.jpg)
Τρομοκρατικές επιθέσεις λαμβάνουν χώρα σχεδόν καθημερινά στις περιοχές της Ουκρανίας που ελέγχονται από τη Ρωσία. Προφανώς, οι ΗΠΑ χτίζουν μυστικό στρατό στην Ουκρανία από το 2014.
από 6 Σεπτεμβρίου 2022
Δυτικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν επανειλημμένα με απερίγραπτο ενθουσιασμό ότι Ουκρανοί παρτιζάνοι πραγματοποιούν επιθέσεις σε περιοχές της Ουκρανίας που ελέγχονται από τη Ρωσία. Ωστόσο, σε αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις σπάνια επιτίθενται στρατιωτικοί στόχοι, αλλά κυρίως στόχοι πολιτών. Οι Ουκρανοί «παρτιζάνοι» στοχοποιούν αυτό που αποκαλούν τον δικό τους πληθυσμό.
Η αρχή του Gladio
Εξαιτίας των ενεργειών των τρομοκρατών, οι οποίοι στη Δύση αναφέρονται ως «παρτιζάνοι», υποψίασα γρήγορα ότι αυτή ήταν η «αρχή Gladio» που καθιέρωσαν οι ΗΠΑ στη Δυτική Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στο τέλος του άρθρου θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για αυτό, θα το εξηγήσω μόνο εν συντομία εδώ.
Η αρχή του Gladio αναφερόταν ως « Stay-Behind-Armeen ». Επρόκειτο για μυστικούς και παράνομους υπόγειους στρατούς σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, συχνά ούτε οι κυβερνήσεις των ενδιαφερόμενων χωρών γνώριζαν ότι είχαν τέτοιο στρατό. Επιστρατεύτηκαν κυρίως από ακροδεξιούς κύκλους, είχαν κρυψώνες με όπλα, τεχνολογία επικοινωνίας και χρήματα και υποτίθεται ότι πολεμούσαν πίσω από τις εχθρικές γραμμές εναντίον των Σοβιετικών σε περίπτωση πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, αν προχωρούσαν. Αυτό ακριβώς βιώνουμε στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή.
Οι μυστικοί στρατοί στην Ευρώπη όχι μόνο περίμεναν την ημέρα τους Χ, αλλά έχουν επίσης αναπτυχθεί και πραγματοποιήσει τρομοκρατικές επιθέσεις, οι οποίες στη συνέχεια προσαρτήθηκαν σε αριστερές ομάδες, λεπτομέρειες για τις οποίες μπορείτε να βρείτε στο τέλος αυτού του άρθρου.
Στις ΗΠΑ είναι ανοιχτά παραδεκτό
Δεδομένου ότι γινόμαστε μάρτυρες ακριβώς αυτής της προσέγγισης στην Ουκρανία, δηλαδή τρομοκρατικές επιθέσεις πίσω από τις ρωσικές γραμμές, όπως σχεδιάστηκε για το Gladio, υποψιαζόμουν ότι οι ΗΠΑ είχαν εφαρμόσει την αρχή και στην Ουκρανία. Η υποψία έχει πλέον επιβεβαιωθεί στις ΗΠΑ.
Η Washington Post στις 31 Αυγούστου ανέφερε μια συνέντευξη που έδωσε ο στρατηγός Ρίτσαρντ Κλαρκ, ο οποίος συνταξιοδοτήθηκε την περασμένη εβδομάδα ως αρχηγός της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ. Η Washington Post τον αναφέρει ως εξής :
«Θέσαμε τις βάσεις για αυτό από το 2014», θυμάται ο Clarke. «Την ώρα που οι Ρώσοι εισέβαλαν τον Φεβρουάριο, είχαμε συνεργαστεί με τις ουκρανικές ειδικές δυνάμεις για επτά χρόνια. Με την υποστήριξή μας, δημιούργησαν ικανότητες ώστε όχι μόνο να αυξηθούν σε αριθμούς αλλά, το πιο σημαντικό, να αυξηθούν σε ικανότητες», τόσο σε επιχειρήσεις μάχης όσο και σε επιχειρήσεις πληροφόρησης.
Για να προετοιμαστεί να αποκρούσει τη ρωσική εισβολή, κάθε ουκρανική ταξιαρχία ειδικών δυνάμεων δημιούργησε τον περασμένο χρόνο και εκπαίδευσε μια «εταιρία αντίστασης» που προέρχεται από τοπικούς πληθυσμούς σε περιοχές όπως η Χερσώνα, η Ζαπορίζια και το Ντονμπάς, που είναι πιθανώς ρωσικοί στόχοι. Ο Κλαρκ είπε: «Σήμερα, αν είσαι Ρώσος στρατιώτης, πρέπει να κρατήσεις το κεφάλι σου πίσω γιατί δεν ξέρεις πού βρίσκεται η απειλή. Δεν μπορείς να κοιτάς έναν Ουκρανό και να μην ξέρεις αν είναι εχθρός».
Αυτό είναι παράνομο σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, επειδή η Σύμβαση της Χάγης για τον Χερσαίο Πόλεμο προστατεύει μόνο τους τακτικούς στρατιώτες και απαγορεύει τη χρήση αμάχων ως μαχητές. Όταν οι άμαχοι δραστηριοποιούνται ως μαχητές, δεν εμπίπτουν στην προστασία της Σύμβασης της Χάγης για τον πόλεμο στη ξηρά, αλλά θεωρούνται νομικά ως δολοφόνοι και τρομοκράτες. Οι ενέργειες των ΗΠΑ και της Ουκρανίας κακοποιούν τους αμάχους που είναι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό και που πιθανώς δεν ξέρουν καν σε τι μπαίνουν.
Επίσης, η μαρτυρία του Clarke δείχνει για άλλη μια φορά ότι οι ΗΠΑ σκόπιμα στρίμωξαν τη Ρωσία το 2021 σε σημείο που ήξεραν ότι η Ρωσία τελικά δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να απαντήσει στρατιωτικά στην Ουκρανία. Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν εσκεμμένα αυτόν τον πόλεμο (λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ ), η δήλωση του Clarke ότι «πέρσι» έγιναν προετοιμασίες για να «υπερασπιστεί τη ρωσική εισβολή» είναι μια άλλη απόδειξη αυτού.
Τα τρομοκρατικά χτυπήματα των τελευταίων ημερών
Εδώ θέλω να συνοψίσω τις αναφορές των τελευταίων ημερών σχετικά με τρομοκρατικές επιθέσεις ως παραδείγματα. Στις 25 Αυγούστου σημειώθηκε έκρηξη κοντά στη Μελιτόπολη. Ο επικεφαλής του φιλορωσικού πολιτικού κινήματος εκεί έγραψε :
«Ως αποτέλεσμα μιας τρομοκρατικής πράξης από το καθεστώς του Κιέβου σήμερα το πρωί, το κτίριο που στεγάζει τα κεντρικά γραφεία της εθελοντικής οργάνωσης «Είμαστε με τη Ρωσία» υπέστη ζημιές στο χωριό Priazovskoye, στην περιοχή Μελιτόπολη. Μια αποθήκη με ανθρωπιστική βοήθεια υπέστη ζημιές <…>. Μάλιστα, καταπολεμούν το φαγόπυρο και το ηλιέλαιο. Πριν από μια εβδομάδα, το αρχηγείο άλλαξε τη θέση του, αλλά εξακολουθούσαν να υπάρχουν δομές διαφήμισης και ενημέρωσης στο κτίριο, που αποτελούσαν έναν βολικό στόχο για τους Ουκρανούς σαμποτέρ».
Στις 26 Αυγούστου, ο επικεφαλής της διοίκησης της περιφέρειας Χερσώνα σχολίασε τις απειλές θανάτου εναντίον του :
«Σε όλους εκείνους που μου γράφουν απειλές, που μου λένε πράγματα για το «σβήσιμο του φωτός» και τη δολοφονία εμένα και την οικογένειά μου, επιτρέψτε μου να σας πω ότι η δολοφονία όλων των μελών της οικογένειάς μου δεν θα σταματήσει την ανάπτυξη της Ρωσίας και τα απελευθερωμένα εδάφη δεν θα επιστρέψουν ποτέ. στα χέρια των αντιπαθητικών, βλαισών Ναζί».
Αιτία της δήλωσης ήταν, εκτός από τις απειλές θανάτου εναντίον του ίδιου και της οικογένειάς του, προηγούμενες απόπειρες δολοφονίας άλλων επίσημων εκπροσώπων των περιοχών εκεί. Το ότι πρόκειται για καθαρό τρόμο φαίνεται από το γεγονός ότι δεν απειλούνται «μόνο» οι υπεύθυνοι, αλλά και ότι απειλούνται οι γυναίκες και τα παιδιά τους, που πραγματικά δεν μπορούν να το βοηθήσουν. Αλλά αυτό είναι το σημείο του τρόμου: υποτίθεται ότι σκορπίζει φόβο.
Επίσης, στις 26 Αυγούστου, μια έκρηξη σημειώθηκε στην πόλη Μπερντιάνσκ. Η δημοτική αρχή έγραψε :
«Σήμερα το εγκληματικό καθεστώς του Κιέβου έκανε για άλλη μια φορά απόπειρα κατά της ζωής αμάχων στις απελευθερωμένες περιοχές. Σήμερα λοιπόν σημειώθηκε έκρηξη στο Μπερντιάνσκ, κοντά στο κέντρο υγείας Krivoy Rog, όπου διαμένουν πρόσφυγες από την πόλη της Μαριούπολης. Σύμφωνα με προκαταρκτικές αναφορές, ένα άτομο - ο Αλεξάντερ Κολέσνικοφ, αναπληρωτής αρχηγός της τροχαίας του Μπερντιάνσκ - τραυματίστηκε. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της πόλης με τραύματα από σκάγια, όπου οι γιατροί θα του παράσχουν την απαραίτητη ιατρική φροντίδα».
Ο αστυνομικός υπέκυψε στα τραύματά του αργότερα εκείνη την ημέρα .
Στις 30 Αυγούστου αναφέρθηκε ότι ένας τρομοκρατικός πυρήνας στο Kherson εκκαθαρίστηκε, δεν υπήρχαν επιζώντες. Την ίδια μέρα , μια βόμβα με στόχο έναν αστυνομικό της τροχαίας και την οικογένειά του εξερράγη στο Kherson . Η βόμβα βρισκόταν στην άκρη του δρόμου όταν πέρασε το αυτοκίνητο που μετέφερε τον αστυνομικό και την οικογένειά του, αλλά δεν τραυματίστηκε κανείς.
Στις 31 Αυγούστου, μια άλλη βόμβα εξερράγη στο Μπερντιάνσκ , αυτή τη φορά στα κεντρικά γραφεία της τοπικής εθελοντικής οργάνωσης Είμαστε με τη Ρωσία. Την ίδια μέρα, μια ομάδα σαμποτέρ που είχε σχεδιάσει μια βομβιστική επίθεση στο πυρηνικό εργοστάσιο εκεί συνελήφθη στο Energodar . Επίσης την ημέρα στο Χερσόν, ένα επιτελείο της πολιτικής πτέρυγας του συντάγματος του Αζόφ που σχεδίαζε επιθέσεις εγκαταστάθηκε .
Η ιστορία του Gladio
Τώρα, όπως υποσχέθηκα, για όσους δεν έχουν ακούσει ποτέ για το Gladio, θέλω να σας πω τι είναι το Gladio.
Το Gladio ήταν η κωδική ονομασία για τις δομές του ΝΑΤΟ του Ψυχρού Πολέμου. Η ιδέα ήταν ότι σε περίπτωση πολέμου, τα σοβιετικά στρατεύματα θα εισέβαλαν στη Δυτική Ευρώπη. Για την υπόθεση αυτή, συγκροτήθηκαν οι λεγόμενοι «Stay-Behind-Armeen», οι οποίοι στη συνέχεια επρόκειτο να δραστηριοποιηθούν ως παρτιζάνοι εναντίον των σοβιετικών στρατευμάτων. Ήταν σε κάθε χώρα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελβετία, για παράδειγμα, που δεν ήταν καθόλου μέρος του ΝΑΤΟ. Και –αναμένονται τόσα πολλά– θα έπρεπε να υπάρχει, γιατί η Gladio δεν ενημερώθηκε ποτέ επίσημα και δεν εξηγήθηκε ποτέ ότι οι δομές είχαν διαλυθεί.
Αυτές οι μονάδες που λειτουργούσαν αυτόνομα ήταν καλά εξοπλισμένες. Είχαν όπλα, τεχνολογία επικοινωνιών, καθώς και χρήματα και χρυσάφι κρυμμένα σε δυσπρόσιτα μέρη στα δάση για την ημέρα Χ. Σε κάθε χώρα αυτές οι δομές είχαν το δικό τους όνομα. Στην Ιταλία, όπου το θέμα ήρθε στο φως, ονομαζόταν Gladio, που τώρα χρησιμοποιείται και ως συλλογικός όρος για τους στρατούς που μένουν πίσω.
Το πρόβλημα ήταν (και είναι) ότι αυτοί οι στρατοί λειτουργούσαν εκτός νόμου και εκτός κοινοβουλευτικού ελέγχου. Τα κοινοβούλια δεν ήταν ενήμερα, συχνά ούτε καν οι αντίστοιχες κυβερνήσεις. Όταν το όλο θέμα ήρθε στο φως στην Ιταλία το 1990, ο Βέλγος υπουργός Άμυνας φέρεται να ρώτησε άναυδος το γενικό επιτελείο του αν κάτι τέτοιο υπήρχε στο Βέλγιο. Όταν αυτό επιβεβαιώθηκε, φέρεται να ρώτησε γιατί δεν ενημερώθηκε σχετικά ως υπουργός Άμυνας. Η εντυπωσιακή απάντηση φέρεται να ήταν: «Αλλάζει άμεσα υπουργός σας, οπότε δεν μπορούμε να σας τα πούμε όλα».
Το όλο θέμα ήρθε στο φως στην Ιταλία, γιατί η Ιταλία είναι μια από τις ελάχιστες χώρες όπου οι εισαγγελείς δεν δεσμεύονται από οδηγίες. Ο μόνος τρόπος να τους σταματήσεις όταν θέλουν να ερευνήσουν μια υπόθεση είναι να τους σκοτώσεις. Στη Γερμανία, από την άλλη, οι πολιτικοί αποφασίζουν αρκετά νόμιμα για τις υποθέσεις στις οποίες επιτρέπεται να ερευνούν οι εισαγγελείς και ποιες όχι. Αυτό που ακούγεται σαν μια κακή θεωρία συνωμοσίας είναι νόμος στη Γερμανία και ακόμη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τον επέπληξε και οι Γερμανοί εισαγγελείς δεν επιτρέπεται να εκδίδουν ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης από τότε επειδή δεν είναι ανεξάρτητοι από την πολιτική. Από την ετυμηγορία, μόνο οι δικαστές επιτρέπεται να το κάνουν. Εάν αυτό είναι νέο για εσάς, διαβάστε σχετικά εδώ για λεπτομέρειες .
Στην Ιταλία, ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά και ένας επίμονος Ιταλός εισαγγελέας (τους αποκαλούν «ανακριτές») κατάφερε να φέρει στη δικαιοσύνη τον πρώην Ιταλό πρωθυπουργό Αντρεότι. Στη συνέχεια παραδέχτηκε δημόσια ότι ο Galdio υπήρχε. Και όχι μόνο αυτό. Αποδείχθηκε ότι η Gladio είχε πραγματοποιήσει τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ιταλία (συμπεριλαμβανομένης της χειρότερης τρομοκρατικής επίθεσης στην ιστορία της Ιταλίας στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια, σκοτώνοντας σχεδόν 100 ανθρώπους), για τις οποίες στη συνέχεια κατηγορήθηκαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες. Αφορούσε να αποτρέψει τους μισούμενους από τις ΗΠΑ κομμουνιστές να κερδίσουν τις εκλογές και να έρθουν στην εξουσία. Επομένως, το κοινό θα πρέπει να επηρεαστεί από τις τρομοκρατικές επιθέσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να «βάλει τον σταυρό του στη σωστή θέση», δηλαδή με τα κόμματα που ήταν πιστά στις ΗΠΑ.
Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες εδώ, αλλά δεν πρόκειται για κακές θεωρίες συνωμοσίας, αυτό θα μπορούσατε να το δείτε και σε ντοκιμαντέρ του Arte (δηλαδή του ZDF) με πολλές συνεντεύξεις με τους εμπλεκόμενους. Ωστόσο, δεν μεταδόθηκαν πολύ συχνά, και σίγουρα όχι στην ώρα της εκπομπής. Συνδέω ένα ντοκιμαντέρ εδώ και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν το γνωρίζει ακόμα.
Τελικά κανείς δεν τιμωρήθηκε σοβαρά. Δεν είναι ασυνήθιστο η κρατική τρομοκρατία να μένει ατιμώρητη στην Ευρώπη. Και επίσης δεν είναι ασυνήθιστο για κυβερνητικές υπηρεσίες στη Γερμανία να πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις και στη συνέχεια να κατηγορούν άλλους για αυτές. Το ίδιο έχουμε ζήσει ήδη στη Γερμανία.
Το Celler Loch φέρεται να ήταν τρομοκρατική επίθεση από τη RAF. Λίγα χρόνια αργότερα αποδείχθηκε ότι πίσω από τη βομβιστική επίθεση δεν ήταν η RAF αλλά η υπηρεσία πληροφοριών. Υπήρχε εξεταστική επιτροπή στην Κάτω Σαξονία, αλλά τελικά κανείς δεν τιμωρήθηκε για τη βομβιστική επίθεση που πραγματοποίησε το γερμανικό κράτος στη Γερμανία, τις λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ .
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασχολήθηκε επίσης με το Gladio εκείνη την εποχή και τον Δεκέμβριο του 1990 ζήτησε με ψήφισμα να διεκπεραιωθεί το Gladio από ερευνητικές επιτροπές σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Αλλά ποιος νοιάζεται στις χώρες της ΕΕ τι αποφασίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Δεν υπήρξε κατακραυγή στην Ευρώπη. Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν εκπληκτικά λίγα, ήταν απασχολημένα εκείνη την εποχή με την ανατροπή, την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, την επανένωση της Γερμανίας και ούτω καθεξής. Έριξαν το Gladio κάτω από το τραπέζι.
Στη Γερμανία, εκείνη την εποχή βρισκόταν σε εξέλιξη η προεκλογική εκστρατεία του 1990. Υπήρχαν φέρεται να υπήρχαν μερικά έξυπνα παιδιά στο SPD που ήθελαν να φέρουν το σκάνδαλο στα μέσα ενημέρωσης και να το χρησιμοποιήσουν εναντίον του κυβερνώντος CDU. Ωστόσο, τους έγινε γρήγορα σαφές ότι αυτό θα είχε μπούμερανγκ, επειδή το Gladio είχε ήδη υπάρξει υπό τους καγκελαρίους του SPD Brandt και Schmidt. Το μόνο κόμμα στη Γερμανία που ήθελε να ασχοληθεί με το όλο θέμα και μάλιστα να συστήσει εξεταστική επιτροπή ήταν οι Πράσινοι. Ήταν ένα τελείως διαφορετικό πάρτι τότε από αυτό που είναι σήμερα. Εκείνη την εποχή δεν ήταν ακόμη λαδοπράσινοι, αλλά ειρηνιστές και υπέρ της αποχώρησης από το ΝΑΤΟ, σήμερα εντελώς αδιανόητο για τους Πράσινους, που είναι τώρα 150 τοις εκατό υπερατλαντικοί.
Μετά από αυτό –ο Ψυχρός Πόλεμος είχε τελειώσει ούτως ή άλλως– το Gladio ξεχάστηκε γρήγορα. Μόνο όταν ο Daniele Ganser έγραψε τη διδακτορική του διατριβή για το θέμα το 2005, το θέμα επανήλθε στη δημοσιότητα. Ωστόσο, όχι με το κάλεσμα για διαφώτιση, αλλά επειδή ο Ganser λέγεται ότι είναι «συνωμοσιολόγος». Ωστόσο, η διδακτορική του διατριβή δεν αμφισβητήθηκε ποτέ και δεν του αφαιρέθηκε ποτέ το διδακτορικό του. Αυτό αποσπάται επικαλούμενος τυχόν «ειδικούς» που αμφιβάλλουν για το έργο του. Είστε ελεύθεροι να το κάνετε, αλλά αν ο Δρ. Ο Ganser δεν είχε δουλέψει σωστά, θα έπρεπε να στερηθεί το διδακτορικό του για αυτό. Το σημαντικό είναι ότι δεν έγινε ποτέ.
Ο ρόλος της Wikipedia
Όποιος πιστεύει ότι η Wikipedia παρέχει ολοκληρωμένες και αντικειμενικές πληροφορίες κάνει λάθος, όπως δείχνει το παράδειγμα του Gladio. Το άρθρο της Wikipedia για το Gladio δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2004, πριν ακόμη δημοσιευτεί η διδακτορική διατριβή του Ganser.
Η πρώτη έκδοση αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής :
«Μέχρι στιγμής, πουθενά δεν έχει γίνει δημόσια έρευνα, αν και μεμονωμένα όπλα και εκρηκτικά από τέτοιες αποθήκες έχουν χρησιμοποιηθεί σε δολοφονίες και επιθέσεις, ειδικά στην Ιταλία. Μετά από αυτό, μυστικές κρύπτες όπλων αποκαλύφθηκαν επίσης στην ΟΔΓ και στην Αυστρία, η οποία ήταν ουδέτερη εκείνη την εποχή, αλλά δεν έχει υποστεί επεξεργασία στα μέσα ενημέρωσης, νομικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο μέχρι σήμερα. Ο γνωστός «νόμος της σιωπής» της Ιταλίας (Omerta) ισχύει σε όλες τις χώρες και θέματα και είναι αξιόπιστος».
Το άρθρο της Wikipedia για το Gladio έχει πολύ μεγάλη ιστορία, έχει τροποποιηθεί σχεδόν 1.000 φορές . Το 2007, για παράδειγμα, θα μπορούσε κανείς να διαβάσει στη Wikipedia :
«Το 1990, μετά από έρευνα στα αρχεία της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών SISMI, ο Ιταλός ιατροδικαστής Felice Casson αποκάλυψε την ύπαρξη του Gladio. Μπόρεσε να αποδείξει ότι μέλη της ιταλικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών SISMI, νεοφασίστες και μέρη του δικτύου Gladio διέπραξαν πολυάριθμες τρομοκρατικές επιθέσεις και δολοφονίες με πολιτικά κίνητρα στην Ιταλία από τη δεκαετία του 1960 έως τη δεκαετία του 1980. Ένα δίκτυο υπηρεσιών πληροφοριών διέδιδε παραπληροφόρηση και πλαστογραφούσε στοιχεία για να διασφαλίσει ότι τα εγκλήματα αποδίδονταν σε αριστερούς τρομοκράτες, ειδικά στις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Η διαδικασία στόχευε στην απαξίωση του Κομμουνιστικού Κόμματος (CPI), που είναι παραδοσιακά ισχυρό στην Ιταλία, και έγινε γνωστή ως στρατηγική έντασης. Η μυστική στοά Propaganda Due υπό τον Licio Gelli έπαιξε επίσης έναν ρόλο που δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί πλήρως. Ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζούλιο Αντρεότι, υπό την πίεση της επακόλουθης κοινοβουλευτικής έρευνας, δήλωσε ότι το Gladio υπήρχε και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πυροδοτώντας ένα πανευρωπαϊκό πολιτικό σκάνδαλο. Αυτό οδήγησε σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις σε πολλές χώρες. Συστάθηκαν εξεταστικές επιτροπές στην Ιταλία, το Βέλγιο και την Ελβετία. Μετά από μια συζήτηση στις 22 Νοεμβρίου 1990, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του ενάντια στο ΝΑΤΟ και τις εμπλεκόμενες μυστικές υπηρεσίες. ότι το Gladio υπήρχε και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προκαλώντας ένα πανευρωπαϊκό πολιτικό σκάνδαλο. Αυτό οδήγησε σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις σε πολλές χώρες. Συστάθηκαν εξεταστικές επιτροπές στην Ιταλία, το Βέλγιο και την Ελβετία. Μετά από μια συζήτηση στις 22 Νοεμβρίου 1990, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του ενάντια στο ΝΑΤΟ και τις εμπλεκόμενες μυστικές υπηρεσίες. ότι το Gladio υπήρχε και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προκαλώντας ένα πανευρωπαϊκό πολιτικό σκάνδαλο. Αυτό οδήγησε σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις σε πολλές χώρες. Συστάθηκαν εξεταστικές επιτροπές στην Ιταλία, το Βέλγιο και την Ελβετία. Μετά από μια συζήτηση στις 22 Νοεμβρίου 1990, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του ενάντια στο ΝΑΤΟ και τις εμπλεκόμενες μυστικές υπηρεσίες.
Και τον Μάρτιο του 2014 το άρθρο ήταν πολύ μεγάλο και λεπτομερές, αξίζει να δείτε αυτή την έκδοση του άρθρου. Υπάρχει ένας απλός λόγος για αυτό: Στις 27 Μαρτίου 2014, ο υπερδραστήριος συγγραφέας της Wikipedia Kopilot κατέλαβε το άρθρο και ξεκίνησε αυτό που η Wikipedia αποκαλεί «πόλεμος επεξεργασίας», δηλαδή ένας αγώνας για το άρθρο και το περιεχόμενό του. Ο καλά συνδεδεμένος συγκυβερνήτης στη Wikipedia κέρδισε αυτόν τον αγώνα, χωρίς έκπληξη, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Και ήδη από την 1η Απριλίου 2014, το άρθρο είχε συντομευθεί σοβαρά. Σύγκριση αυτών των δύο εκδόσεων – πριν (24 Μαρτίου 2014) και μετά (1 Απριλίου 2014) – του άρθρου για το Gladio μιλάνε πολλά. Το άρθρο είχε εκτονωθεί σοβαρά. Ο Kopilot δεν ήθελε οι Γερμανοί αναγνώστες να γνωρίζουν πάρα πολλά για το Gladio, τις διασυνδέσεις της CIA και του ΝΑΤΟ, την κρατική τρομοκρατία και ούτω καθεξής. Συγκρίνετε μόνοι σας τις συνδεδεμένες εκδόσεις του άρθρου.
Είναι προφανές ότι η Wikipedia χρησιμοποιείται κατάχρηση ως εργαλείο προπαγάνδας και υποτίθεται ότι κρύβει από τους (Γερμανούς αναγνώστες) ότι το ΝΑΤΟ και η CIA έχουν πραγματοποιήσει τρομοκρατικές επιθέσεις και πολιτικές δολοφονίες στην Ευρώπη με το πρόθυμο όργανο Gladio. Και το άρθρο του Gladio καθιστά επίσης σαφές ότι η Wikipedia δεν είναι μια «δημοκρατική διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια», αλλά μάλλον ένα «πολιτικό γραφείο» που αποφασίζει τι καταλήγει στα άρθρα. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το αποτέλεσμα του «πολέμου επεξεργασίας». Οι αντίπαλοι του Kopilot δεν είχαν την ευκαιρία, στη συνέχεια ξαναέγραψε το άρθρο για να ταιριάζει στο δικό του γούστο. Στη σειρά "Ειδήσεις από το Wikihausen", είπε ένας συγγραφέας που πολέμησε με συγκυβερνήτη στο Gladio και εξηγεί λεπτομερώς πώς λειτουργεί κάτι τέτοιο. Αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να βρείτε το σχετικό επεισόδιο εδώ. 80% διαγράφηκε από το άρθρο της Wikipedia "Gladio"! Οργουελική καταστροφή της γνώσης! |#05 Wikihausen
Παρεμπιπτόντως, ο όρος "πολιτικό γραφείο" ως ονομασία για την ομάδα λήψης αποφάσεων στη γερμανική Wikipedia δεν είναι δικός μου, προέρχεται από τις σελίδες συζήτησης της Wikipedia και επινοήθηκε από εκείνους που αγωνίστηκαν για αντικειμενικότητα σε άρθρα όπως αυτό για το Gladio . Οι περισσότεροι από αυτούς τους έντιμους μαχητές της αντικειμενικότητας έχουν παραιτηθεί εν τω μεταξύ, το Πολιτικό Γραφείο –που αποτελείται από μερικές δεκάδες συγγραφείς– ελέγχει τώρα τη γερμανική Wikipedia και ορίζει την πολιτική κατεύθυνση των άρθρων. Όποιος προσπαθεί να εισαγάγει πράγματα που δεν αρέσουν στο Πολιτικό Γραφείο κινδυνεύει με ισόβια απαγόρευση.
Και όποιος ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα των αλλαγών στο άρθρο της Wikipedia για το Gladio θα πρέπει να δει μια τρέχουσα έκδοση του άρθρου για το Gladio και να το συγκρίνει με την έκδοση που υπήρχε πριν ο συγκυβερνήτης του ΝΑΤΟ ασχοληθεί με το άρθρο Has. Μια ματιά στους δύο πίνακες περιεχομένων δείχνει τι συνέβη (δείτε την παρακάτω εικόνα).
περισσότερα στον σύνδεσμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου