Στην Μνήμη του Επισμηναγού Δαμιανίδη

Γραμμένο για νααφιερωθεί στη Μνήμη του Πεσόντος Αεροπόρου Επισμηναγού Αλεξάνδρου Δαμιανίδη από την κόρη του Μαρία...

Επισμηναγός Δαμιανίδης Αλέξανδρος
έπεσε υπέρ πατρίδος την 31/07/72 στην Νεραιδοράχη Ηλείας με τον εκπαιδευόμενο Σμηναγό Φιλίππου Χ. κατά τη φάση εκτελέσεως άσκησης εθισμού με TF104 G Starfighter.
ΑΣΤΡΟΜΑΧΗΤΕΣ και ΠΑΡΟΝΤΕΣ για ΠΑΝΤΑ!!!!
336 Μοίρα Όλυμπος.

Εκείνη την ώρα του ψυχικού κραδασμού
τη δύσκολη ώρα του χαιρετισμού
τότε που ήμουνα - δεν ήμουνα 11 χρονώ
και χρειάστηκε να σου πω το Αντίο το στερνό
δε μπόρεσα.

Μόνο με δάκρυα σου τόγραψα πάνω στο χώμα
δάκρυα γεμάτα υπόσχεση, πως ποτέ δε θα σε ξεχάσω
κι'ας μην μπορούσα να εξηγήσω τότε ακόμα
γιατί απαίτησε από μένα η δόξα, τόσο μικρή να σε χάσω.

Πλήθος ολόγυρά μου οι θλιμμένοι
Άγημα, παράσημα, σημαία, βουβοί και λάλοι σπαραγμοί
ευωδιάζανε της δάφνης τα κλαδιά
πλεγμένα στεφάνια
ακουστήκανε και κάποιοι πυροβολισμοί
και πως ν'αντέξει η καρδιά
τόση οδύνη - τόση περηφάνεια ;

Εγώ έψαχνα την Πατρική ματιά σου, την τρυφερή
κι'όλο έπαιρνε κλίση βυθού το μικρό μου σκαρί
κι'αυτή η κλίση - αυτό το λύγισμα το ψυχικό μου
γονάτισμα και υπόκλιση μπροστά σου
μπορστά στο ήθος - την ευγένεια και γεναιότητά σου.

Κι' άκου τώρα το αθώο μυστικό μου
τι θυμήθηκα, αλήθεια, σε καλό μου
το μπράτσο σου το δυνατό, που τόκανες προσκέφαλό μου

Κι' αν ποτέ δε θα σε ξεχάσω κι' αν πάντοτε θα σε θυμάμαι
είναι γι΄αυτό που ήσουνα, για ό,σα με δίδαξες
για ό,τι ονειρεύτικες νάμαι.

insitu.gr