Αλυτο παραμένει το πρόβλημα που έχει ξεσπάσει στο νησί της μπουρλοτιέρισσας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες και αφορά μια μοναδική κληρονομιά: τα ιστορικά καρνάγια, στα οποία φτιάχτηκε ο πολεμικός στόλος της Επανάστασης. Για την ιστορία ν' αναφέρουμε ότι στα μέσα Ιουλίου από το λιμεναρχείο του νησιού δόθηκε ένα τελεσίγραφο του Λιμενικού Σώματος στους ξυλοναυπηγούς των ταρσανάδων των Σπετσών, το οποίο «διατάζει να διακόψουν αμέσως τις εργασίες τους και ν' αδειάσουν τον τόπο εντός 30 ημερών».
Οι ξυλοναυπηγοί κινητοποιήθηκαν σε πολλά επίπεδα. Εκαναν έκκληση σε κάθε φίλο των Σπετσών και της Ιστορίας, γνωστοποιώντας:
«Εργαζόμαστε, γενιά με γενιά, στους ίδιους χώρους, στα ίδια καρνάγια πάνω στο κύμα, στον αιγιαλό. Εκεί χτίζαν' οι πρόγονοί μας τα πλοία του Εθνικού Αγώνα του 1821, στον οποίο το κράτος οφείλει την ύπαρξή του. Και τώρα το όργανο αυτού του κράτους που όφειλε να μας προστατεύει, το Λιμενικό Σώμα, μας στέλνει τελεσίγραφο να φύγουμε μέχρι τις 6.8.2010!».
Από την άλλη καλούσαν το Δημοτικό Συμβούλιο «να πράξει το παν για να ακυρωθεί το απαράδεκτο τελεσίγραφο, αλλά και να δρομολογήσει τη σωτηρία των καρνάγιων που αποτελούν έναν εθνικό θησαυρό, ζητώντας την τροποποίηση του σχετικού νόμου». Επίσης ενημέρωσαν τον νομάρχη Πειραιά Γιάννη Μίχα, τους βουλευτές και τους συναρμόδιους φορείς προκειμένου να βρεθεί λύση και να μην απομακρυνθούν από τον χώρο στον οποίο βρίσκονται τα ιστορικά καρνάγια των Σπετσών από το 1821.
Η αντίδραση της Νομαρχίας Πειραιά υπήρξε άμεση, στην παράλογη απόφαση του Λιμεναρχείου Σπετσών, το οποίο ζητούσε από τους ξυλοναυπηγούς να εγκαταλείψουν μέσα σε 30 μέρες τον χώρο στον οποίο εδώ και 300 χρόνια βρίσκονται οι ταρσανάδες, επειδή στερούνται... αδείας.
Με επιστολή του ο κ. Μίχας προς το Λιμεναρχείο Σπετσών, το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο και τον Δήμο Σπετσών -η οποία κοινοποιήθηκε και στους υπουργούς Οικονομικών, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού- ζητούσε να μεριμνήσουν για τη συνέχιση της λειτουργίας τους με παράλληλη διατήρηση του χαρακτήρα και της ιστορικής τους σημασίας αλλά και με σεβασμό στο περιβάλλον, προχωρώντας, εάν κριθεί αναγκαίο, και στις κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις για την ειδική περίπτωσή τους.
«Τα ιστορικά καρνάγια -επισήμανε ο κ. Μίχας- δεν αποτελούν μια απλή επαγγελματική δραστηριότητα και επομένως δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αποκομμένα από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα και την ιστορική σημασία τους. Το ίδιο ισχύει και για την παραδοσιακή τέχνη της ξυλοναυπηγικής, που φθίνει, και οι επαγγελματίες του νησιού είναι από τους τελευταίους πρεσβευτές της συγκεκριμένης ξυλοναυπηγικής τέχνης».
Για το θέμα κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας τονίζοντας ότι «τα σπετσιώτικα καρνάγια δεν ανήκουν μόνο στους παραδοσιακούς ναυπηγούς που τα δουλεύουν από γενιά σε γενιά 300 χρόνια τώρα, αλλά ανήκουν στη ζωντανή ιστορία του νησιού, στη ζωντανή εθνική ιστορία της Ελλάδας και έχουν συμβάλει στην εθνική ανεξαρτησία και στη συγκρότηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους». Και καλούσε τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Οικονομίας, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού - Τουρισμού να κινήσουν τις διαδικασίες για να αποτρέψουν επειγόντως τη διακοπή λειτουργίας των ιστορικών καρνάγιων των Σπετσών αλλά και να προωθήσουν μέτρα ώστε «να ενισχυθεί γενναία η συνέχισή τους, όπως ταιριάζει σε αυτήν τη μοναδική ιστορική, παραγωγική ξυλοναυπηγική δραστηριότητα, ισχυρή ταυτότητα της ιστορικής διαδρομής, αλλά και της σύγχρονης ζωής των Σπετσών».
Η 6η Αυγούστου πέρασε και το θέμα δεν λύθηκε ακόμη. Οι Σπετσιώτες έχουν εξαγριωθεί. Αν θα ισχύσει το τελεσίγραφο του λιμεναρχείου ή θα επικρατήσει η ώριμη σκέψη, είναι το ζητούμενο.
ΜΑΙΡΗ ΠΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου