Έχουν νοητική υστέρηση ή μας κοροϊδεύουν;Ποτέ και πουθενά δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο μουσουλμανικός κόσμος με δημοκρατικούς θεσμούς...

....όπως επιχειρείται να γίνει στη Λιβύη


Δεν αναφέρομαι στις αναλύσεις ημεδαπών πολιτικών και δημοσιογράφων, των συμβάντων της χώρας μας. Αυτό το ερώτημα έχει απαντηθεί. Για τα γεγονότα της Λιβύης ο λόγος, η οποία ήρθε εκ νέου στην επικαιρότητα μετά τον θάνατο με λιντσάρισμα του Καντάφι.

Αντιπαρέρχομαι και την ψευδέστατη ανακοίνωση του ΝΑΤΟ (συνηθισμένα τα βουνά…) περί θανάτου του με πυροβολισμό και ότι δεν έφερε τραύματα. Οι «δημοκράτες» που τον σκότωσαν έδωσαν στη δημοσιότητα εικόνες του συμβάντος και τους εξέθεσαν (περιμένω να δω αν κάποιοι δικαιολογήσουν το αποτρόπαιο λιντσάρισμα, ως προϊόν συσσωρευμένης αγανάκτησης).

Μένω στις δηλώσεις των επιφανών (!) της γης. O κ. Ομπάμα συνεχάρη τον λαό της Λιβύης που απηλλάγη από τον Καντάφι και είναι τώρα ελεύθερος. Ο κ. Θαπατέρο μίλησε για νίκη της δημοκρατίας. Ο δε κ. Κάμερον δήλωσε ικανοποίηση, αλλά πρόσθεσε ότι η χώρα του είναι αντίθετη με εξωδικαστικές λύσεις (Αλήθεια είναι αυτό. Στην Κύπρο χρησιμοποιούσαν την αγχόνη, αλλά πρώτα δίκαζαν σε δίλεπτες ακροάσεις τους ήρωες της ΕΟΚΑ).

Αρκούν αυτές οι δηλώσεις, για να αναρωτηθούμε εμείς; Έχουν νοητική υστέρηση ή μας κοροϊδεύουν; Μη βιαστείτε να απαντήσετε ότι μας κοροϊδεύουν, διότι η πολιτεία μεγάλου αριθμού πολιτικών (ημεδαπών και αλλοδαπών) αποδεικνύει μάλλον το πρώτο.

Κατ’ αρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι ποτέ και πουθενά δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο μουσουλμανικός κόσμος με δημοκρατικούς θεσμούς. Ούτε υπήρξε ποτέ στο παρελθόν ένα μικρό δείγμα, σε τοπικό έστω επίπεδο, στοιχειωδών δημοκρατικών θεσμών, ούτε θα υπάρξει λόγω της νοοτροπίας των μουσουλμανικών λαών (και όχι μόνον, αλλά δεν είναι του παρόντος). Είναι κανόνας χωρίς εξαιρέσεις στην πολιτική επιστήμη, όπου όταν προέχει το θυμικό και δεν αφήνει χώρο στο λογικό, όταν δηλαδή οι μάζες διακατέχονται από μυστηριακές αντιλήψεις, αναζητούν οι ίδιες τον «πατέρα προστάτη» που τις κατευθύνει. Μια ματιά στα γραπτά του Αριστοτέλη θα πείσει και τους δύσπιστους.

Αυτό το γνωρίζουν οι εμπνευστές των «εξεγέρσεων» και της «αραβικής άνοιξης». Ίσως το αγνοούν οι διαχειριστές πολιτικοί. Φροντίζουν άλλωστε οι ισχυροί, ώστε οι διαχειριστές να μη καταλαβαίνουν και πολλά. Γι’ αυτό και μέσω των δηλώσεων των διαχειριστών θέλουν να μας πείσουν ότι έφυγε ο τύραννος Καντάφι, κι εγκαθίσταται η δημοκρατία στη χώρα. Τι είναι αυτό όμως που πράγματι θα συμβεί;

Το αποκαλούμενο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο της Λιβύης, υπόσχεται αδιάβλητες εκλογές (και στην Αίγυπτο την ίδια υπόσχεση έδωσαν, για τον Σεπτέμβριο που πέρασε). Για να γίνει αυτό, πρέπει να συμφωνήσουν οι λιβυκές φυλές, αν όχι όλες (είναι 40 περίπου) τουλάχιστον οι ισχυρότερες και κυρίως οι δυτικές, οι οποίες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις.

Είναι δε απορίας άξιον, πώς θα πεισθούν οι δυο ισχυρότατες φυλές Καντάφα και Μαγκαρίχα να συνεργαστούν, όταν ήσαν οι στυλοβάτες του καθεστώτος Καντάφι και σίγουρα θα υπάρξουν εναντίον τους αντίποινα; Θα πρέπει να σιγήσουν, κι αυτό μόνον αιματηρά μπορεί να γίνει. Βέβαια, ορισμένα μέλη της Καντάφα που κατοικούσαν στη Βεγγάζη, μακριά από τον τόπο της φυλής τους, δεν υποστήριξαν τον Καντάφι, αφού η Βεγγάζη ήταν κέντρο των «εξεγερμένων».

Όταν κατέκτησε την εξουσία ο Καντάφι (1969) πίστεψε ότι μπορεί η Λιβύη να καταστεί κράτος ομοιογενές. Διαπίστωσε όμως ότι οι αντιθέσεις μεταξύ των φυλών είναι αγεφύρωτες και στο «Πράσινο Βιβλίο» (στην Ελλάδα εκδόθηκε το 1975) δείχνει ότι αλλάζει τακτική. Μοίρασε εξουσίες στις φυλές, ανάλογα με τη δύναμη της καθεμιάς και τοποθέτησε επικεφαλής των Λαϊκών Επιτροπών τους φυλάρχους και τα ισχυρά πρόσωπα της φυλής.

Το λεγόμενο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, τι εγγυήσεις μπορεί να δώσει στους υποστηρικτές του Καντάφι, είτε αυτούς που αντιστάθηκαν είτε αυτούς που παρέμειναν ουδέτεροι; Ελέγχει τους οπλισμένους «εξεγερμένους», οι οποίοι έχουν τώρα την ευκαιρία να προβούν σε αντίποινα;

Και από την άλλη πλευρά, πώς θα μοιράσει στις φυλές εξουσίες και αγαθά χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις, αφού το Συμβούλιο δεν έχει ίδια δύναμη, αλλά έλκει την ισχύ του από αυτές τις φυλές; Αλλά, κυρίως, ο Καντάφι μοίρασε χρήμα στο λαό (γράψαμε σε παλαιότερο άρθρο μας), το οποίο τώρα δεν υπάρχει. Κι αυτό που θα δημιουργηθεί, είναι φυσικό να κατευθυνθεί στις τσέπες των ισχυρών που οργάνωσαν όλη την ιστορία των «εξεγερμένων».

Να υπενθυμίσουμε, ότι η Λιβύη ήταν η χώρα που είχε κρατικές τράπεζες και κρατική εταιρεία πετρελαίου. Το πρώτο που έκαναν οι «εξεγερμένοι» -στη Βεγγάζη βρίσκονταν ακόμη- ήταν η ίδρυση… ιδιωτικής Τράπεζας, ενώ ακόμη κι εκεί μαίνονταν οι μάχες. Το δε πετρέλαιο έχει ήδη μοιραστεί στους προστάτες.

Αυτή η δημοκρατία θα έρθει στη Λιβύη. Κι όσοι δήλωσαν ότι τέλειωσε ο εμφύλιος στη χώρα, ας μη είναι τόσο σίγουροι. Στο Ιράκ, μετά από 10 χρόνια, μαίνεται ο εμφύλιος μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, οι οποίοι χρηματοδοτούνται από την ίδια πηγή (για να αλληλοσφάζονται).

Ο Μακεδών