ΜΝΗΜΗ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΡΕΛΛΩΝ

Πλημμυρίδα είναι
η φλόγα στο βωμό του πάθους,
...βρώση αειθαλής,
μα στον ίσκιο της θαλερότητας του αεί λησμονημένη.

Καταραμένη στις ογρές σεντεφένιες φαντασιώσεις του θανάτου,
σε νεράιδες εσώκλειστες στα όστρακα του φόβου,
όπου ξύνοντας την ανατριχίλα της ψυχής των
στα δόλια αποτυπώματα του ξεφτισμένου οργασμού της μνήμης,
τραυματίζουν με σιωπηλές κραυγές
την αδράνεια των ξοδευμένων ιδανικών.

Μιάς μνήμης
που ταλαντεύεται στις εύθραστες κλωστές του νυν
κι εναποτίθεται στην ευσπλαχνία της Ιθάκης του αεί.

Έκει όπου η φλόγα αναδύει τα Ηλυσια σε πυρκαγιά
σκιάζοντας αυτούς
που βάφτισαν δορυφόρο των ονείρων τους τον ήλιο.

Σ'αυτούς που οι χρυσοι σταλακτήτες στις παλάμες τους
φαντάζουν κοντάρια βουτηγμένα
στη πρέπουσα αλήθεια της υπάρξεως των..
Σ' αυτούς που δροσίζουν την αρχή τους με τον ήλιο,
Σ' αυτους τους παθιασμένους τρελλούς
που η γη απλόχερα τους χαρίζει ταξίδια.

Χριστόφορος Αττικουρής

Σχόλιο του ιδίου: Το εθνικό μας φρόνημα οφείλουμε να διαφυλάξουμε
από τους καταχραστές της εξουσίας, και να κλειδώσουμε στο κόρφο της
μνήμης, το πάθος μας για ελευθερία! Τα ιδανικά και οι αξίες κάνουν τον
άνθρωπο κι όχι οι βιτρίνες κι η καλοπέραση!

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ