S.O.S. -Το δημογραφικό ζήτημα – Προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία

Ενώ στο δυτικό κόσμο το δημογραφικό ζήτημα αποτελεί, τον κεντρικό άξονα της λειτουργίας του μηχανισμού που παράγει τον καταναλωτισμό και το βασικό γρανάζι της διεθνούς οικονομίας και των στρατηγικών σχεδιασμών των ισχυρών παιχτών -από τις ορέξεις των οποίων εξαρτάται και η επίπλαστη ειρήνη πάνω στη Γη- η κοινή γνώμη στην Ελλάδα, αγρόν ηγόρασε!

Παρόλο που οι δυτικές και μη δυτικές αναπτυσσόμενες χώρες σχεδιάζουν από τώρα το μέλλον τους βάσει του δημογραφικού, οι αδαείς -κατ’ επέκταση επικίνδυνοι- πολιτικοί στην Ελλάδα διαιωνίζουν την διαιρετική τακτική. Ακόμα και όταν η μοίρα της χώρας καθορίζεται από μια ισορροπία πάνω σε μια τρίχα για το ιστορικό ή όχι τέλος της.

Αλλά ο Έλληνας, ταυτισμένος με το “η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει” ακόμα και όταν πιέζεται ζει στον επιφανειακό χαβαλέ του και δεν μπορεί να κατανοήσει ότι πολλοί άλλοι σημαντικοί ιστορικοί λαοί παρήκμασαν και εξαφανίστηκαν, και ότι η συνειδητοποίηση αυτού θα μας αφυπνίσει ίσως εγκαίρως.

Και ενώ η πλάνη -της πίστης, της αμάθειας και της άγνοιας- δεν επιτρέπει στον απλό Έλληνα να μεταφράσει ορθολογικά τα σημεία των καιρών, οι ισχυροί παίχτες χρησιμοποιούν παλιά Ελληνική γνώση όχι μόνο για να σχεδιάσουν την επιβίωσή τους και το μέλλον τους αλλά και για να γίνουν ακόμα πιο ισχυροί.
(Μελέτα το παρελθόν για να κατανοείς το παρόν και να προβλέπεις το μέλλον)
Δεν παίρνω όρκο, αλλά, δεν ξέρω γιατί δεν βρίσκω αυτά τα στοιχεία και τα γραφήματα στον Ελληνικό ιστό του διαδικτύου.

Αυτά που παραθέτω κυκλοφορούν από τις 17 Ιουλίου 2003 στο http://www.nationmaster.com/country/gr-greece/Age_distribution.

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 1995

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2000

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2003

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2005

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2010

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2020

Ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2050

Διευκρίνηση:
Χρειάζεται εδώ να διευκρινίσουμε (επειδή θα το βρίσκουμαι μπροστά μας συνέχεια) ότι γενιά των baby boomers θεωρείται ότι ανήκουν όσοι έχουν γεννηθεί μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, από το 1946 έως το 1964.
Είναι ουσιαστικά οι άνθρωποι που μετά τον καταστροφικό πόλεμο έκαναν όνειρα που έμελλε να εξελιχθούν σε δικό μας εφιάλτη.
_____________________________________________
Bloger
Δεν είμαι ειδικός, αλλά από τα λίγα που μπορώ να καταλάβω συγκρίνοντας τα έτη, εκτός από την εμφανέστατη υπογεννητικότητα, βλέπω να συρρικνώνεται το εργατικό δυναμικό και να αυξάνει το ποσοστό των συνταξιούχων.

Είναι φυσικό λοιπόν να αναρωτιέμαι.
Αφού το κράτος δυσκολεύεται ήδη τώρα να πληρώνει συντάξεις, πως θα τα καταφέρει τότε;
Μήπως το όλο μεταναστευτικό ρεύμα στην Ευρώπη, αν εξυπηρετεί κάποιο σκοπό, αυτός είναι, “διορθωτικές κινήσεις στο θέμα της υπογεννητικότητας στην Ευρώπη”;
Εισάγουμε μελλοντικά ΑΦΜ που θα συνεισφέρουν στο ισοζύγιο της συνταξιοδότησης;
________________________________

Ο παραπάνω πίνακας βρίσκεται στο άρθρο Population pyramid της wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Population_pyramid και παρουσιάζει τα 4 στάδια της πυραμιδικής κατανομής ηλικιών.
_______________________________________
Υπάρχει ένα ολόκληρο άρθρο στο wikipedia με τίτλο η κρίση των συντάξεων. http://en.wikipedia.org/wiki/Pensions_crisis
___________________________________
Βιάστηκα να γράψω ότι δεν υπάρχουν στοιχεία στο Ελληνικό διαδίκτυο!
Στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπάρχει “Εθνική Έκθεση Στρατηγικής για τις Συντάξεις” έκδοσης 2005 , 44 σελίδων. http://www.ggka.gr/syntaxeis_par_2005_el.pdf
Στη σελίδα 12 υπάρχει ο Πίνακας 5: Δημογραφική Πυραμίδα αρρένων και θηλέων το 2005, 2010, 2030 και 2050, από όπου και τα γραφήματα που παραθέτω.




Ένα πολύ ενδιαφέρον διάγραμμα βρίσκεται στην σελίδα 7 όπου η Υψηλή εκδοχή με την Χαμηλή εκδοχή έχουν διαφορά 3,5 εκατομμύρια πληθυσμό!
Αιτιολογία είναι η μετανάστευση.

“Στη «χαμηλή εκδοχή» προβλέπεται περαιτέρω μείωση της γονιμότητας των μικρών αναπαραγωγικών ηλικιών, μικρή αύξηση του προσδόκιμου ζωής και χαμηλότερη ροή μεταναστών.
Στην «υψηλή εκδοχή», αντίθετα, προβλέπεται αύξηση της γονιμότητας (μεγαλύτερη στις ηλικίες πάνω από 29 ετών), μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής και μεγάλη ροή μεταναστών.
Η «ενδιάμεση εκδοχή» προβλέπει συγκρατημένη αύξηση της γονιμότητας (ιδίως στις ηλικίες πάνω από 30 ετών), αύξηση του προσδόκιμου ζωής και διατήρηση της ροής μεταναστών στα σημερινά επίπεδα.”
__________________________________________
Άλλο άρθρο από το ΒΗΜΑ 18/5/1997 Η πυραμίδα και το μανιτάρι παρουσιάζει πίνακα με τα δημογραφικά δεδομένα της Ελλάδας για το 1990, 2010 και 2030.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πηγή πληροφόρησης είναι η Παγκόσμια Τράπεζα, τομέας, έρευνα εργατικού δυναμικού!
Σε ένα σημείο του άρθρου διαβάζω:
“4. Η θέση των εργαζομένων επιδεινώνεται δραματικά μετά το 2010.
Κύριο ρόλο παίζει η μικρή είσοδος νέων εργαζομένων που οφείλεται στη χαμηλή γεννητικότητα μετά το 1980.

Το 2030 θα αντιστοιχεί μόνο 1,26 εργαζόμενος σε κάθε άτομο άνω των ορίων του ΙΚΑ. Το σύνολο εργαζομένων θα είναι κατά 600.000 μικρότερο το 2030 σε σχέση με το 2010. Μια τόσο μεγάλη μείωση θα έχει οπωσδήποτε αντίκτυπο στις δυνατότητες ανάπτυξης της οικονομίας.”

Παρακάτω, διαβάζουμε στο άρθρο του 1997:
“Υπάρχει «παράθυρο ευκαιρίας» ως το 2005, όπως έχει δηλώσει η κυβέρνηση; Η απάντηση, από τα στοιχεία των πυραμίδων, είναι ένα επιφυλακτικό «ναι». Αυτό οφείλεται σε δύο ευνοϊκές συγκυρίες:
Πρώτον, ως το 2010 θα συνεχίσει να αυξάνεται ο αριθμός εργαζομένων με την είσοδο σχετικά πολυάριθμων ηλικιών (που γεννήθηκαν από το 1975 ως το 1985) και την ωρίμανση (αποφοίτηση από πανεπιστήμια, εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων κλπ.) στην αγορά εργασίας των παλαιοτέρων.

Δεύτερον, στην πυραμίδα του 1990 διαπιστώνεται η ύπαρξη ενός «εξογκώματος» στις ηλικίες μεταξύ 55 και 65 ετών, αυτών που γεννήθηκαν στον Μεσοπόλεμο. Η συνταξιοδότηση των ατόμων αυτών μεταξύ 1988 και 1995 εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την έξαρση συνταξιοδοτήσεων τα έτη αυτά. Σήμερα οι ηλικίες αυτές έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί. Ακολουθεί η γενιά του πολέμου και του εμφυλίου, που είναι σαφώς μικρότερη σε αριθμούς.

Η ύφεση στις συνταξιοδοτήσεις θα συνεχισθεί ώσπου να φθάσει η σειρά των 40ρηδων του 1990 (γεννηθέντες περί το 1950) περί το 2005. Οι γενιές αυτές είναι οι μεγαλύτερες στην ιστορία της Ελλάδας και θα έχουν τα περισσότερα συσσωρευμένα ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η ανάπαυλα ως το 2005 είναι μικρής διάρκειας και αβέβαιου οικονομικού αντικρίσματος.

Η επιστροφή στα γνώριμα προβλήματα της αστάθειας υπογραμμίζεται από το σχήμα της πυραμίδας του 2030: ένας λεπτός κορμός εργαζομένων θα προσπαθεί να συγκρατήσει ένα ευτραφές μανιτάρι ηλικιωμένων και συνταξιούχων. Ποιος θα σηκώσει τα βάρη;”
Ακολουθεί οικονομική ανάλυση των πυραμίδων που υπογράφει ο κ. Πλάτων Τήνιος.
Σας προτείνω να διαβάσετε όλο το άρθρο! Είναι αρκετά ενδιαφέρον 14 χρόνια μετά, για πολλούς λόγους. http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=88315
_____________________________________
Στις 6 Μαΐου 2010, ένα άλλο δημοσίευμα οικονομικού ιστοχώρου με τίτλο The Greek Crisis Is A Demographics Wake-Up Call (Η ελληνική κρίση είναι ένας Δημογραφικός συναγερμός αφύπνισης). Από τον τίτλο είναι εμφανές το θέμα και γίνεται σύγκριση των ηλικιακών πυραμίδων της Ελλάδας, των Η.Π.Α. και της Ιαπωνίας. http://www.businessinsider.com/the-greek-crisis-is-about-demographics-2010-5

…….Τα προσωρινά μέτρα για τις διασώσεις και τα οικονομικά πακέτα στήριξης είναι ένα κάτι, αλλά χωρίς δραστικά μέτρα, τα διογκούμενα δημόσια ελλείμματα απλώς δεν είναι βιώσιμη κατάσταση για τον απλό λόγο ότι οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και δεν υπάρχουν αρκετοί νέοι για να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό για να προσφέρουν επαρκή έσοδα στη κυβέρνηση και να στηρίξουν τις διαρκώς αυξανόμενες μη χρηματοδοτούμενες υποχρεώσεις.
Κατά την άποψή μου, η ρίζα του προβλήματος (εκτός από την προφανή ανευθυνότητα και τις κακές συνήθειες, στη διαχείριση των εξόδων, των περισσότερων κυβερνητικών στελεχών) είναι δημογραφικής φύσεως.

Ο ευκολότερος τρόπος για να γίνει εμφανές το μέγεθος του προβλήματος είναι να δούμε την πρόβλεψη στα διαγράμματα του πληθυσμού.
Μια εντελώς αστήρικτη ανάπτυξη βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ιαπωνία. Επί του παρόντος, σχεδόν το 10% όλων των ανδρών και το 14% όλων των γυναικών είναι 70 και άνω. Μέχρι το έτος 2050, τα εν λόγω στοιχεία προβλέπεται να φθάσουν το 24% (άνδρες) και 33% (γυναίκες). Αν αυτές οι προβλέψεις είναι κάπως κοντά στην πραγματικότητα, η παρούσα δημοσιονομική ανισορροπία θα έπρεπε να είναι ένα παιχνιδάκι.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι πολιτικοί πρέπει να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα αυτά όχι μόνο με προσωρινά ενισχυτικά πακέτα, αλλά με πραγματικά μέτρα ελέγχου των δαπανών για να μπει η οικονομία σε μια πορεία προς την αειφόρο ανάπτυξη. Ναι, τα σημαντικά μέτρα θα είναι επώδυνα και θα υπάρχουν πολλά περισσότερα που διακυβεύονται από τα φαινομενικά ανόητα προγράμματα όπως ο 13ος και 14ος μισθός.

Πολιτικά, αυτό μπορεί να είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο εγχείρημα καθώς οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν την τάση να παίζουν ανάλογα με τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων. Σύμφωνοι, δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις, αλλά πρέπει κάτι να θυσιάσουμε, εάν θέλουμε να αποφύγουμε την προφανή πορεία προς τη χρεοκοπία πολλών εθνών. Η Ελλάδα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα πολύ σημαντικό μήνυμα για την αφύπνιση μας.”



__________________________________________
Στην αρχή του παραπάνω άρθρου υπάρχει σύνδεσμος παραπομπής με τίτλο “10 χώρες στα πρόθυρα μιας έντονης δημογραφικής κρίσης (22/2/2010) ”. http://www.businessinsider.com/10-countries-on-the-verge-of-a-demographic-crisis-2010-2#part-one-emerging-economies-with-out-of-control-population-growth-1
……
Αλλαγή πληθυσμού έως το 2040 / ΑΕΠ (σε δις) (Ελλάδα +0,1/305)
“Οι αναδυόμενες οικονομίες με ανεξέλεγκτη πληθυσμιακή αύξηση.”
Πακιστάν +38%/167, Αίγυπτος +32%/188, Σαουδική Αραβία +54% /380
“Σύνθετες οικονομίες που θα συρρικνωθούν και θα πεθάνουν”
Ουκρανία -21%/116, *Νότια Κορέα -2,5%/800, Ρωσία -13%/1.255, Γερμανία -10%/3235, *Κίνα +7.5%/4.758, **Ιαπωνία -15%/5,049
*Μια απίστευτη αύξηση των ηλικιωμένων που θα σπάσει τη ραχοκοκαλιά του συστήματος κρατικών συντάξεων της Κίνας και της Νότιας Κορέας.

**Ιδιαίτερα επιβαρυμένη πληθυσμιακή πυραμίδα
Η.Π.Α. +22%/14.270
…… στο τέλος και αυτού του άρθρου υπάρχει παραπομπή σε άρθρο με τις 10 κυριώτερες προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία. Από την έρευνα προκύπτει ότι η ομάδα που κάνει τις προβλέψεις ανήκει στο σκληρό πυρήνα των Ρεπουμπλικάνων.
http://www.businessinsider.com/stratfor-predictions-for-the-next-decade-2010-1#china-doomed-1 (22/1/2010)

Όλο το άρθρο στα Ελληνικά θα το βρείτε εδώ. Κλικ
Εδώ παραθέτω τις προβλέψεις για την Ευρώπη και την τελευταία παράγραφο του άρθρου με το Συμπέρασμα.

ΕΥΡΩΠΗ: Αυξημένη ένταση μεταξύ εγγενών και μεταναστών
“Μια βαθιά ένταση θα αναδυθεί στην Ευρώπη μεταξύ των ελίτ και του ευρύτερου πληθυσμού. Ο γενικός πληθυσμός θα βιώσει πολιτιστικές εντάσεις με τους μετανάστες και θα δει μεγάλο κύμα εργατικού δυναμικού να συρρέει, συμπιέζοντας τους μισθούς. Αυτή η δυναμική θα είναι ιδιαίτερα έντονη στον πυρήνα των κρατών της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας. Η ελίτ που δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθούν κάτω από την αυξανόμενη πίεση του ευρύτερου πληθυσμού. Η ένταση μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων, της πολιτικής και της πολιτιστικής σταθερότητας θα καθορίσει την Ευρώπη. Ως εκ τούτου, οι σχέσεις μεταξύ των Ευρωπαίων θα είναι ολοένα πιο ασταθείς και απρόβλεπτες.”

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
«Εμείς δεν βλέπουμε την δεκαετία ως μια περίοδο αποφασιστικών αλλαγών. Μάλλον πρόκειται για μια περίοδο κατά την οποία οι βασικές διεργασίες παραμένουν σταθερές, εν όσο η αναδυόμενη δημογραφική διαδικασία λειτουργεί ως ο σημαντικότερος ρυθμιστής του συστήματος».

“Οι ΗΠΑ θα παραμείνουν στο επίκεντρο της παγκόσμιας εξουσίας. Μια χώρα με το 25 τοις εκατό της παγκόσμιας οικονομίας και με δυνάμεις, όπως το στρατό των ΗΠΑ δεν μπορούν να αγνοηθούν. Όμως, καθώς το δημογραφικό πρόβλημα αρχίζει να γίνεται κυρίαρχο, οι χώρες που επηρεάζονται περισσότερο από αυτό το θέμα θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους προς το εσωτερικό.”
__________________________________________
Η Eurostat
στο http://epp.eurostat.ec.europa.eu/statistics_explained/index.php/Migration_and_migrant_population_statistics δίνει τα δικά της στατιστικά για το 2009.
Το ημιδιαφανές είναι οι μετανάστες.
και στο http://epp.eurostat.ec.europa.eu/statistics_explained/index.php/Population_structure_and_ageing
Δημογραφική σύγκριση της ΕΕ των 27, το 1990(ημιδιαφανές ) με το 2009
Δημογραφική πρόγνωση της ΕΕ των 27, το 2009(ημιδιαφανές ) με το 2060
….
* Σημείωση bloger: όπου αναγράφεται η λέξη εξαρτημένος νοείται οικονομική εξάρτηση (συνταξιοδότηση και άλλες παροχές). Μεταφέρω τη λέξη εξαρτημένος όπως τη βρήκα στο κείμενο, αλλά στην έρευνα (από τις συνημμένες του κειμένου παραπομπές) προκύπτει πάντα η οικονομικού τύπου εξάρτηση. Οπότε, σαν εξάρτηση (dependency) νοείται η οικονομική.
Έκθεση 2009 δημογραφικής γήρανσης: βασικές παραδοχές και μεθοδολογίες προβλέψεις για την ΕΕ των 27 κρατών μελών (2007-2060) . Η έκθεση σε PDF*

Διάρθρωση του πληθυσμού το 2009
Τα ποσοστά των εξαρτημένων ηλικιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μελέτη του επιπέδου στήριξης των νέων ή / και των ηλικιωμένων από τον εργαζόμενο πληθυσμό. Οι αναλογίες αυτές προκύπτουν από την αναλογία του μέγεθος των νέων και / ή των ηλικιωμένων σε σχέση με τον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας. Το ποσοστό εξάρτησης των ηλικιωμένων για την ΕΕ-27 ήταν 25,6% το 2009. Ως εκ τούτου, υπήρχαν περίπου τέσσερα άτομα σε ηλικία εργασίας για κάθε άτομο ηλικίας 65 ετών και άνω στην ΕΕ-27. Το ποσοστό εξάρτησης των ηλικιωμένων στα κράτη μέλη κυμάνθηκαν από 16,2% στην Ιρλανδία έως 30,9% στη Γερμανία.

Ο συνδυασμός των δεικτών νέων και ηλικιωμένων (οικονομικά εξαρτημένων ομάδων) παρέχει το συνολικό ποσοστό εξάρτησης λόγω ηλικίας, η οποία το 2009 ήταν 48,9% στην ΕΕ-27 (εκτός από γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα), που δείχνει ότι αντιστοιχούσαν περίπου δύο άτομα σε ηλικία εργασίας για κάθε εξαρτώμενο άτομο. Το χαμηλότερο συνολικό ποσοστό ηλικιακής εξάρτησης παρατηρήθηκε στη Σλοβακία (38,0%) και τα υψηλότερα στη Γαλλία (53,9%).

Οι πυραμίδες πληθυσμού δείχνουν την κατανομή του πληθυσμού ανά φύλο και ανά πενταετία ηλικιακές ομάδες. Κάθε ράβδος αντιστοιχεί στο μερίδιο του συγκεκριμένου φύλου και ηλικιακής ομάδας στο σύνολο (άνδρες και γυναίκες μαζί) του πληθυσμού. Η πυραμίδα του πληθυσμού για την ΕΕ-27 το 2009 είναι στενή στο κάτω μέρος και διαμορφώνεται περισσότερο ως ρομβοειδείς λόγω του baby-boom της δεκαετίας του 1960.

Το baby boom ήταν ένα φαινόμενο που χαρακτηρίστηκε από τα υψηλά ποσοστά γονιμότητας σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες από το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου έως τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Τα baby boom μωρά αντιπροσωπεύουν σήμερα ένα σημαντικό αριθμό του ενεργού πληθυσμού -γεννημένου σε ένα διάστημα 20 χρόνων- που πλησιάζει η ώρα τώρα να μπει στη σύνταξη (αυτό προκύπτει από την σύγκριση των πληθυσμιακών πυραμίδων του 2009 και του 1990.

Οι προηγούμενες και οι τρέχουσες τάσεις της γήρανσης του πληθυσμού στην ΕΕ

Η γήρανση του πληθυσμού είναι μια μακροπρόθεσμη τάση που ξεκίνησε πριν από πολλές δεκαετίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η γήρανση είναι ορατή στο χάρτη της ηλικιακής δομής του πληθυσμού καθώς το αυξανόμενο ποσοστό των δικαιωμάτων των ηλικιωμένων και η ταυτόχρονη μείωση του ποσοστό των εργαζομένων ατόμων, επιδρά στο ηλικιακό σύνολο του πληθυσμού.

Στις δύο τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας στην ΕΕ-27 αυξήθηκε κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ το ποσοστό του ηλικιωμένου πληθυσμού αυξήθηκε κατά 3,3 ποσοστιαίες μονάδες. Ως αποτέλεσμα, η κορυφή της πυραμίδας της ΕΕ-27 ηλικιών για το 2009 έγινε μεγαλύτερη, σε σύγκριση με το 1990 (βλέπε σχήμα 1). Η αύξηση του σχετικού μεριδίου των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να εξηγηθεί από την αύξηση της διάρκειας ζωής – ένα μοτίβο που είχε επιβεβαιωθεί για αρκετές δεκαετίες, καθώς το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί ενώ συχνά αναφέρεται ως «γήρανση στην κορυφή» της πυραμίδας του πληθυσμού.

Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλά επίπεδα γονιμότητας έχουν διατηρηθεί σε όλη την ΕΕ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ποσοστού των νέων στο σύνολο του πληθυσμού. Η διαδικασία αυτή, γνωστή ως «γήρανση της βάσης», ορατή στη βάση της πυραμίδας των ηλικιών, όπως φαίνεται μεταξύ 1990 και 2009.

Η εξέλιξη της μέσης ηλικίας της ΕΕ-27 του πληθυσμού παρέχει επίσης μια εικόνα της γήρανσης του πληθυσμού. Στην ΕΕ η μέση ηλικία αυξήθηκε από τα 35,2 χρόνια το 1990 σε 40,6 χρόνια το 2009. Η μέση ηλικία αυξήθηκε σε όλα τα κράτη μέλη κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ενώ αυξήσεις άνω των έξι ετών καταγράφηκαν στη Σλοβενία, την Πορτογαλία, τη Λιθουανία και την Ισπανία.

Οι μελλοντικές τάσεις γήρανσης του πληθυσμού.
Τα στοιχεία του 2008 του πληθυσμού της Eurostat (EUROPOP2008) δείχνουν ότι η γήρανση του πληθυσμού είναι πιθανό να επηρεάσει όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σενάριο που οδηγεί στις προβλέψεις αυτές που αφορούν τον πληθυσμό, είναι ένα από τα πολλά πιθανά σενάρια αλλαγής του πληθυσμού και στοχεύουν να παρέχουν πληροφορίες για το πιθανό μελλοντικό μέγεθος και τη δομή του πληθυσμού. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, ο πληθυσμός της ΕΕ θα είναι ελαφρώς αυξημένος το 2060, ενώ η ηλικιακή δομή του πληθυσμού θα είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι είναι τώρα.

Ο πληθυσμός προβλέπεται να αυξηθεί κατά 5% περίπου μέχρι το 2035, και στη συνέχεια να μειωθεί σταδιακά κατά σχεδόν 3% μέχρι το 2060. Κατά την ίδια περίοδο (2008-2060), η μέση ηλικία του πληθυσμού της ΕΕ-27 προβλέπεται να αυξηθεί έως 47,9 χρόνια. Ο πληθυσμός της εργάσιμης ηλικίας αναμένεται να μειωθεί σταθερά, ενώ τα ηλικιωμένα άτομα είναι πιθανό να αντιπροσωπεύουν ένα όλο και μεγαλύτερο μερίδιο του πληθυσμού – άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω θα αντιστοιχούν σε περισσότερο από 30,0% του πληθυσμού της ΕΕ μέχρι το 2060 (17,2% το 2009).

Μια άλλη πτυχή της γήρανσης του πληθυσμού είναι η προοδευτική γήρανση του πληθυσμού των μεγαλύτερων ορίων ηλικίας, καθώς και η σχέση των ορίων των πιο ηλικιωμένων αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό από ότι οποιαδήποτε άλλη κατηγορία ηλικίας του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 80 ετών και άνω στην ΕΕ-27 αναμένεται να τριπλασιαστεί σχεδόν από το 2060.

Ως αποτέλεσμα της αλλαγής του πληθυσμού μεταξύ των ηλικιακών ομάδων, το ποσοστό των εξαρτημένων ηλικιωμένων Ευρωπαίων της Ένωσης προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί από 25,6% το 2009 σε 53,5% μέχρι το 2060. Ο συνολικός δείκτης των εξαρτημένων ηλικιών (που υπολογίζεται ως ο δείκτης των εξαρτώμενων ατόμων, νέων και ηλικιωμένων, μεταξύ 15 έως 64 ετών) προβλέπεται να αυξηθεί από 48,9% το 2009 σε 78,5% μέχρι το 2060.

Οι πυραμίδες των ηλικιών για το 2009 και 2060 δείχνουν ότι ο πληθυσμός της ΕΕ αναμένεται να συνεχίσει να γερνάει. Στις επόμενες δεκαετίες, ο μεγάλος αριθμός των baby-boomers θα φουσκώσει τον συνολικό αριθμό των ηλικιωμένων. Η πυραμίδα του πληθυσμού δείχνει πως η διογκωμένη γενιά των baby boom κινείται προς τα επάνω, ενώ η μέση και η βάση της πυραμίδας (άτομα σε ηλικία εργασίας και τα παιδιά), αναμένεται να μειωθεί σημαντικά έως το 2060.

bloger: Τέλος, στην έκθεση λαμβάνονται υπόψιν, κάποια στατιστικά δεδομένα της Γερμανίας για τους μετανάστες.

Η Γερμανία συγκριτικά παρουσιάζει μεγάλο αριθμό αφίξεων, αλλά ο επίσης μεγάλος αριθμός αναχωρήσεων κρατά σταθερό σχεδόν τον αριθμό των μεταναστών σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού, συγκρινόμενη με ορισμένες άλλες χώρες. Τα στατιστικά του 2001 εκτιμούν ότι μόνο το 40% των μεταναστών εξακολουθούν να ζουν στη Γερμανία 10 χρόνια μετά την άφιξή τους, και λιγότερο από το 35% μετά από 25 χρόνια.

Παγκόσμιος Δείκτης γονιμότητας

Μετά όμως, βλέποντας τον παραπάνω πίνακα, σκέφτομαι: “μήπως είμαστε καλά έτσι όπως είμαστε;”
Ο ΟΗΕ προβλέπει αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού από 6,1 δισεκατομμύρια στο 2000 σε 9,1 δισεκατομμύρια το 2050.

Με μόνο γνώμονα λοιπόν να καταβάλω την απαιτούμενη προσπάθεια για να κατανοήσω πια είναι η φύση του ευρύτερου συνόλου που ανήκουμε ή που είμαστε απόλυτα “εξαρτημένοι” εμείς οι κατοικούντες στην Ελλάδα, διαπιστώνω ότι:
Η Ε.Ε. είναι συνασπισμός που ίδρυσε η Ευρωπαϊκή ελίτ για να έχει ένα ενιαίο και δυνατό λόγο στο διεθνές γίγνεσθαι. Κάποτε αντιπροσώπευε το μισό παραγόμενο προϊόν της, ως το 1980 είχε πέσει στο 1/4, σήμερα είναι κάτω από το 1/5 (19%), το 2030 προβλέπεται να είναι 11%, για να πέσει αργότερα κάπου γύρω στο 7%.

Ως το 2050 η Ευρωπαϊκή οικονομία θα είναι μικρότερη από εκείνη της Λατινικής Αμερικής και αν Ευρωπαϊκή ανάπτυξη συνεχίσει να υπολείπεται των ανταγωνιστών της, ως τα μέσα του τρέχοντος αιώνα η οικονομία της θα έχει συρρικνωθεί και θα είναι τόσο μικρή όσο της Αφρικής. Όσο για τις δημογραφικές τάσεις, το 1900 ένας άνθρωπος στους πέντε ήταν Ευρωπαίος και ένας στους 20 Αφρικανός, ενώ το 2050 προβλέπεται να ισχύει το ακριβώς ανάποδο. Η Ευρώπη στις αρχές το 20ου αιώνα αντιπροσώπευε το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού, στο τέλος του 21ου δεν θα αντιπροσωπεύει ούτε τα 4%.

Αυτή είναι η κλίμακα της πληθυσμιακής εξέλιξης ανά ήπειρο.

Στην προσπάθειά μου να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται με την καταγραφή των Ευρωπαϊκών δεδομένων θεωρώ σημαντικό να γίνει και μια μικρή ιστορικο-ψυχολογική προσέγγιση:
Είναι πολλοί, και άγνωστοι σε μένα, οι παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη των ευρωπαϊκών δεδομένων επειδή το σύστημα είναι ιδιαίτερα υψηλής πολυπλοκότητας.

Όταν αποπειράσαι να απομακρυνθείς ώστε να δεις σαν μεγάλους οργανισμούς τις οντότητες ή συνασπισμούς (ΗΠΑ, Κίνα, Ευρώπη κλπ) και όταν μεγενθύνεις για να δεις ένα – ένα τα δομικά συστατικά που αποτελούν αυτούς τους οργανισμούς, διαπιστώνεις πολύ διαφορετικά πράγματα, που γίνονται ακόμα πιο πολύπλοκα αν λάβεις υπόψιν σου τις άπειρες θεωρίες που έχουν εμφανισθεί -κατάσταση ευνοούμενη από τον εδραιωμένο σχετικισμό (relativity)- με αποτέλεσμα τη σύγχυση.

Το οφθαλμοφανές εύκολα μπορεί να καταταχθεί στη “θεωρία της συνωμοσίας”, όταν η ίδια η συνωμοσία είναι όχι μόνο οφθαλμοφανής αλλά και απαραίτητη (για το σύστημα ως έχει). Ενώ, πρακτικές συνωμοτικού χαρακτήρα μπήκαν σε εφαρμογή για να εδραιώσουν πεποιθήσεις και προγραμματισμούς στο διυστικό νου του ανθρώπου, ο οποίος ζει μέσα στο χάος έχοντας χάσει την πολιτική του ταυτότητα και ευθύνη ως πολίτης. Υποτάσσεται με απάθεια!

(Επί τη ευκαιρία….. την οποία απάθεια θα βρεις σε πολλά φιλοσοφικά κείμενα ως στόχο ανθρώπινο για την επίτευξη της ανθρώπινης ευτυχίας, με την διαφορά όμως ότι πρόκειται για σύγχυση, αφού με τη σημερινή παραφθορά ή εξέλιξη της γλώσσας, η απάθεια = μη αντίδραση, αντί της αρχικής έννοιας “έλλειψης πάθους”. Η μη αντίδραση αντιθέτως είναι μεγάλη παθογένεια. Την αρχαία έννοια της λέξης απάθεια, καλύτερα να τη μεταφέρουμε σήμερα μόνο ως “αταραξία”).

1946 – 1957
Η σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε σκοπό να θέσει τέλος στους συχνούς και αιματηρούς πολέμους μεταξύ γειτόνων, που κορυφώθηκε με το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1950, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα αρχίζει να ενώνει τις ευρωπαϊκές χώρες οικονομικά και πολιτικά, προκειμένου να εξασφαλισθεί η διαρκής ειρήνη. Το 1957, από τη Συνθήκη της Ρώμης δημιουργείται η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), ή «Κοινή Αγορά».

Όμως, είναι ιδιαίτερης σημασίας να δούμε, γιατί προέκυπτε αυτός ο ατέρμονος αλληλοσπαραγμός στην Ευρώπη ειδικά μάλιστα όταν όλους σχεδόν τους εμπλεκόμενους τους συνέδεαν τόσα πολλά κοινά, ακόμα και εκείνη η θρησκευτική και ηθική ταυτότητα, η προτεσταντική.

Στο περιορισμένο του ήδη επιβαρυμένου χώρου εδώ, η ουσία που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι, η κύρια αιτία του σπαραγμού ήταν οι αποικίες και οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι των αποικιών ανά τον κόσμο.

Στον τεράστιο τότε ακόμα πλανήτη, τα αποικιοκρατικά έθνη αρχικά εποίκισαν όπου το καθένα είχε την ευχέρεια, αργότερα έρχονταν σε συμφωνίες μεταξύ των για να αποφύγουν συγκρούσεις συμφερόντων, (αποικίες άλλαζαν χέρια μετά από υπογραφή ειδικής συνθήκης) αργότερα όμως άρχισαν να σπάνε τις συμφωνίες επιβουλεύοντας και υπονομεύοντας η μία μεριά την άλλη, (πάντα χρησιμοποιώντας τους ντόπιους, τάζοντας τους μελλοντική καλύτερη μοίρα) ώσπου τελικά, ουδείς εμπιστευόταν ουδένα και το μόνο που είχε μείνει “όρθιο” ήταν το συμφέρον του κάθε κράτους, του κάθε υποσυνόλου και η με κάθε τρόπο διατήρηση του κυριαρχικού του ρόλου.

Όλα αυτά εξελίσσονταν υπό την πίεση και τις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε περιόδου. Βιομηχανική επανάσταση, αγγλική αυτοκρατορία, η αναδυόμενη υπερδύναμη στη βόρεια Αμερική, η διαφορετική εσωστρεφής Ρωσική δύναμη.

Επειδή όμως η εξωστρέφεια δεν μπορεί να εκταθεί στο άπειρο, μετά ακολούθησε η περίοδος της εσωστρέφειας.

Η ιδέα της Ε.Ε., συμπίπτει χρονικά -αλλά όχι άσχετα- με την περίοδο των έντονων αντιδράσεων από τους καταπιεσμένους λαούς, κυρίως στις αποικίες, που ξεσηκώνονται κατά των ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών εθνοτήτων.

Τη δεκαετία του ’50, πολλά αφρικανικά κράτη ενώνουν τις δυνάμεις τους μέσα από ομοσπονδίες και σηκώνουν το κεφάλι.
1947 – ιδρύεται το Πακιστάν και η Ινδία αποκτά την ανεξαρτησία της
1949 – η Ολλανδία αναγνώρισε επίσημα την ανεξαρτησία της Ινδονησίας
1950 – οι Mau Mau, αντάρτες εθνικιστικού κινήματος στην Κένυα δίνουν όρκο να διώξουν τους λευκούς
1954 – το Βιετνάμ κερδίζει τα γαλλικά στρατεύματα
1957 – Ανεξαρτησία της Γκάνα (πρώτη ανεξάρτητη χώρα στην Αφρική)
1960 – Ανεξαρτησία των χωρών της Καραϊβικής
1960 – Ανεξαρτησία των αφρικανικών χωρών.
(Τώρα πέστε μου εσείς, ποιο είναι το κοινό ιστορικό παρελθόν και άρα η σχέση της Ελλάδας με όλα τα προηγούμενα, ποια είναι η σχέση της Ελλάδας με την εσωστρεφή διαδικασία της κεντρικής Ευρώπης, και ποια είναι η κοινή μας μοίρα!!!)

Η Ευρώπη πασχίζει να ανασκουμπωθεί ώστε, ενωμένη και δυνατή, να ανακτήσει με κάθε τρόπο τον εξωστρεφή ρόλο της και πάλι. Ίσως αυτό ήδη να γίνεται με την εμπλοκή της Ευρώπης στο θέμα της Λιβύης. (και, μην ξεχνάτε πως είχαν μοιράσει τον κόσμο μετά το 2οΠ.Π. οι μεγάλες δυνάμεις)

Η πίεση είναι μεγάλη, γιατί όλοι οι δείκτες είναι στο κόκκινο αλλά και επειδή οι υπάρχοντες και οι διαφαινόμενοι νέοι πόλοι θα θίξουν την υπόστασή της.

Συμπληρωματικά, την ίδια περίοδο που οι λαοί ανά το κόσμο ξεσηκώνονταν και η Ευρώπη συσπειρωνόταν με ένωση, στις ΗΠΑ, το μποϊκοτάζ των λεωφορείων αρχίζει στις 5 Δεκεμβρίου 1955 με την Rosa Parks να συλλαμβάνεται για την άρνηση της να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό στο λεωφορείο. Το μποϊκοτάζ διαρκεί 381 ημέρες και τελειώνει με την κατάργηση της διάκρισης στις 21 Δεκεμβρίου 1956. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεώτερος, γίνεται εθνικός ήρωας.

Δεκαετίες πριν από το μποϊκοτάζ και τις καθιστικές διαμαρτυρίες της δεκαετίας του 1950, αφροαμερικανοί χρησιμοποιούσαν την εξουσία τους ως καταναλωτές για να επιτευχθεί η κοινωνική αλλαγή. “Μην αγοράζετε σε περίπτωση που δεν μπορείτε να εργαστείτε” εκστρατείες ξεπήδησαν στα Βόρεια αστικά κέντρα – κυρίως στις αφροαμερικάνικες κοινότητες, όπως το Harlem και τα Νότια του Σικάγου, διαμαρτυρόμενοι για μεροληπτικές πρακτικές προσλήψεις.

Το καλοκαίρι του 1964, μια σειρά από “φυλετικές ταραχές” εμφανίστηκαν σε διάφορες αμερικανικές πόλεις, αρχής γενομένης από το Harlem.
Η πυραμίδα ηλικιών αποτελεί τη βάση του στρατηγικού σχεδιασμού κάθε οργανωμένης χώρας, καθώς οι δείκτες έδειχναν, πολλά χρόνια τώρα, ότι τα ανεπτυγμένα κράτη δεν θα άντεχαν για πολύ ακόμα τις κοινωνικές παροχές όπως τις είχαν σχεδιάσει.

Μελετώντας καλά τις παραπάνω πυραμίδες αντιλαμβάνεται κανείς ότι η σύνταξη στα 67 μοιάζει το λιγότερο οδυνηρό μέτρο, αφού η κατάσταση ως έχει δεν είναι βιώσιμη. Αναλυτές και επιστήμονες λένε ότι μέση λύση δεν υπάρχει. Οι περικοπές σε συντάξεις και σε άλλες κοινωνικές παροχές είναι μονόδρομος. (οι οποίες θα οδηγήσουν σε κοινωνικές συγκρούσεις αγνώστων προεκτάσεων)

Φυσικά δεν λείπουν και οι φωνές εκείνες που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι, είτε με πολέμους είτε με πανδημίες θα επιτευχθεί η μείωση του γερασμένου πληθυσμού για να ισορροπήσει το σύστημα.

Άλλοι λένε ότι η Ελλάδα, λόγω των ιδιομορφιών της (απρόβλεπτη αντίδραση), είναι το πειραματόζωο της Ε.Ε. στα περί των περικοπών κοινωνικών παροχών και το γεγονός ότι ακολουθούν οι ΗΠΑ δεν έχει άλλο σκοπό από το να προσδώσει την ανάλογη αληθοφάνεια στο ζήτημα ώστε να μετριαστούν οι αντιδράσεις και να ακολουθήσει το ντόμινο αποδοχής χωρίς να χαθούν πολλοί φορολογούμενοι αμνοί που τροφοδοτούν τις εταιρείες.
Όπως και να έχει……

Αξίζει να κάνετε μία σύγκριση των πυραμίδων Ευρώπης και ΗΠΑ για να διαπιστώσετε από μόνοι σας τη διαφορά της δυναμικότητας. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο αυτό που ισχυρίζονται οι Αμερικάνοι ότι και κατά την επόμενη δεκαετία οι ΗΠΑ θα είναι η υπερδύναμη.

Εγκυκλοπαιδικά αναφέρουμε ότι, οι ΗΠΑ (το 4.5% του παγκόσμιου πληθυσμού) που ελέγχουν το 25% του παγκόσμιου πλούτου, έχουν παράνομους μετανάστες περίπου 12 εκ. ενώ άλλες πηγές μιλάνε για κοντά στα 20 εκ., οι οποίοι γεννάνε 500.000 – 700.000 παιδιά το χρόνο, η πλειοψηφία των οποίων είναι από τη γείτονα χώρα Μεξικό (33 γεννήσεις στις 1.000). Το Μάρτιο του 2007 το σύνολο των νόμιμων και παράνομων μεταναστών υπολογίζονταν στα 38 εκ..

Οι ΗΠΑ έχουν μπει πολλά χρόνια τώρα στη διαδικασία χτισίματος μιας βιώσιμης πυραμίδας ηλικιών και κατ επέκταση μια στρατηγική του μεταναστευτικού πληθυσμού:
α. Γιατί δεν σκοπεύει να συρρικνωθεί αλλά να επεκταθεί.
β. Για να συγκρατήσει τους μισθούς σε χαμηλά επίπεδα.
γ. Για να αυξήσει τις εισφορές ισοστάθμισης των δαπανών πρόνοιας.
δ. Κάτι άλλο που δεν μπορώ να γνωρίζω
Πολλές χώρες με προβληματική πληθυσμιακή πυραμίδα έχουν ανάλογη μέριμνα.
Ότι και να είναι, στα δικά μας τώρα.

Οι Έλληνες πρέπει να δούμε το αυτονόητο της κατάστασης.
Οι πίνακες δείχνουν καθαρά ότι δεν υπάρχει βιωσιμότητα στην κατάσταση μας, ως έχει. Το κράτος χρειάζεται το κύμα των μεταναστών για να αναχαιτίσει (κατά το δυνατόν) τη μετάλλαξη της πυραμίδας σε μανιτάρι.

Το βιωτικό επίπεδο θα πέσει αρκετά και οι τάσεις θα το θέλουν ακόμα χαμηλότερα.
Οι κοινωνικές παροχές (συντάξεις, νοσοκομειακή περίθαλψη) θα μειωθούν σημαντικά.
Η ανεργία θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα.

Το θέμα της εθνικής ασφάλειας θα τίθεται κάθε φορά που ο κόσμος θα εξεγείρεται (αφού ήδη θα έχουν προκύψει νέες εθνικές τραγωδίες ή επεισόδια).
Το πρόβλημα όμως είναι ότι, στο παρόν στάδιο της εξελικτικής μας συνέχειας, σαν χώρα είμαστε πιόνια και όχι παίχτες ενώ σαν λαός είμαστε θεωρητικοί κριτικοί και όχι ενεργοί δημιουργικοί πολίτες, και άρα ανίκανοι να ενωθούμε, να πετάξουμε έξω τα κόμματα και να χτίσουμε μια άμεση κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

(Σε άλλο άρθρο θα μπορέσουμε ΙΣΩΣ, να δούμε απλά πως να μην αρκούμαστε μόνο στη διαπίστωση (θεωρία) αλλά να ολοκληρώνουμε λογικά τη διαδικασία. (πράξη)
Προς το παρόν να δούμε το πιο εύκολο πρακτικό αυτονόητο.

Είναι γνωστό ότι η επαρχία γεννά παιδιά και ότι η ζωή είναι πιο ανθρώπινη εκεί. (άσχετα πως οι περισσότεροι Έλληνες ζουν σε μεγαλουπόλεις και άρα οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν αυτό βιωματικά). Εκτός αυτού η ζωή στην πόλη έχει γίνει αφόρητη.

Υπάρχουν σοβαρές μελέτες στρατηγικής σημασίας που χρόνια φωνάζουν για αποκέντρωση αλλά ποτέ καμία κυβέρνηση έως τώρα δεν έκανε τίποτα. Γιατί; Και πάλι…. που είμαστε εμείς ως λαός; Ως πολίτες; Που είναι τα μέτρα ενίσχυσης της ιδέας της αποκέντρωσης;
Κάλεσμα: Αφού η ακόρεστη καταναλωτική δύναμη του Έλληνα θα είναι αναγκαστικά σε καταστολή για πολλά χρόνια, όσοι μπορούν να πάνε πίσω στα χωριά τους ή όσοι μπορούν να πάνε στην επαρχία, σε λίγα χρόνια θα έχουν βρει το νόημα της ζωής και της ευτυχίας, θα κάνουν πάλι παιδιά, άξια και ικανά τέκνα για να κυβερνήσουν αυτό το τόπο.

Όσοι έχουν την δυνατότητα να δραπετεύσουν από αυτή τη κατάσταση και δεν το κάνουν, εκτός από μαζοχιστές είναι και ζόμπι-εγκληματίες, τόσο ως προς τον εαυτό τους αλλά ειδικά ως προς τα παιδιά τους. Γιατί σημαίνει ότι ψάχνουν κάτι που δεν υπάρχει, και ζώντας τη δική τους πλάνη καταδικάζουν και τα παιδιά τους.

Παρά τις αντιδράσεις γνωστών, φίλων και οικογένειας, (οι οποίοι υποκύπτουν σε γνωστή ασυνείδητη ψυχολογική κατάσταση, όπου η δική σας πρόθεση ακυρώνει -θέτει σε αμφισβήτηση- τη δική τους στάση ζωής και ασυναίσθητα εκφράζουν τους δικούς τους φόβους μέσω από τη δική σας θέση αλλά ακόμα από τη δική τους οπτική (είμαστε λαός με έλλειψη αυτοπεποίθησης επειδή έχουμε μάθει να δρούμε με το συναίσθημα και όχι με τη λογική)).

Βάλτε κάτω μία κόλλα χαρτί, χωρίστε τη σε δύο στήλες, θετικά και αρνητικά, ζυγίστε τα και ρωτήστε τη καρδιά σας!
Η επαρχία είναι φτηνή, απλή, αληθινή και ανοιχτή.
Κάθε τι που θα της δώσει ζωή θα εισπράξει νόημα, ως ανταπόδοση.

Όσοι το καταφέρουν αυτό, και ας μην το καταλαβαίνουν τώρα, θα βιώσουν την αλήθεια της ανθρώπινης υπόστασης. Οι λαοί που το εφάρμοσαν άκμασαν. Κάτι που γνωρίζουν και μεταχειρίζονται οι μεγάλοι παγκόσμιοι παίχτες, τόσο για το καλό όσο και για το κακό.
Εάν επιτευχθεί αυτό, θα είναι σε θέση να ενεργοποιήσει και πάλι τον τροχό του τόπου μας.
Μακρόπνοο αλλά μπορεί να σωθούν έτσι κάποια παιδιά από τις επόμενες πολλές γενεές, που έχουμε εμείς καταδικάσει δια του βίου μας τον τρόπο.

Ο άνθρωπος οφείλει να διάγει τον βίο του σε συμφωνία τόσο προς την συμπαντική, όσο και την ανθρώπινη φύση.
Και μην ξεχνάτε ότι, αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, το σημαντικό είναι να δούμε πρώτα ποιοι πραγματικά είμαστε και μετά θα ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.
Κυριαρχούμαστε από την κατάρα του λαού μας, (καθηλωμένοι απέναντι και όχι πλάι).

Με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε στο γείτονά μας μόνο αυτά που μας χωρίζουν αντί του πλήθους εκείνων που μας ενώνουν, βλέπουμε και το κράτος σαν αντίπαλο αφέντη που δεν μας παρέχει αυτά που ζητάμε, αδυνατώντας να δούμε την αλήθεια, δηλαδή, ότι εμείς είμαστε το κράτος. Κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη όμως.

Οι ανίκανοι κοιλαράδες μαζί με τους προδότες μόνο στη μάσα, οι βλάκες και τα κωθώνια θέλουν να είναι πάντα μόνο κριτές και τσιράκια αυτών που θα τους παρέχει την ευκαιρία να τρυπώσουν στο φαγοπότι, οι διανοητές και οι βολεμένοι μορφωμένοι δεν ρισκάρουν να χάσουν τη βολή τους αλλά καιροφυλακτούν ώστε να είναι από τους πρώτους που θα εισχωρήσουν σε μια νέα κατάσταση αφού πάντα είναι σε θέση να τεκμηριώσουν τη στάση τους, ενώ οι ασυμβίβαστοι περιθωριοποιημένοι αυτοκαταστρέφονται από τις ουσίες ανίκανοι να ανακηρύξουν τους εαυτούς των σε άξιους, και όσοι από αυτούς δεν άντεξαν την αδικία, τους βάλαμε όπλα στα χέρια για να δικαιολογήσουμε τον εγκλεισμό τους στα σοφρωνιστήρια.

______________________________________________
(Εδώ μπορείτε να κάνετε διάφορες συγκρίσεις δεικτών)

Προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία

Decade Forecast: 2010-2020
January 21, 2010 1427 GMT
STRATFOR forecasts the major trends that will emerge during the next 10 years.
Η γενική εικόνα σύμφωνα με τα ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ για την επόμενη δεκαετία, είναι:
Κατάρρευση της Κίνας, Παγκόσμια ελλείψη εργατικού δυναμικού, Νέα αμερικανική κυριαρχία.

ΚΙΝΑ: Καταδικασμένη
“Στην οικονομία της Κίνας, όπως έγινε και με τις οικονομίες της Ιαπωνίας και άλλων Ανατολικών ασιατικών κρατών παλιότερα, θα μειωθεί ο ρυθμός ανάπτυξης δραματικά προκειμένου να ισοσταθμιστεί η ανάπτυξη με το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου για να φέρει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα σε ισορροπία. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνακόλουθες κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις.”

«Κατ ‘αρχάς, το σημερινό οικονομικό μοντέλο της Κίνας δεν είναι βιώσιμο. Το μοντέλο αυτό ευνοεί την απασχόληση εις βάρος όλων των άλλων προβλημάτων, και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης.”

«Δεύτερον, το κινεζικό μοντέλο είναι βιώσιμο μόνο εφόσον οι δυτικοί πληθυσμοί συνεχίζουν να καταναλώνουν με αυξητικούς ρυθμούς τα κινεζικά προϊόντα. Τα Ευρωπαϊκά δημογραφικά στοιχεία όμως, από μόνα τους το καθιστούν αυτό αδύνατο για την επόμενη δεκαετία.”

“Τρίτον, το κινεζικό μοντέλο απαιτεί φθηνό εργατικό δυναμικό, καθώς και φθηνά κεφάλαια για να παράγει φθηνά προϊόντα. Μέχρι το 2020 ο μέσος Κινέζος θα είναι σχεδόν τόσο γέρος όσο και ο μέσος Αμερικανός, αλλά δεν θα έχει πλησιάσει καν το επίπεδο της εκπαίδευσης για να αποκτήσει και την ανάλογη αξία. Το αποτέλεσμα θα είναι μια έλλειψη στην εργασιακή δυναμική, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά.”

“Τέλος, εσωτερικές εντάσεις θα σπάσουν το σημερινό σύστημα. Πάνω από 1 δισεκατομμύριο Κινέζοι ζουν σε νοικοκυριά των οποίων το εισόδημα είναι κάτω από 2.000 δολάρια το χρόνο (τα 600 εκατομμύρια κάτω από $ 1.000 ετησίως). Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και προσπαθεί να μεταφέρει πόρους στο τεράστιο εσωτερικό της χώρας. Όμως, αυτές οι περιοχές είναι τόσο πολυπληθείς και τόσο φτωχές -και άρα ευάλωτες ακόμα και στην πιο μικρή μετατόπιση οικονομικών πόρων στο εσωτερικό- και η Κίνα απλά δεν διαθέτει τόσους πόρους για να αντεπεξέλθει.”

ΕΥΡΩΠΗ: Αυξημένη ένταση μεταξύ εγγενών και μεταναστών
“Μια βαθιά ένταση θα αναδυθεί στην Ευρώπη μεταξύ των ελίτ και του ευρύτερου πληθυσμού. Ο γενικός πληθυσμός θα βιώσει πολιτιστικές εντάσεις με τους μετανάστες και θα δει μεγάλο κύμα εργατικού δυναμικού να εισρέει, συμπιέζοντας τους μισθούς.

Αυτή η δυναμική θα είναι ιδιαίτερα έντονη στον πυρήνα των κρατών της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας. Η ελίτ που δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθούν κάτω από την αυξανόμενη πίεση του ευρύτερου πληθυσμού. Η ένταση μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων, της πολιτικής και της πολιτιστικής σταθερότητας θα καθορίσει την Ευρώπη. Ως εκ τούτου, οι σχέσεις μεταξύ των Ευρωπαίων θα είναι ολοένα πιο ασταθείς και απρόβλεπτες.”

ΤΟΥΡΚΙΑ: Άνοδος
«Η Τουρκία αναδύεται ως μια περιφερειακή ηγετική δύναμη με αυτοπεποίθηση, ισχυρό στρατό και οικονομία. Αναμένουμε ότι η τάση αυτή θα συνεχιστεί, και θα δούμε την Τουρκία να αναδεικνύεται ως η κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη».
“Η δυναμική στην περιοχή μεταξύ της Μεσογείου και του Ιράν -και ακόμα και στην περιοχή του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας- θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί λόγω της επανεμφάνισης της Τουρκίας.”

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Άνοδος
ΙΝΔΙΑ: Δεν αποτελεί παράγοντα
“Είτε είναι, λόγω της γεωγραφικής, κοινωνικής ή οικονομικής δυσλειτουργίας, η Ινδία απλά -για να το πω ωμά- δεν μπορεί να βάλει τα κομμάτια της μαζί. H Ινδία είναι η χώρα του μέλλοντος και αυτό θα είναι πάντα.”

ΙΡΑΝ: Ειρηνευμένο
«Δεν νομίζω ότι το Ιράν πρόκειται να ενοχλήσει καθόλου. Το Ιράν απορρόφησε τη προσοχή των Αμερικανών όντως θεαματικά τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτό θα μπορούσε να αντέξει για δύο χρόνια στη νέα δεκαετία, αλλά μετά από αυτό η Περσία απλά δεν έχει τη δύναμη. Δεν είχε ποτέ την απαραίτητη δύναμη που χρειάζεται για να είσαι “παίχτης”».

ΙΡΑΚ και ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: Αποχώρηση των ΗΠΑ
“Οι δύο μεγάλοι πόλεμοι στην περιοχή θα έχουν υποχωρήσει δραματικά, αν δεν έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το 2020».

Πρώην σοβιετικές πολιτείες: Άνοδος
“Η καταπιεσμένη δημιουργικότητα της σοβιετικής περιόδου, συν την περίοδο της προσαρμογής τα τελευταία 20 χρόνια, έχει δημιουργήσει κοινωνίες που είναι πιο ευέλικτες και δυνητικά δημιουργικές -δεδομένων ακόμη και των δημογραφικών θεμάτων- σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.”

ΡΩΣΙΑ: Ανακατωσούρες
«Η Ρωσία θα δαπανήσει τη δεκαετία επιδιώκοντας να εξασφαλιστεί πριν η δημογραφική παρακμή χτυπήσει. Αυτό θα επιτευχθεί με την προσπάθεια μετατόπισης των εξαγωγών από τα πρωτεύοντα νωπά προϊόντα στα επεξεργασμένα βασικά προϊόντα, προκειμένου να ανεβάσει την αξιακή αλυσίδα που θα οχυρώσει την οικονομία της, όσο τα δημογραφικά της το επιτρέπουν ακόμα.»

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Οδηγός Περιφέρειας
«Η Βραζιλία, 11η σε μέγεθος οικονομία στον κόσμο, είναι μια σημαντική περιφερειακή οδηγός και θα γίνει ακόμη περισσότερο, καθώς η Αργεντινή καταρρέει»

ΙΑΠΩΝΙΑ: Απελπισμένη για εργατικό δυναμικό
«Η Ιαπωνία θα αντιμετωπίσει μια υπαρξιακή κρίση μέσα στην επόμενη δεκαετία, κατανοώντας ποια πραγματικά είναι και τι είδους έθνος πρόκειται αυτό να είναι”

«Το δημογραφικό πρόβλημα της είναι ιδιαίτερα επώδυνο και η Ιαπωνία δεν έχει παράδοση που να επιτρέπει τη μαζική μετανάστευση. Όταν χρειάστηκε εργατικά χέρια είχε ιδρύσει αποικίες στην Κορέα και την Κίνα. Καθώς η Κίνα αλλάζει το οικονομικό της μοτίβο θα χρειαστεί απαραίτητα επενδύσεις από το εξωτερικό. Η Ιαπωνία θα έχει για να επενδύσει και θα χρειαστεί εργατικό δυναμικό οπωσδήποτε. Ο τρόπος που θα εξελιχθεί αυτή η σχέση θα καθορίσει και την δεκαετία στην Ασία.”

ΑΦΡΙΚΗ: Δεν είναι παράγοντας
“Δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι της Υποσαχάριας Αφρικής τη σκέφτονται ποτέ σαν την περιοχή του μέλλοντος». “Η Αφρική δεν έχει ποτέ λειτουργήσει σε παγκόσμια κλίμακα.”

ΜΕΞΙΚΟ: Άνοδος
“Το Μεξικό, 13ο σε μέγεθος οικονομία στον κόσμο, συχνά αγνοείται λόγω των συγκρούσεων που αφορούν τα καρτέλ ναρκωτικών και της κυβέρνησης.
Δεδομένου ότι τα ανέξοδα γεωργικά προϊόντα, όπως η κοκαΐνη, διεκδικούν πολύ υψηλές τιμές σε μέρη όπως το Λος Άντζελες παρά εκεί όπου παράγεται, ένα καλά οργανωμένο εγκληματικό σύστημα στο Μεξικό θα συνεχίσει να το προμηθεύει. Αυτό θα προκαλέσει μαζική εισροή χρημάτων που θα τροφοδοτήσει περαιτέρω την ανάπτυξή του Μεξικού.”

ΗΠΑ - Τζιχάντ, πόλεμος: Χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις
ΗΠΑ
«Από την αμερικανική σκοπιά, στη δεκαετία θα συνεχιστεί η μακροπρόθεσμη αύξηση της οικονομικής και στρατιωτικής δύναμης που άρχισε περισσότερο από έναν αιώνα πριν. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι η συντριπτική -αλλά όχι παντοδύναμη- στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, που παράγει το 25 τοις εκατό του πλούτου στον κόσμο, κάθε χρόνο.”

“Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποσυρθούν για λίγο από τις πιο επιθετικές δραστηριότητές τους ανά τον κόσμο, μετακινούμενες προς ένα μοντέλο διαχείρισης περιφερειακών ισορροπιών της εξουσίας που η Ουάσιγκτον διατηρεί και μεταχειρίζεται όταν είναι απαραίτητο. Αυτό δεν θα εκδηλωθεί ως ενδοσκοπική διαδικασία, αλλά μάλλον ως επιβεβαίωση της δύναμης της προς τα μάτια του λαού της.”

…και μερικοί κίνδυνοι για τις ΗΠΑ!
Η έκθεση αναφέρει ότι ο νότιος γείτονας της Αμερικής θέτει διάφορα ζητήματα:
“Πρώτον, το Μεξικό είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη χώρα, αλλά ασταθής δύναμη στα σύνορα των ΗΠΑ

Δεύτερον, τα καρτέλ του Μεξικού αποκτούν δύναμη και επιρροή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τρίτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παγιδευτούν από τον ίδιο το πολιτισμό τους που είναι άβολος με τον τεράστιο μεταναστευτικό πληθυσμό από το Μεξικό αλλά ταυτόχρονα και μια οικονομία που δεν τα καταφέρνει χωρίς αυτούς.”

Στο γερασμένο πληθυσμό των ΗΠΑ “το μεγαλύτερο πρόβλημα στη δεκαετία, σχετιζόμενο με το δημογραφικό, θα είναι τα οικονομικά: η συνταξιοδότηση της baby boomers γενιάς θα δημιουργήσει μια κρίση κεφαλαίου. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με το να μην τους επιτραπεί η συνταξιοδότηση ή με περικοπή συνταξιοδοτικών παροχών ή και τα δύο. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, αλλά και μία κοινή μετοχή των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο.”

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
«Εμείς δεν βλέπουμε την δεκαετία ως μια περίοδο αποφασιστικών αλλαγών. Μάλλον πρόκειται για μια περίοδο κατά την οποία οι βασικές διεργασίες παραμένουν σταθερές, εν όσο η αναδυόμενη δημογραφική διαδικασία λειτουργεί ως ο σημαντικότερος ρυθμιστής του συστήματος».

“Οι ΗΠΑ θα παραμείνουν στο επίκεντρο της παγκόσμιας εξουσίας. Μια χώρα με το 25 τοις εκατό της παγκόσμιας οικονομίας και με δυνάμεις, όπως το στρατό των ΗΠΑ δεν μπορούν να αγνοηθούν. Όμως, καθώς το δημογραφικό πρόβλημα αρχίζει να γίνεται κυρίαρχο, οι χώρες που επηρεάζονται περισσότερο από αυτό το θέμα θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους προς το εσωτερικό.”
http://www.businessinsider.com/stratfor-predictions-for-the-next-decade-2010-1#china-doomed-1 (22/1/2010)

Πηγη