εθνικού συμβουλίου με τη συμμετοχή μάλιστα Σημίτη, Μητσοτάκη και Κ. Καραμανλή; Το παρασκήνιο είναι μεγάλο και βαθύ και πιθανότατα κρύβεται στα μυαλά όσων πιστεύουν ότι μπορούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο αποτυχημένους διαχειριστές της εξουσίας, τα γνωστά και μη εξαιρετέα ντελίβερι μπόις του εκσυγχρονισμού και του ντόπιου και ευρωπαϊκού κατεστημένου.
Σκεφτείτε μόνο ποιούς γράφουν ότι θα καλέσει ο Γ. Παπανδρέου στο εθνικό συμβούλιο. Τον Κ. Μητσοτάκη, έναν αποτυχημένο πολιτικό που ο κόσμος λατρεύει να μισεί και που ο πολιτικός του βίος έχει τελειώσει προ πολλού.
Τον Κ. Καραμανλή για τον οποίο παπαγαλάκια και βουλευτές του ΛΑΟΣ μας έχουν ζαλίσει τον τελευταίο καιρό με αλλεπάλληλες αναφορές ότι “επανέρχεται”, την στιγμή που ο ίδιος διαψεύδει τα σχετικά σενάρια σαν “‘όνειρα θερινής νυκτός” και όλοι γνωρίζουμε ότι μοναδικός στόχος των σεναριογράφων είναι να δημιουργήσουν πρόβλημα στη ΝΔ.
Τον Κ. Σημίτη, ο οποίος προ ολίγων ημερών βρήκε βήμα στην “Καθημερινή” του Αλαφούζου και μας απείλησε με χρεοκοπία ενώ επανέφερε το σενάριο της εθνικής ομοψυχίας και συνεννόησης.
Άρα που καταλήγουμε; Ότι ο ιδανικός είναι ο “καλός νοικοκύρης” Σημίτης σε μια εποχή που χρειάζεται κάποιον ο οποίος να ξέρει να διαχειρίζεται το ταμείο.
Αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος των δημοσιευμάτων για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Να βάλει τον κόσμο στο δίλημμα: Χρεοκοπία και οι νικητές – δηλαδή η ΝΔ σε εκλογές – να διαχειριστούν την καμένη γη, ή… εθνική συνεννόηση. Τι αστείο δίλημμα: Υπάρχει κανείς που να θέλει τη χρεοκοπία; Και πολύ έξυπνο μάλιστα, από μια ομάδα Σημιτικών που επιχειρούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο μια παλιά καταδικασμένη συνταγή στο όνομα δήθεν της σωτηρίας της πατρίδας.
Πρόκειται για τους ίδιους «παίκτες» στο χώρο των μέσων ενημέρωσης που έφτιαξαν το προφίλ του ηγέτη στον Γ. Παπανδρέου κι όταν είδαν ότι «το παιδί δε μπορεί» τον στύβουν σα λεμονόκουπα.
Και επαναφέρουν το σωτήρα Σημίτη και το φάντασμα του εκσυγχρονισμού σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν τη διαφαινόμενη νίκη του Α. Σαμαρά. Μάλιστα απειλούν τον κόσμο ότι αφού η ΝΔ ποντάρει στη χρεοκοπία θα καταστραφεί η χώρα και λένε ανερυθρίαστα ότι δεν πρέπει να καταδικάσουμε το ΠΑΣΟΚ γιατί άμα έρθει ο Σαμαράς στην εξουσία θα διαλύσει τα πάντα.
Τα γνωστά κέντρα με τις… αριστερές ευαισθησίες που είναι χρόνια στα πράγματα, δεν κάνουν κριτική στα εγκλήματα της διετίας Παπανδρέου αλλά προβλέπουν καταστροφή με τον Σαμαρά. Προβλέπουν το μέλλον ενώ μένουν κολλημένοι στο παρελθόν και το παρόν της πολιτικής στην Ελλάδα. Επιλέγουν να δώσουν παράσημα πατριωτισμού στον Σημίτη αλλά χαρακτηρίζουν περίπου ως προδότη κάθε Έλληνα που δεν θέλει άλλο μνημόνιο, που ζητά τίμια επαναδιαπραγμάτευση για το καλό της χώρας κι όχι κατάργηση της συμφωνίας με την τρόικα όπως εσκεμμένα διαρρέουν.
Είναι γεγονός ότι στο χώρο της Αριστεράς, και ιδιαίτερα του ΚΚΕ, τις προηγούμενες δεκαετίες έγινε πολύ και καλή δουλειά στον τομέα της παραπολιτικής, του βυζαντινισμού, της διαπλοκής, της δημιουργίας πολιτικών παιχνιδιών από το πουθενά. Ο Περισσός αποδείχθηκε μεγάλο σχολείο και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ορισμένα από τα στελέχη του ΚΚΕ (που το εγκατέλειψαν) είναι στα μέσα και στα έξω κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ είναι στην εξουσία. Έχουν καίριες θέσεις στα μέσα ενημέρωσης, στον τραπεζικό χώρο και σε πολιτικές θέσεις και θέλουν να παίζουν πάντα ρόλο στην άσκηση εξουσίας.
Τώρα λοιπόν που βλέπουν ότι τη χάνουν και που το αγαπητό τους ΠΑΣΟΚ διαλύεται αρχίζουν να σκέφτονται τις… ρεζέρβες. Μια από αυτές και η κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” με το Σημίτη επικεφαλής και τεχνοκράτες (τους γνωστούς δολοπλόκους που στήνουν όλο αυτό το σκηνικό) σε υπουργικούς θώκους.
Έτσι έχει η κατάσταση που διαμορφώνεται πίσω από τις κουίντες της πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου