Ο δράκος της Πόλης.Γκιαβούρ τον λέγαν τα μεμέτια.
δράκο τον λέγαν οι Ρωμιοί,
στα χέρια του έστυβε τη πέτρα
κι η πέτρα έβγαζε ζουμί.
#
Όλοι τον ξέραν στα Ταταύλα
από τα νύχια ως τη κορφή,
τέτοιους αν είχε η Ελλάδα,
αλλιώς θα ήταν οι Ρωμιοί.
#
Είχε ένα γιο τον λέγαν Νίκο,
ίδιος κι αυτός σαν και αυτόν,
στο Τοπ-Καπί τον λέγαν λύκο,
φτυστός ο δράκος με καρμπόν.
#
Σεπτέμβρης του πενήντα πέντε
έγινε η Πόλη τ΄αλατιού,
εάλω έγινανε όλοι
από το μένος του εχτρού.
#
Ο λύκος τράβηξε για Βόννη,
ο δράκος πήγε για Γουδί,
στην ανοχύρωτη τη Πόλη
μείναν καμμιά χίλιοι Ρωμιοί.
#
Γκιαβούρ τον λέγαν τα μεμέτια
τον Έλληνα τον θεριακλή,
που πέθανε απ΄τα σεκλέτια
κι από της Πόλης τη ντροπή.
Γιώργος Κανλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου