Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΕΝΕΖΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΜΕ


Ένας εισαγγελέας δεν υπάρχει σε αυτόν τον τόπο;

Να πάει στο πεζοδρόμιο και να τον ρωτήσει:" Εσύ τι κάνεις τόσο καιρό στο πεζοδρόμιο;"


Ακόμα και αν όλα τα ΜΜΕ, Πολιτεία, Κοινωνικοί φορείς κωφεύουν η δικαιοσύνη στον τόπο μας έχει πάρει τόση μεγάλη κατρακύλα; Είναι τόσο ανάλγητη; Ο άνθρωπος έχει φτάσει στην 72η μέρα απεργίας πείνας και δεν κουνιέται φύλλο. Περιμένουν να δουν τον θάνατό του και μετά να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους και να χύσουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους για αυτή την αναλγησία τους; Η υποκρισία σε αυτή τη χώρα ξέρουμε ότι περισσεύει αλλά σε τέτοιο βαθμό είναι ανήκουστη. Όταν παίζεται η ζωή ενός ανθρώπου κορώνα γράμματα.

Ένας εισαγγελέας λοιπόν να πάει να τον βρει υπάρχει; Και να τον ακούσει; Και να δει αν έχει δίκιο ή άδικο αλλά να τον ακούσει! Τι φοβούνται; Γιατί σίγουρα αυτή η απάθειά τους μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως για κάποιο λόγο τρέμουν να το κάνουν.

Η σιωπή είναι συνενοχή! Αυτό ας το θυμηθούν κάποιοι όταν έλθει η ώρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: