Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Μετά την κηδεία το μνημόσυνο (Μνημόνιο 2)

To σχέδιο πλήρους αποχαύνωσης του κόσμου και προσπάθειας να συναινέσει στα πολύ σκληρά μέτρα που προωθεί η Τρόϊκα, έχει βρει συμπαραστάτες τους ίδιους τους… Ελληνες. Κάτι τα μπάνια του λαού που είναι σε εξέλιξη, κάτι η καλοκαιρινή ραστώνη που οδηγεί σε παράλυση κρατικό μηχανισμό, συνδικάτα και κυρίως συνειδήσεις, φαίνεται να περνούν χωρίς πολύ σκέψη όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες 10 ημέρες πέριξ της πλατείας Συντάγματος.

Περί της επίσκεψης της Τρόϊκας ο λόγος και των αιτημάτων που έθεσε προκειμένου να εκταμιευτεί η Τρίτη δόση του δανείου, ύψους 18 δις ευρώ που προβλέπεται για το Νοέμβριο.

Η κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου κάνει ότι μπορεί για να περάσει το σκηνικό της πλήρους παράδοσης της οικονομίας και της εθνικής κυριαρχίας στους ξένους τεχνοκράτες και στο ΔΝΤ. Δεν θα την χάλαγε καθόλου μάλιστα να συνέβαινε και κάνα άλλο γεγονός (πυρκαγιά μεγάλης κλίμακας π.χ.) προκειμένου να μην αντιληφθεί ο κόσμος τι τον περιμένει τους επόμενους μήνες, ή για να ακριβολογούμε τα επόμενα χρόνια. Οποιος πίστεψε ότι με τις περικοπές που έγιναν, την επιβολή απίστευτων φόρων, ή τις αλλαγές στο ασφαλιστικό ξεμπερδέψαμε κι απλώς περιμένουμε πότε θα βγούμε από το τούνελ, είναι γελασμένος. Το Μνημόνιο νούμερο 2 ή κατ’ άλλους To Μνημόσυνο είναι εδώ, γραμμένο από τα χέρια της Τρόϊκας και ήδη παραδομένο στα χέρια της κυβέρνησης η οποία κάνει την πάπια, ως συνήθως.

Το δίλημμα είναι εκβιαστικό: Ή συναινείτε σε αυτά που σας ζητάμε ή προχωράμε σε νέα σκληρά μέτρα που θα πλήξουν άμεσα τον κόσμο. Το Μνημόνιο 2 προβλέπει:

1. Συγχωνεύσεις δημόσιων υπηρεσιών, λουκέτο σε άλλες, απολύσεις συμβασιούχων, μετατάξεις των μονίμων, πλήρη ανατροπή του οικογενειακού προγραμματισμού χιλιάδων ανθρώπων. Οι ΔΕΚΟ πάση θυσία πρέπει να εξυγιανθούν. Αυτό λέει η Τρόϊκα και σε πολλούς φαντάζει λογικό να… εξυγιανθεί μια εταιρεία. Πώς όμως θα γίνει αυτό; Με ξεπούλημα τύπου ΔΕΗ ή με ολοκληρωτική διάλυση τύπου ΟΑΣΑ. Και καλά τον κόσμο που επωφελείται από τα φθηνά τιμολόγια και εισιτήρια δεν τον σκέπτεται κανείς;

2.Ζητούν απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να γίνει και να επωφεληθεί το κράτος και ο πολίτης, όπως λένε άλλωστε και οι έρευνες. Ακούει κανείς όμως τις αντίθετες απόψεις για το παράδειγμα άλλων χωρών όπου και η ποιότητα των υπηρεσιών έπεσε και τα τιμολόγια αυξήθηκαν. Αλλωστε για τι κλειστά επαγγέλματα μιλάμε αφού και φαρμακοποιοί και μηχανικοί και ταξιτζήδες υπάρχουν χιλιάδες και είναι ανεξέλεγκτοι. Υπήρξε κανένας έλεγχος τόσα χρόνια;

3. Ζητούν απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Αυτή όμως δε γίνεται με ξεπούλημα της ΔΕΗ. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι και πάντως η κρατική παρέμβαση για να κρατηθούν χαμηλά τα τιμολόγια πρέπει να είναι κύριο στοιχείο της απελευθέρωσης. Μην πληρώσει δηλαδή πάλι ο κοσμάκης.

4. Ζητούν έλεγχο των δαπανών στην Υγεία. Πολύ σωστά, αλλά ποιος θα κάνει τον έλεγχο, ποιος θα τα βάλει με τα πιράνχας, ποιος θα μαζέψει τις προμήθειες και τα μαύρα κάτω από το τραπέζι; Η Μαριλίζα, ή το ΠΑΣΟΚ; Μήπως συμμάζεμα στην υγεία σημαίνει πλήρη ιδιωτικοποίηση της υγείας, χαμηλές υπηρεσίες υγείας, αδυναμία πρόσβασης φτωχών και αδυνάτων στο ΕΣΥ, πλήρη διάλυση του συστήματος, έστω κι αν αυτό είναι στρεβλό;

5. Ζητούν επίσης αύξηση των εσόδων. Μας πώς θα γίνει αυτό; Με επιπλέον φόρους φυσικά και με κυνηγητό όχι της φοροδιαφυγής σε υψηλή κλίμακα αλλά στους διαλυμένους μικρομεσαίους.

6. Μειώστε τον πληθωρισμό είναι τέλος το βασικό μότο τους. Αυτοί που ζήτησαν διπλή αύξηση του ΦΠΑ και των φόρων στα καύσιμα και εκτόξευσαν τον πληθωρισμό τώρα ζητούν περιορισμό του. Μόνο έναν τρόπο βλέπουμε εμείς. Να σταματήσουμε να καταναλώνουμε ώστε να πέσουν οι τιμές.

Οι εντολές είναι σαφείς, οποιαδήποτε παρέκκλιση, σύμφωνα με την Τρόϊκα θα σημάνει αυτόματα το plan B. Δηλαδή νέοι φόροι, μεταφορά στον ΦΠΑ 23% ακόμη και βασικών ειδών διατροφής όπως το ψωμί, ακριβότερη βενζίνη και το βασικότερο: Νέες περικοπές στα δώρα και επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και ψαλίδι στα αντίστοιχα του ιδιωτικού τομέα.

Ο εφιάλτης δηλαδή συνεχίζεται.

Κι αν κάποιοι πιστεύουν
ότι η κατοχή έχει τέλος στην τριετία απλά δεν βλέπουν την πραγματικότητα. Είναι πολλά τα λεφτά που δανειζόμαστε, δεν θα μας αφήσουν ήσυχους ούτε σε μια 10ετία.

Γι’ αυτό το λόγο ο Σεπτέμβριος θα πρέπει να είναι καυτός για την κυβέρνηση, η οποία κέρδισε την πρώτη μάχη με τους φορτηγατζήδες επειδή οι τελευταίοι την πάτησαν. Κατέβασαν τις κάνουλες όταν όλος ο κόσμος ήθελε να πάει διακοπές, ή ήθελε να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις του για να βγάλει κανένα ευρώ από τους τουρίστες. Εβαλαν την κοινωνία απέναντί τους, κι εκεί απέκτησε πλεονέκτημα η κυβέρνηση.

Τα μέτωπα που ακολουθούν όμως είναι πολλά και όταν ανοίξουν όλοι θα πρέπει να διδαχθούν από τα λάθη των φορτηγατζήδων. Ακόμη και οι χρυσοκάνθαροι συνδικαλιστές της ΔΕΗ. Μόνο αν έχουν μαζί τους όλη την κοινωνία θα αποτρέψουν τα σχέδια για Μνημόνιο Νο2. (πηγή)

Δεν υπάρχουν σχόλια: