Του Γιάννου Χαραλαμπίδη Με βάση όσα λέγονται από τις δυο πλευρές και τα Ηνωμένα Έθνη, οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού κινούνται μεταξύ σημαντικής προόδου και λαθροβίωσης! Η δε θέση της Άγκυρας και του Έρογλου συμπυκνώνεται ως ακολούθως: Λύση ώς το τέλος του έτους. Λύση εξπρές.
Χωρίς, όμως, η Λευκωσία να περάσει στην αντεπίθεση και να εξηγήσει διεθνώς ότι, όταν η τουρκική πλευρά αναφέρεται σε λύση εξπρές, εννοεί διχοτόμηση στη βάση μιας χαλαρής συνομοσπονδίας. Επειδή, μάλιστα, η Τουρκία δεν έχει κόστος από την ενταξιακή της πορεία, σκέφτεται ως εξής: Είτε οι Ε/κ θα υποχωρήσουν κατόπιν πιέσεων και θα δεχθούν κατ’ ελάχιστον μια λύση παρόμοια με εκείνη του σχεδίου Ανάν ώς το τέλος του έτους ή και αργότερα είτε θα χρεωθούν την ευθύνη. Είτε για ν' αποφύγουν το αδιέξοδο και τον καταλογισμό ευθυνών, θα αποδεχθούν μια διεθνή διάσκεψη.
Το ζητούμενο
Το ζητούμενο δεν είναι εάν θα πάμε σε διεθνή διάσκεψη. Το ζητούμενο είναι εάν υπάρχουν οι προοπτικές επιτυχίας, γιατί σκαρφίστηκαν τη διεθνή διάσκεψη οι Βρετανοί και τα Ηνωμένα Έθνη ως εναλλακτική επιλογή, τη στιγμή που οι ίδιοι διαβεβαίωναν ότι η λύση θα είναι κυπριακή και εάν υπάρχουν εναλλακτικές δράσεις διαδικασίας λύσης. Το σκηνικό για τη διεθνή διάσκεψη ήταν προ καιρού καθορισμένο. Η τουρκική πλευρά, εφόσον πέρασε αλώβητη τον περασμένο Δεκέμβριο από την αξιολόγηση των Βρυξελλών και εφόσον γνωρίζει ότι για την αδιαλλαξία της αφενός έχει την κάλυψη των Βρετανών και του ΟΗΕ, αφετέρου την ανοχή της Ε.Ε. που είναι αποτέλεσμα της ανοχής των Ε/κ, παραμένει αδιάλλακτη και σκληραίνει τη στάση της για τους εξής λόγους:
Ο τουρκικός μαξιμαλισμός
1. Για να παρασύρει τα πράγματα σε μια στημένη διεθνή διάσκεψη και στην υιοθέτηση μιας συγκαλυμμένης επιδιαιτησίας, η οποία θα εκδηλώνεται με τις εισηγήσεις των τρίτων μερών, προκειμένου να καλυφθεί το χάσμα μεταξύ των δυο Κοινοτήτων. Εάν λάβει κάποιος υπόψη τις αναλύσεις των κομματικών ηγεσιών, διαπιστώνει ότι η Άγκυρα ευνοείται γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά από τις ΗΠΑ αλλά και από κράτη της Ε.Ε., καθώς και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για διάφορους λόγους, που δεν έχουν σχέση με το δίκαιο, αλλά με την εξυπηρέτηση εθνικών συμφερόντων. Συνεπώς, οι ΗΠΑ και η Βρετανία, που θα ελέγχουν το παιγνίδι των παρασκηνίων, θα επαναφέρουν το σχέδιο Ανάν. Ήδη συνιστά τη βάση των συνομιλιών. Η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εάν κρίνουμε από τη μέχρι τώρα στάση της και δη από τον κανονισμό για το «απευθείας εμπόριο» και από άλλες δράσεις της, είναι εύκολο να κατανοήσει κάποιος ότι τα παράλογα μπορεί να τα εμφανίσει ως λογικά μέσω συνταγματολόγων, ικανών, όπως είχε πει ο Επίτροπος Ρεν, να τετραγωνίσουν τον κύκλο!
2. Για να έχουν διαπραγματευτικό βάθος και την ώρα του πάρε-δώσε και να μπορούν να δίδουν χωρίς να χάνουν τη διχοτομική ουσία της λύσης.
Εάν λάβουμε υπόψη τι είπε ο Πρόεδρος την περασμένη Τρίτη, ότι δηλαδή η τουρκική πλευρά είναι πέραν του σχεδίου Ανάν, κατανοούμε ότι ακόμη και αν υποχωρήσει σε μια διεθνή διάσκεψη ή στο πλαίσιο μιας άλλης μορφής τελικής διαπραγμάτευσης, το χειρότερο για την τουρκική πλευρά αποτέλεσμα θα είναι το πνεύμα και τα γράμμα του σχεδίου Ανάν, το οποίο σύμφωνα με την ελληνοκυπριακή ηγεσία συνιστά παρελθόν!
Με βάση αυτήν την πάγια τουρκική διαπραγματευτική τακτική, κάθε φορά που η τ/κ πλευρά και η Άγκυρα θα υποχωρούν από μια ακραία θέση και θα μετακινούνται σε μια προηγούμενη τουρκική ακραία θέση, η οποία πλέον θα έχει εξελιχθεί από παράλογη σε λογική, αφενός θα εισπράττουν το χειροκρότημα των τρίτων και, αφετέρου, θα ζητούν νέες υποχωρήσεις από την ε/κ πλευρά. Όμως, η ε/κ πλευρά έχει ήδη προχωρήσει εκ των προτέρων και μονομερώς σε τέτοιες υποχωρήσεις, χωρίς αντίδωρα, όπως η εκ περιτροπής Προεδρία, η παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων και η σταθμισμένη ψήφος. Ως εκ τούτου, αυτό το οποίο μένει να δώσει είναι, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, την κυριαρχία! Όταν, λοιπόν, θα μπούμε στα βαθιά, η Λευκωσία είτε θα υποχωρήσει προς επικίνδυνες ατραπούς είτε θα επωμιστεί στη διεθνή διάσκεψη αυτό το οποίο θα επωμιζόταν πριν από αυτήν εάν δεν την αποδεχόταν, αλλά σε χειρότερο βαθμό. Δηλαδή τον καταλογισμό ευθυνών, γεγονός που θ' ανοίξει το δρόμο προς την ταϊβανοποίηση της Κύπρου.
Εναλλακτική μεθοδολογία λύσης
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ έχει ήδη τονίσει ότι δεν θα δεχθεί αλλαγή της διαδικασίας και ότι η ιδιοκτησία της θα παραμείνει κυπριακή. Αν θεωρήσουμε ότι μιλά ορθά ο Πρόεδρος, το πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει είναι το εξής: Δεν έχει ολοκληρωμένες εναλλακτικές προτάσεις για ν' αποφύγει τα αδιέξοδα και τις πιέσεις είτε εντός είτε εκτός των συνομιλιών είτε εντός είτε εκτός μιας διεθνούς διάσκεψης. Ο Πρόεδρος δεν φαίνεται επί του παρόντος να έχει ολοκληρωμένη πρόταση, με την οποία να απαλλάσσεται από τον πονοκέφαλο μιας διεθνούς διάσκεψης, προτού συμφωνηθούν οι εσωτερικές πτυχές, η οποία θα εμφανίζεται από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ ως εναλλακτική επιλογή αποτροπής του αδιεξόδου. Εάν, λοιπόν, ισχυριστεί ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ότι η διαδικασία θέλει νέα ώθηση, θα πρέπει να διερωτηθεί και ο ίδιος και οι ηγέτες των δυο Κοινοτήτων και οι λοιποί εμπλεκόμενοι γιατί τα πράγματα τώρα και επί σειράν ετών δεν κινούνται όπως θα έπρεπε. Τι φταίει και δεν φτάνουμε σε λύση. Είναι η τουρκική αδιαλλαξία, είναι η έλλειψη σαφούς βάσης των συνομιλιών και λύσης ή είναι η μεθοδολογία λύσης.
Εάν, πάντως, ο Πρόεδρος και το Εθνικό Συμβούλιο το θελήσουν, υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές μεθοδολογίας δράσης και δράσης στην εξής βάση:
1. Εάν δεν ευοδωθούν οι συνομιλίες ώς τον Οκτώβριο, μπορεί να γίνει η ακόλουθη εισήγηση για να είναι η λύση κυπριακή: Να εξευρεθεί φόρμουλα σύγκλησης αναθεωρητικής του υφιστάμενου συντάγματος συνέλευσης Κυπρίων, Ε/κ και Τ/κ. Η εκλογή των αντιπροσώπων θα γίνει στη βάση των δυο Κοινοτήτων. Ο λαός θα έχει αναβαθμισμένη ευθύνη στο σύνολό του για την εκλογή των αντιπροσώπων του. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν χρειαζόμαστε ούτε τις υπηρεσίες του ΟΗΕ ούτε της Βρετανίας και των ΗΠΑ ή ακόμη και αυτής της Ε.Ε. με τη μορφή που τις έχουμε ανάγκη σήμερα. Μπορούμε ως Κύπριοι να διαχειριστούμε το μέλλον μας. Με τη διαδικασία αυτή θα διαφανεί εάν θέλουμε ή όχι λύση και ποια, και θα σταματήσουμε να φορτώνουμε την ευθύνη στους ξένους. Εάν, δε, οι ξένοι επεμβαίνουν διά της πλαγίας οδού, η ευθύνη θα ανήκει σ' εμάς και σε κανέναν άλλο. Άλλωστε, όπως και τώρα, η τελική λύση θα τεθεί ενώπιον δημοψηφισμάτων και του κυριάρχου λαού.
2. Η σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για τις διεθνείς πτυχές του Κυπριακού συνιστά μια επιλογή, της οποίας όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το περιεχόμενο και ο σκοπός της. Θα είναι η άρση του αδιεξόδου ή μια φόρμουλα επιβολής λύσης παρόμοιας με το σχέδιο Ανάν; Εάν στόχος είναι η δημοκρατική λύση, τότε η διεθνής διάσκεψη θα πρέπει να συγκληθεί για την κατάργηση των ξένων εγγυητικών και επεμβατικών δικαιωμάτων, για τον τερματισμό της ξένης κηδεμονίας επί της Κύπρου. Η κηδεμονία αυτή είναι αντίθετη με κάθε αρχή διεθνούς δικαίου και δεν συνάδει με τον τρόπο λειτουργίας της Ε.Ε. Επειδή, δε, το Κυπριακό μπορεί να επιλυθεί επί δυο πυλώνων, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, στη διεθνή διάσκεψη μπορεί να καθοριστούν: α. Η συμμετοχή της Κύπρου στο ΝΑΤΟ για να δημιουργηθεί κοινωνία συμφερόντων και να μην αισθάνονται ανασφαλείς ούτε οι Τ/κ ούτε οι Ε/κ. β. Η διατήρηση μικρών και επαρκών ε/κ και τ/κ στρατιωτικών αγημάτων για την ασφάλειά των δυο πλευρών, ο τρόπος συνεργασίας τους, το κοινό τους επιτελείο και η συμμετοχή τους στην Ε.Ε.
γ. Η αντικατάσταση των τουρκικών στρατευμάτων από ευρωπαϊκή ειρηνευτική δύναμη, που θα επιβλέπει την εφαρμογή της λύσης, κατόπιν εντολών του Συμβουλίου Ασφαλείας. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Τουρκία και οι Τ/κ δεν θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο είναι αναγκαία για την ασφάλεια των Τ/κ. Εάν δεν εμπιστεύονται στρατό των χωρών της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, πώς μπορεί η Τουρκία να ζητά ένταξή της στην Ε.Ε. και πώς είναι δυνατό να συμμετέχει στην εμβάθυνση των σχέσεων ΝΑΤΟ-Ε.Ε. όπως η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου του 2008 προνοεί. Εάν υιοθετηθεί η εναλλακτική επιλογή της αναθεωρητικής συνταγματικής συνέλευσης ως τελευταίας μεθοδολογίας λύσης, η διεθνής διάσκεψη θα συνιστά στο δεύτερο σκέλος της τελική λύση.
Η αποχώρηση στρατευμάτων και οι αποφάσεις της Ε.Ε.
ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ δεν είναι μόνο πρόβλημα νομικό και αποκατάστασης δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά κυρίως ασφάλειας και γεωστρατηγικών συμφερόντων. Εάν θα αλλάξει η διαδικασία και εάν η διεθνής διάσκεψη μπορεί να επιλύσει τα θέματα της ασφάλειας δημιουργώντας ένα νέο σύστημα ασφάλειας και συμφερόντων, μπορεί να αποφευχθεί το αδιέξοδο, εφόσον δοκιμαστεί η τουρκική πλευρά έχει πρόθεση διαλλακτικής στάσης και δημοκρατικής-ευρωπαϊκής λύσης. Συνεπώς, εάν θα συγκληθεί διεθνής διάσκεψη για να δημιουργηθεί δυναμική και να ανοίξει ο δρόμος στη λύση, προτού συμφωνηθούν οι εσωτερικές πτυχές θα πρέπει να αρχίσει συζήτηση επί των διεθνών πτυχών και δη επί τους θέματος για την έναρξη της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων, όπως προβλέπουν και οι αποφάσεις της Ε.Ε., ώστε να διευκολυνθεί η διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Αυτό είναι το κλειδί της λύσης και μιας πετυχημένης διεθνούς διάσκεψης, που θα ανοίγει το δρόμο σε βιώσιμη διευθέτηση και όχι στην επιβολή της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και του σχεδίου Ανάν με άλλο όνομα! Διαφορετικά, η εμπλοκή μας σε μια τέτοια διαδικασία θα εξελιχθεί σε περιπέτεια…
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου